Titus Flavius Vespasianus 30 Desember 39 - 13 September 81, die tiende Romeinse keiser en word keiser op 24 Junie 79.

Titus
10de Keiser van die Romeinse Ryk
Titus Flavius Vespasianus II.
Titus Flavius Vespasianus II.
Regeer 24 Julie 79 – 13 September 81
Volle naam Titus Flavius Caesar Vespasianus Augustus
Gebore 30 Desember 39
Oorlede 13 September 81; Rome, Romeinse Ryk (op 41)
Begrawe Rome
Voorganger Vespasianus
Opvolger Domitianus
Adellike huis Flaviaanse dinastie
Vader Vespasianus

Hy is die eerste seun van 'n keiser wat self keiser geword het in die Romeinse Ryk. Onder sy pa, (Vespasianus), se bewind het hy baie belangrike ampte gehad. Hy is sewemaal konsul saam met sy vader, hy is tribuun en word as imperator aangespreek. Hy is ook die bevelhebber van die keiserlike wag en suiwer die kring rond die troon van moontlike vyande. Byvoorbeeld die vroeëre konsul Aulus Caecina word tereggestel omrede Titus hom verdink van ontrou.[1]

Toe sy vader Rome toe gegaan het om keiser te word het hy dit aan Titus oorgelaat om die oorlog teen Judea te voer.

Op 24 Junie 79 volg hy sy vader op as keiser en blyk 'n goeie keiser te wees. Toe die stede Pompeii en Herculaneum verwoes word deur die Vesuvius-vulkaan help hy mense waar hy kan en ná 'n brand in Rome sien die Romeine opnuut sy bereidheid om te help. [1]

Sy dood op 13 September 81 is 'n skok vir die bevolking. Hy was net 41 jaar oud en het gekla oor hoofpyn. Moontlik het hy 'n gewas gehad, maar dit het nooit duidelik word watter oorsaak sy dood het nie.

Sien ook

wysig

Verwysings

wysig
  1. 1,0 1,1 Emperors Don't Die in Bed, Fik Meijer, Routledge, 2004, ISBN 113438405X, ISBN 9781134384051