Thomas Clayton Wolfe (3 Oktober 1900 – 15 September 1938) was 'n Amerikaanse romansier uit die vroeë 20ste eeu.[1]

Thomas Wolfe
1937 portret deur Carl Van Vechten
Gebore
Thomas Clayton Wolfe

(1900-10-03)3 Oktober 1900
Asheville, Noord-Carolina, V.S.A.
Sterf15 September 1938 (op 37)
Alma mater
Beroepskrywer
Handtekening

Wolfe het vier vollengte romans, sowel as verskeie kortverhale, dramatiese werke, en novelles, geskryf. Hy is bekend daarvoor dat hy hoogs oorspronklike, poëtiese, rapsodiese en impressionistiese prosa met outobiografiese skryfwerk vermeng het. Sy boeke, wat geskryf en gepubliseer is van die 1920's tot die 1940's, besin op kleurryke wyse oor Amerikaanse kultuur en die waardes van daardie tydperk, gefiltreer deur Wolf se sensitiewe, gesofistikeerde en analitiese perspektief.

Na Wolfe se oorlye het sy tydgenoot, William Faulkner, gesê dat Wolfe dalk die grootste talent van hul generasie was, omrede hy hoër eise aan homself gestel het as enige ander skrywer.[1][2] Wolfe het ook die werk van Jack Kerouac, skrywer van die Beat Generation, sowel as die van onder meer die skrywers Ray Bradbury en Philip Roth beïnvloed.[3] Hy bly steeds 'n belangrike skrywer wat moderne Amerikaanse literatuur betref, vanweë sy bemeestering van outobiografiese fiksie, en word beskou as Noord-Carolina se bekendste skrywer.[4]

Die Thomas Wolfe Genootskap

wysig

Die Thomas Wolfe Genootskap,[5] wat in die laat 1970's gestig is, reik 'n jaarlikse publikasie van Wolfe-verwante materiale uit. Die genootskap se joernaal, The Thomas Wolfe Review bevat skolastiese artikels, belles lettres, en resensies. Die genootskap ken ook pryse toe vir literêre studies oor Wolfe.

Verwerkings

wysig

In 1958 verwerk Ketti Frings Look Homeward, Angel in 'n gelyknamige toneelstuk. Dit het op Broadway 564 opvoerings beleef en is in die Ethel Barrymore Teater aangebied. Dit het ses Tony Award benoemings ontvang en in 1958 die Pulitzer-prys vir drama gewen. Frings is in dieselfde jaar as 'Vroue van die Jaar' deur The Los Angeles Times 'aangewys. [6] In 1972 word dit aangebied as 'n televisiedrama, sowel as sy werk Of Time and the River, in 'n weergawe van een uur. [6]

Wolfe se toneelstuk Welcome to Our City is gedurende sy nagraadse skooljare twee keer by Harvard-universiteit opgevoer. Dit is ook in die vyftigerjare in Zurich in Duits opgevoer, en in 2000 deur die Mint Theater in New York Stad ter viering van Wolfe se 100ste verjaardag.

Wolfe se verhouding met sy redakteur, Maxwell Perkins, is in 2016 omskep in 'n film getiteld Genius, waarin Jude Law en Colin Firth die rolle van onderskeidelik Wolfe en Perkins vertolk het.

Werke

wysig
  • Look Homeward, Angel (1929)
  • No Door (novelle, 1933; gepubliseer in twee uitgawes in Scribner's Magazine in 1933 en 1934. Dit het later deel geword van sy vollengte werk Of Time and the River)[7]
  • Of Time and the River (1935)
  • From Death to Morning (1935)
  • The Story of a Novel (1936)
  • "Chickamauga" (kortverhaal) (1937)
  • "The Child by Tiger" (kortverhaal; in die uitgawe van die Saturday Evening Post van 11 September 1937)
  • The Lost Boy (novelle) (1937)
  • The Web and the Rock (1939; postuum gepubliseer)
  • You Can't Go Home Again (1940; postuum gepubliseer)
  • The Hills Beyond (1941; postuum gepubliseer)
  • Mannerhouse: A Play in a Prologue and Four Acts (1948; postuum gepubliseer)
  • A Western Journal: A Daily Log of the Great Parks Trip, June 20–July 2, 1938 (1951; postuum gepubliseer)
  • The Letters of Thomas Wolfe (1956; postuum gepubliseer)
  • Short Novels of Thomas Wolfe (1961; postuum gepubliseer)
  • The Mountains: A Play in One Act; The Mountains: A Drama in Three Acts and a Prologue (1970; postuum gepubliseer)
  • Welcome to Our City: A Play in Ten Scenes (1983; postuum gepubliseer)
  • Beyond Love and Loyalty: The Letters of Thomas Wolfe and Elizabeth Nowell (1983; postuum gepubliseer)
  • My Other Loneliness: Letters of Thomas Wolfe and Aline Bernstein (1983; Richard Kennedy, red.)
  • The Hound of Darkness (1986; postuum gepubliseer)
  • The Collected Stories of Thomas Wolfe (1987; Francis E. Skipp, red.)
  • The Good Child's River (1991; postuum gepubliseer)
  • The Starwick Episodes (1994; postuum gepubliseer)
  • The Party at Jack's (1995; postuum gepubliseer)
  • To Loot My Life Clean: The Thomas Wolfe–Maxwell Perkins Correspondence (2000; Matthew J. Bruccoli & Park Bucker, red.)
  • O Lost: A Story of the Buried Life (2000)
  • "God's Lonely Man" (ongedateerde essay)

Look Homeward, Angel en Of Time and the River is tydens die Tweede Wêreldoorlog gepubliseer in die Armed Services Editions.

Notas

wysig
  1. 1,0 1,1 Reeves, Paschal (1974) [1974]. Thomas Wolfe, The Critical Reception. Ayer Publishing. p. xvii. ISBN 0-89102-050-0.
  2. "Thomas Wolfe's Final Journal". Virginia Quarterly Review. 14 Augustus 2009. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Desember 2009. Besoek op 10 November 2009.
  3. "The Book That Made Me A Reader: Philip Roth". centerforfiction.org. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Augustus 2018. Besoek op 13 Augustus 2018.
  4. "2008 Thomas Wolfe Prize". Cornell University. 9 September 2008. Besoek op 10 November 2009.
  5. Thomas Wolfe Society Geargiveer 20 Oktober 2016 op Wayback Machine website
  6. 6,0 6,1 Verwysingfout: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named critical reception xxii
  7. Thomas Wolfe in eNotes, Geraapleeg op 3 September 2012

Verdere leeswerk

wysig

Eksterne skakels

wysig