Wikipedia

Weather Underground

Die Weather Underground Organization (WUO), algemeen bekend as die Weather Underground, was 'n radikale linkse militante organisasie in die Verenigde State wat in die laat 1960's en 1970's aktief was, gestig op die Ann Arbor-kampus van die Universiteit van Michigan. Dit is oorspronklik die Weathermen genoem. Die WUO is in 1969 georganiseer as 'n faksie van Students for a Democratic Society (SDS)[1] wat grotendeels bestaan uit die nasionale kantoorleierskap van SDS en hul ondersteuners. Vanaf 1974 was die uitdruklike politieke doel van die organisasie om 'n revolusionêre party te skep om die Amerikaanse imperialisme omver te werp.

Die FBI beskryf die WUO as 'n binnelandse terreurgroep,[2] met rewolusionêre posisies wat gekenmerk word deur swart mag en opposisie teen die Viëtnam-oorlog.[1] Die WUO het in 1970 deelgeneem aan binnelandse aanvalle, soos die tronk bevryding van Timothy Leary.[3][4] Die "Days of Rage" was die eerste oproer van die WUO in Oktober 1969 in Chicago, wat ooreenstem met die verhoor van die Chicago Sewe. In 1970 het die groep 'n "Verklaring van 'n staat van oorlog" teen die regering van die Verenigde State uitgereik onder die naam "Weather Underground Organization".[5]

In die 1970's het die WUO 'n bomaanval uitgevoer op regeringsgeboue en verskeie banke. Sommige aanvalle is voorafgegaan deur ontruimingswaarskuwings, tesame met dreigemente wat die saak aangewys het waaroor die aanval bedoel was om te protesteer. Drie lede van die groep is dood in 'n onbeplande ontploffing in 'n meenthuis in Greenwich Village, maar niemand is dood in enige van die bom-aanvalle nie. Die WUO-kommunikasie wat op 1 Maart 1971 uitgereik is in verband met die bomaanval op die Amerikaanse Kapitool, het aangedui dat dit 'uit protes teen die Amerikaanse inval in Laos' was. Die WUO het beweer dat die bombardering van die Pentagon op 19 Mei 1972 'in vergelding was vir die Amerikaanse bomaanval in Hanoi'. Die WUO het aangekondig dat sy bombardement op die Amerikaanse departement van buitelandse sake op 29 Januarie 1975 'in reaksie op die eskalasie in Vietnam' was.[5][6]

Die WUO het begin disintegreer nadat die Verenigde State in 1973 'n vredesooreenkoms in Viëtnam bereik het,[7] en dit het teen 1977 nie meer gefunksioneer nie.

Die groep het sy naam ontleen aan die liriek van Bob Dylan, You don't need a weatherman to know how way the wind blows, uit die liedjie Subterranean Homesick Blues (1965). Die Dylan-lyn was ook die titel van 'n posisieverklaring wat tydens 'n SDS-byeenkoms in Chicago op 18 Junie 1969 versprei is. Hierdie stigtingsdokument het 'n beroep gedoen op die stigting van 'n "Blanke gevegmag" met die "Swart Bevrydingbeweging" en ander radikale bewegings[8] om "die vernietiging van die Amerikaanse imperialisme te bewerkstellig en 'n klasselose kommunistiese wêreld te vorm".[9]

Verwysings

wysig
  1. ↑ 1,0 1,1 Wakin, Daniel J., "Quieter Lives for 60's Militants, but Intensity of Beliefs Hasn't Faded", article The New York Times, 24 Augustus 2003. Retrieved 7 Junie 2008.
  2. ↑ "Weather Underground Bombings". Federal Beureau Of Investigation. Besoek op 30 November 2018.
  3. ↑ "The Weather Underground. The Movement". PBS. Independent Lens. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 September 2018. Besoek op 2 Junie 2010.
  4. ↑ "Weather Underground American Militant Group". Encyclopedia Britannica. (31 Augustus 2017). 
  5. ↑ 5,0 5,1 The Weather Underground (film), produced by Carrie Lozano, directed by Bill Siegel and Sam Green, New Video Group, 2003, DVD.
  6. ↑ The Weather Underground. Washington DC: US Government Printing Office. 1975. pp. 1–2, 11–13. Besoek op 20 Desember 2009.
  7. ↑ Jacobs, Ron (1997). The Way the Wind Blew: A History of the Weather Underground. Verso. ISBN 978-1-85984-167-9. Besoek op 15 Desember 2018.
  8. ↑ Berger, Dan (2006). Outlaws of America: The Weather Underground and the Politics of Solidarity. AK Press. p. 95.
  9. ↑ See document 5, Revolutionary Youth Movement (1969). "You Don't Need a Weatherman to Know Which Way the Wind Blows". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 Maart 2006. Besoek op 3 Maart 2014.

Verdere leeswerk

wysig
  • Alpert, Jane (1981). Growing up underground (1st uitg.). New York: Morrow. ISBN 0688006558.
  • Ayers, Bill (2008). Fugitive Days: Memoirs of an Antiwar Activist. Boston: Beacon Press. ISBN 978-0-8070-3277-0.
  • Berger, Dan (2006). Outlaws of America: The Weather Underground and the Politics of Solidarity. Oakland: AK Press. ISBN 1-904859-41-0.
  • Burrough, Bryan, Days of Rage: America's Radical Underground, the FBI, and the Forgotten Age of Revolutionary Violence. New York: Penguin Books, 2015.
  • Dohrn, Bernardine; Ayers, Bill; Jones, Jeff (2006). Sing a Battle Song: The Revolutionary Poetry, Statements, and Communiqués of the Weather Underground, 1970–1974. New York: Seven Stories Press. ISBN 1-58322-726-1.
  • Eckstein, Arthur M. Bad Moon Rising: How the Weather Underground Beat the FBI and Lost the Revolution. New Haven, CT: Yale University Press, 2016.
  • Jacobs, Harold (1971). Weatherman. San Francisco: Ramparts Press. ISBN 978-0-87867-001-7.
  • Jacobs, Ron (1997). The Way the Wind Blew: A History of the Weather Underground. London: Verso. ISBN 1-85984-167-8.
  • Lerner, Jonathan. Swords in the Hands of Children: Reflections of an American Revolutionary. OR Books. p. 228. ISBN 978-1-682190-98-2.
  • Sale, Kirkpatrick (1974). SDS. New York: Vintage Books. ISBN 0-394-71965-4.
  • Unger, Irwin (1974). The Movement: A History of the American New Left, 1959–1972. New York: Dodd, Mead. ISBN 0-396-06939-8.
  • Varon, Jeremy (2004). Bringing the War Home: The Weather Underground, the Red Army Faction, and Revolutionary Violence in the Sixties and Seventies. Berkeley and Los Angeles: University of California Press. ISBN 0-520-24119-3.
  • Wilkerson, Cathy (2007). Flying Close to the Sun: My Life and Times as a Weatherman. New York: Seven Stories Press. ISBN 978-1-58322-771-8.

Eksterne skakels

wysig
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Weather_Underground&oldid=2447344"