Bertrand Russell: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Sobaka (besprekings | bydraes)
Sobaka (besprekings | bydraes)
Lyn 68:
In 1944 het Russell na Trinity College teruggekeer, waar hy lesings gegee het op die idees wat sy laaste groot bydrae tot filosofie sou wees, te wete, ‘Menslike Kennis: Sy Omvang en Beperkinge’ (1948). Hy en sy derde vrou se paaie het in 1949 geskei. Gedurende hierdie tydperk het Russel op merkwaardige wyse guns by die owerhede gewen, en vele amptelike eerbewyse ontvang, insluitende die Orde van Verdienstelikheid in 1949. In 1950 het hy die [[Nobelprys vir Literatuur]] gewen. Hy het vir ‘n wyle beide filosofie en politiek eenkant toe geskuif, en hom daarop toegespits om kortverhale te skryf. Ten spyte van sy uitstekende prosastyl het Russel nie oor die talent beskik om goeie fiksie te skryf nie, en sy kortverhale was oor die algemeen begroet met ‘n verwarde en verleë stilte. Russel is in 1952 met sy vierde vrou, Edith Finch, getroud.
 
Russel het die laaste jare van sy lewe aan veldtogte teen [[kernwapen]]s en die [[VietnamoorlogViëtnamoorlog]] toegewy. Toe Russel in 1970 tot sterwe gekom het was hy meer berug as ‘n anti-oorlog aanhitser as ‘n filosoof van wiskunde. Terugskouend is dit egter tog moontlik dat hy deur toekomstige generasies onthou sal word vir sy aansienlike bydrae tot filosofie, eerder as vir sy aanhitsing en proteste.<ref>"Russell, Bertrand ." ''Encyclopædia Britannica''. Encyclopædia Britannica Ultimate Reference Suite. Chicago: Encyclopædia Britannica, 2012.</ref>
 
== Verwysings ==