Alexander De Croo

Belgiese politikus

Alexander De Croo (gebore 3 November 1975 in Vilvoorde) is 'n Belgiese politikus van die Open Vlaamse Liberalen en Democraten (Open Vld). Hy het as die partyvoorsitter van 2009 tot 2012 gedien. De Croo was van 2012 tot 2020 België se adjunk-premier. Hy was ook minister van Ontwikkelingsamewerking, Pensioene en Finansies gewees.

Alexander De Croo
Alexander De Croo
De Croo in 2022

Eerste minister van België
Ampsbekleër
Termynaanvang
1 Oktober 2020
Monarg Filip van België
Voorafgegaan deur Sophie Wilmès

Minister van Finansies
Ampstermyn
9 Desember 2018 – 1 Oktober 2020
Eerste minister Charles Michel
Sophie Wilmès
Voorafgegaan deur Johan Van Overtveldt
Opgevolg deur Vincent Van Peteghem

Adjunk-eerste minister van België
Ampstermyn
22 Oktober 2012 – 1 Oktober 2020
Eerste minister Elio Di Rupo
Charles Michel
Sophie Wilmès
Voorafgegaan deur Vincent Van Quickenborne
Opgevolg deur Vincent Van Quickenborne

Minister van Pensioene
Ampstermyn
22 Oktober 2012 – 11 Oktober 2014
Eerste minister Elio Di Rupo
Voorafgegaan deur Vincent Van Quickenborne
Opgevolg deur Daniel Bacquelaine

Leier van die Open Vld
Ampstermyn
12 Desember 2009 – 22 Oktober 2012
Vise Vincent Van Quickenborne
Patricia Ceysens
Voorafgegaan deur Guy Verhofstadt (waarnemend)
Opgevolg deur Guy Verhofstadt (waarnemend)

Persoonlike besonderhede
Gebore 13 November 1975 (1975-11-13) (49 jaar oud)
Vilvoorde, Vlaandere, België
Politieke party Open Vld
Eggenoot/-note Annik Penders
Kind(ers) 2
Alma mater Vrye Universiteit van Brussel
Noordwestelike Universiteit

Biografie

wysig

De Croo is op 3 November 1975 in Vilvoorde in Vlaams-Brabant gebore.[1] Hy is een van twee kinders van die politikus en minister van buitelandse sake Herman De Croo en sy vrou Françoise Desguin.[2] In 1998 het hy 'n graad in besigheidsingenieurswese aan die Vrye Universiteit van Brussel ontvang. Hy het in 2004 sy meestersgraad in besigheidsadministrasie van die Noordwestelike Universiteit in Illinois ontvang. De Croo het in 1999 'n projekleier by Boston Consulting Group geword. In 2006 het hy 'n nuwe maatskappy genaamd Darts-ip gestig.[3]

Politieke loopbaan

wysig

In 2009 was hy 'n kandidaat vir die Europese Parlement. Hy het meer as 47 000 stemme ontvang.[4] Op 12 Desember 2009 is hy tot die leierskap van die Open Vlaamse Liberalen en Democraten verkies.[5] Sy verkiesing is as merkwaardig beskou aangesien hy byna geen vorige ervaring as 'n politikus gehad het nie.[6][7]

Politeke krisis

wysig

Vyf maande nadat hy tot partyleier verkies is, het De Croo gedreig om die Open VLD uit die regerende koalisie te onttrek as daar geen oplossing vir die grondwetlike dispuut in die Brussel-Halle-Vilvoorde-stemkwessie was nie. Die party het die regering verlaat en premier Yves Leterme het die kabinet se bedanking aangekondig. Dit is op 26 April 2010 deur koning Albert II aanvaar.[8] Tydens die 2010-senaatsverkiesing het De Croo meer as 301 000 stemme behaal, die derde meeste in die Nederlandssprekende kiesafdeling.[4] Hy het tot 22 Oktober 2012 as 'n senator gedien.[9]

Kabinetsminister

wysig

De Croo het op 22 Oktober 2012 vir Vincent Van Quickenborne as minister van pensioene en adjunk-eerste minister opgevolg nadat Van Quickenborne bedank het om burgemeester van Kortrijk te word.[10][11] In Desember is Gwendolyn Rutten as die nuwe voorsitter van Open VLD verkies.[12] In 2014 is hy as Minister van Ontwikkelingsamewerking, Digitale Agenda, Telekommunikasie en Posdienste aangewys.[13][14] Hy is in 2018 tot Minister van Finansies bevorder.

Eerste minister van België

wysig

Op 1 Oktober 2020 is De Croo as eerste minister ingehuldig.[15]

Verwysings

wysig
  1. "De Heer Alexander De Croo" [Mr. Alexander De Croo]. wwwpr.belgium.be (in Nederlands). 11 Junie 2020. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Oktober 2020. Besoek op 2 Oktober 2020.
  2. "Biography". www.hermandecroo.be. Besoek op 2 Oktober 2020.
  3. "Wie is Alexander?" [Who is Alexander?]. www.alexanderdecroo.be (in Nederlands). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 Julie 2011. Besoek op 2 Oktober 2020.
  4. 4,0 4,1 "Alexander De Croo is nieuwe premier: naast "zoon van" ook stemmentrekker en voorstander van gendergelijkheid" [Alexander De Croo is the new prime minister: in addition to being "son of", he is also a vote-puller and a supporter of gender equality] (in Nederlands). VRT Nws. 30 September 2020. Besoek op 2 Oktober 2020.
  5. "Alexander De Croo verrassend nieuwe voorzitter Open Vld" [Alexander De Croo Surprising New Chairman Open Vld] (in Nederlands). De Morgen. 12 Desember 2009. Besoek op 2 Oktober 2020.
  6. "Open VLD kiest met Alexander De Croo voor avontuur" [Open VLD Opts for Adventure with Alexander De Croo] (in Nederlands). De Standaard. 12 Desember 2009. Besoek op 2 Oktober 2020.
  7. "Alexander De Croo". The Bulletin. 12 Oktober 2009. Besoek op 1 Oktober 2020.
  8. "Belgium's Five-Party Coalition Government Collapses". The Guardian. 26 April 2010. Besoek op 2 Oktober 2020.
  9. "Opvolger Alexander De Croo legt de eed af in Senaat" (in Nederlands). Het Laatste Nieuws. 25 Oktober 2012. Besoek op 2 Oktober 2020.
  10. "Alexander De Croo is nieuwe premier: naast "zoon van" ook stemmentrekker en voorstander van gendergelijkheid" (in Nederlands). Radio 1. 30 September 2020. Besoek op 2 Oktober 2020.
  11. "Vincent Van Quickenborne ruilt Kortrijk opnieuw in voor Brussel" [Vincent Van Quickenborne Exchanges Kortrijk for Brussels Again] (in Nederlands). MSN. 1 Oktober 2020. Besoek op 2 Oktober 2020.
  12. "Gwendolyn Rutten is nieuwe voorzitter Open VLD" (in Nederlands). Het Nieuwsblad. 8 Desember 2012. Besoek op 2 Oktober 2020.
  13. "Biografie" [Biography]. www.decroo.belgium.be (in Nederlands). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 Augustus 2020. Besoek op 2 Oktober 2020.
  14. "Dit zijn de ministers van de regering-Michel I" (in Nederlands). Het Laatste Nieuws. 10 Oktober 2014. Besoek op 2 Oktober 2020.
  15. From business leader to Belgian prime minister.

Eksterne skakels

wysig
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.
Voorafgegaan deur
Sophie Wilmès
Eerste minister van België
2020–nou
Opgevolg deur
...