Wiktor Wasnetsof

Wiktor Michailowitsj Wasnetsof (Russies: Виктор Михайлович Васнецов); 15 Mei (nuwe styl) 1848 – 23 Junie 1926) was ’n Russiese kunstenaar wat in mitologiese en historiese onderwerpe gespesialiseer het. Hy word beskou as ’n sleutelfiguur van die Opwekkingsbeweging in Russiese kuns.

Wiktor Wasnetsof
Selfportret, 1868
Geboortenaam	Wiktor Michailowitsj Wasnetsof (Ви́ктор Миха́йлович Васнецо́в)
Gebore	15 Mei [O.S. 3 Mei] 1848 Wjatka
Sterf	23 Junie 1926 (op 78) Moskou
Nasionaliteit	Russies
Veld	Skilderwerk
Opleiding	Keiserlike Kunsakademie
Beweging	Simbolisme, geskiedeniswerke
Beskermhere	Pawel Tretjakof Sawwa Mamontof
Beïnvloed deur	Slawiese mitologie

Vroeëre jare

’n Ridder by die Kruispad.

Wiktor Wasnetsof is in 1848 in ’n klein dorpie van Wjatka gebore. Sy pa was ’n priester wat belanggestel het in die wetenskap, sterrekunde en skilderkuns. Sy oupa was ’n ikoon-skilder.

Hy het aan ’n kweekskool in Wjatka studeer en daarna na Sint Petersburg getrek om kuns te studeer. In Augustus 1867 het hy by die Keiserlike Kunsakademie ingeskryf. Drie jaar later het die Peredwizjniki-beweging teen die akademisme gerebelleer. Wasnetsof het vriende gemaak met hul leier, Iwan Kramskoi, en na hom verwys as sy onderwyser. Hy het ook goed bevriend geraak met ’n medestudent, Ilja Repin.

Dis ironies dat Wasnetsof, wie se naam verbind word met mitologiese en historiese skilderye, dié onderwerpe aanvanklik tot elke prys vermy het. In die vroeë 1870's het hy baie gravures gedoen wat die eietydse lewe uitbeeld.

Parys

In 1876 het Repin Wasnetsof genooi om by die Peredwizjniki-kolonie in Parys aan te sluit. Daar het hy klassieke en eietyde skilderye bestudeer en gefassineer geraak met feëverhale. Hy het begin werk aan Iwan Tsarewitsj op ’n Grys Wolf en Die Vuurvoël. Hy was ook die model vir Sadko in Repin se bekende werk Sadko in die Onderwaterkoninkryk. In 1877 het hy na Moskou teruggekeer.

Moskou

In die laat 1870's het Wasnetsof Russiese feëverhale en bilini (volksverhale) geïllustreer en van sy bekendste werke voltooi: ’n Ridder by die Kruispad (1878), Prins Igor se Slagveld (1878), Drie Tsarewnas van die Ondergrondse Koninkryk (1879–1881), Die Towertapyt (1880) en Aljonoesjka (1881).

Dié werke is nie destyds goed ontvang nie. Baie radikale resensente het dit afgemaak as ’n ondermyning van die Realistiese beginsels van die Peredwizjniki. Selfs bekende fynproewers soos Pawel Tretjakof het geweier om dit te koop. Die werke sou in die 1880's in gewildheid toeneem nadat Wasnetsof religieuse onderwerpe en ’n reeks ikone geskilder het.

Kiëf

In 1884-'89 het Wasnetsof muurskilderings in die Sint Wladimir-katedraal in Kiëf geskilder. Hy het bevriend geraak met Michail Wrubel, wat ook by die versiering van die katedraal betrokke was, en hom baie geleer. Hier het hy Iwan Tsarewitsj op ’n Grys Wolf eindelik voltooi en begin werk aan sy beroemde skildery Bogatirs.

Latere jare

Wasnetsof was die volgende twee dekades aktief, maar die meeste van sy skilderye is beskou as van sekondêre belang. Hy het hom al hoe meer tot ander mediums gewend. In 1897 het hy saam met sy broer Apollinari gewerk aan die dekor vir die Rimski-Korsakof-stuk Sadko en in die 1910's het hy ’n nuwe uniform ontwerp vir die Russiese weermag.

Teen die eeuwisseling het hy gewerk aan sy feëverhaal-styl Russiese argitektuur. Sy eerste ontwerp was ’n kerk in Abramtsewo (1882) saam met Wasili Polenof. In 1894 het hy sy eie huis in Moskou ontwerp. Die Russiese pawiljoen van die Wêreldkermis in Parys het in 1898 gevolg en sy beste gebou, die Tretjakov-galery, in 1904.

Tussen 1906 en 1911 het Wasnetsof gewerk aan die ontwerp van die mosaïekwerk van die Aleksander Nefski-katedraal in Warskou. In 1912 het hy ’n adellike titel ontvang van tsaar Nikolaas II.

Geselekteerde werke

• 
  Drie Tsarewnas van die Ondergrondse Koninkryk (1879)
• 
  Die Towertapy (1880)
• 
  Aljonoesjka (1881)
• 
  Die Veld van Igor Swjatoslawitsj se geveg teen die Poloftsi (1889)
• 
  Die Maag en Kind (1887)
• 
  Die Doop van Prins Wladimir (1890)
• 
  Sirin en Alkonost: Voëls van Vreugde en Verdriet (1896)
• 
  Gamajoen (1897)
• 
  Tsaar Iwan die Verskriklike (1897)
• 
  Bogatirs (1898)
• 
  Snegoerotsjka (1899)
• 
  Die Redder (1901)
• 
  Die Laaste Oordeel (1904)
• 
  Monomach Rus ná ’n Jagtog
• 
  Ilja Moeromets (1914)
• 
  Kosjtsjei die Onsterflike (1917–1928)

Bronnelys

• A. K. Lazuko. Victor Vasnetsov, Leningrad: Khudozhnik RSFSR, 1990, ISBN 5-7370-0107-5
• Wasnetsof-galery
• Avant Garde-galery Geargiveer 28 Oktober 2007 op Wayback Machine

Skakels

• Wasnetsof se graf

• Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Wiktor Wasnetsof.

• Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik uit die Engelse Wikipedia vertaal.