Die vlag van Guam is op 9 Februarie 1948 amptelik in gebruik geneem. Die vlag vertoon ’n enkele blou baan met rooi fraiings reg rondom en die wapenskild, ook met ’n rooi fraiing, in die middel van die vlag.

Vlag van Guam
Vlag van Guam
Vlag van Guam
Gebruik Staats- en Oorlogsvlag en Staats- en Vlootvaandel Staats- en oorlogsvlag en staats- en vlootvaandel
Verhouding 22:41
Goedgekeur 9 Februarie 1948[1]
Ontwerp ’n Enkele blou baan met rooi fraiings reg rondom en die wapenskild, ook met ’n rooi fraiing, in die middel van die vlag.
Ontwerp deur Helen L. Paul

Simboliek

wysig

Die vorm van die seël is dié van ’n Chamorro-slingerklip wat as gebruik is as wapen en om mee te jag. Die slingerklip is ontgin uit basaltklip en koraal. Die palmboom, wat in onvrugbare sand groei simboliseer self-onderhoud en deursettingsvermoë om te kan groei en oorleef in enige omstandighede. Die loofblare is oopgesprei na die lug en simboliseer die boom se hardnekkigheid om teen die elemente in te gee. Die geboë stam getuig van ’n volk wat geteister is deur hongersnood, natuurrampe, volksmoord en oorloë maar wat bly voortbestaan het. Die Vlieënde Proa, ’n seevaartuig wat deur die Chamorrovolk gebou is, stel die moed en vryheid van die antieke Chamorros voor wat oor die oseane gevaar het om handel te dryf. Die rivier wat in die see uitspoel stel ’n bereidwilligheid voor om die hulpbronne van die land met andere te deel. Die landmassa in die agtergrond (dit is Urunao) demonstreer die Chamorro se toewyding aan hul tuisland en omgewing, hetsy see of land. Die rooi fraiing om die skild stel die bloed voor wat gevloei het gedurende die Tweede Wêreldoorlog en die Spaanse besetting. Die blou baan stel Guam se eenheid met die see en die lug voor.

Geskiedenis

wysig

Die vlag is in 1917 ontwerp deur mev. Helen L. Paul, die vrou van ’n Amerikaanse vlootoffisier. Die vlag is egter eers op 9 Februarie 1948 deur die Guamse Kongres aanvaar.[1]

Verwysings

wysig
  1. 1,0 1,1 "Vlag van Guam" (in Engels). Maps of World. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Oktober 2019. Besoek op 21 Mei 2019.

Eksterne skakels

wysig