Antarktiese stormvoël
Die Antarktiese stormvoël (Thalassoica antarctica) is 'n stormvoël met 'n opvallend gemerkte veredos. Dit is inheems aan die kuswaters van Antarktika, waar dit veral in die Ross- en Weddellseë, die twee grootste baaie aan hierdie vasteland voorkom. By geleentheid sal hulle tydens die laat winter noordwaarts uitwyk, en is 'n baie seldsame besoeker aan Suid-Afrikaanse kuswaters. Hulle leef op Antarktiese kril, vis en klein inkvisse. Hulle voed terwyl hulle swem, maar duik ook af in die water, of vanuit die lug in die water. Die voël is 40 – 45 cm groot en weeg 550 – 780 g met 'n vlerkspan van 98 – 105 sentimeter. Die voël se rugkant is bruin met 'n wit subterminale band oor die vlerke en 'n smal bruin stertpunt. In Engels staan hierdie stormvoël as die Antarctic petrel bekend.
| Antarktiese stormvoël | |
|---|---|
.jpg)
| |
| Afgeneem aan die Antarktiese Skiereiland | |
| Wetenskaplike klassifikasie | |
| Domein: | |
| Koninkryk: | |
| Filum: | |
| Klas: | |
| Orde: | |
| Familie: | |
| Genus: | Thalassoica L. Reichenbach, 1853
|
| Spesie: | T. antarctica
|
| Binomiale naam | |
| Thalassoica antarctica (J. F. Gmelin 1789)[2]
| |
| |
| verspreiding | |
Verspreiding en habitat wysig
Soos die name van hierdie spesie aandui bewoon hulle die Suidelike Oseaan en broei op die Antarktiese eilande.[3] Benewens benut hulle ysberge as rusplek,[4] en is by geleentheid al 250 km binnelands aangeteken.[5] Hulle maak nes op sneeuvrye kranslyste en rotshange aan die kuslyn of aflandige eilande.[5] Broeikolonies kan tydens die Oktober–November broeityd oor die 200 000 broeipare bevat.[4] Laat winter migreer hulle by geleentheid tot aan die Australiese, Nieu-Seelandse of Suid-Afrikaanse kuslyne,[4] maar oorwegend wanneer hulle deur stormweer oorval word.[6]
Broeigewoontes wysig
Die Antarktiese stormvoël se broeityd strek van Oktober tot November.[4][7] 'n Broeipaar lê 'n enkele eier wat vir 45 tot 48 dae geïnkubeer word, gevolg deur 'n neskuikenperiode van 42 tot 47 dae.[4][7] Albei ouers broei op die eier, en in 4% van gevalle sal twee wyfies op die nes broei.[7] Die eier het 'n 70 tot 90% kans om uit te broei.[4] Die twee hoofoorsake van die verlies van 'n eier is predasie deur Suidpoolroofmeeue en die blote uitrol van 'n eier uit 'n nes, sodat dit vries.[4]
Die kuikens is van hul ouers afhanklik vir warmte sowel as voedsel,[8] en die fisiese welstand van die ouer bepaal die mate waartoe dit die kuiken kan voer.[9] Voedselvoorsiening deur die ouers word ook aangepas na gelang van hul eie kondisie en die kuiken se behoeftes. In 'n kuikenuitruil-eksperiment is aangetoon dat ouerpare in beter kondisie 'n beter vooruitsig op 'n oorlewende kuiken het, en is benewens in staat om meer voedsel aan 'n kleiner kuiken te voorsien.[9] Kuikens word teen 11 dae ouderdom onafhanklik van verwarming deur die ouers.[8]
Status wysig
Hierdie stormvoël het 'n beraamde verspreidingsgebied van 77 500 000 km2 en 'n bevolking bestaande uit tussen 10 en 20 miljoen volwassenes.[5] Weens die spesie se besonder groot leefgebied en aansienlike getalle is dit deur die IUBN gekategoriseer as 'n veilige spesie.[5]
Galery wysig
-
Illustrasie van Charles Hullmandel (1844) -
Van onder gesien te Snow Hill-eiland -
Gesig op rugkant aan die Antarktiese Skiereiland
Sien ook wysig
Bron wysig
- Sasol Voëls van Suider-Afrika. Struik Nature. Vierde Uitgawe 2011. ISBN 978-1-77007-926-7
Verwysings wysig
- ↑ BirdLife International (2009)
- ↑ BirdLife International (2009(a))
- ↑ Clements, James (2007). The Clements Checklist of the Birds of the World (6de uitg.). Ithaca, NY: Cornell University Press. ISBN 978-0-8014-4501-9.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 "Antarctic petrel". www.antarctica.gov.au (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 Maart 2021. Besoek op 2 Augustus 2021.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 BirdLife International (2018). "Antarctic Petrel - Thalassoica antarctica". IUCN Red List of Threatened Species. 2018. Besoek op 2 Augustus 2021.
- ↑ Miskelly, C. M. (2013). "Antarctic petrel". New Zealand Birds Online. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Maart 2021. Besoek op 2 Augustus 2021.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Lorentsen, Svein-Hȧkon; Amundsen, Trond; Anthonisen, Kristin; Lifjeld, Jan T. (2000). "Molecular Evidence for Extrapair Paternity and Female-Female Pairs in Antarctic Petrels". The Auk. 117 (4): 1042–1047. doi:10.2307/4089648. ISSN 0004-8038. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Augustus 2021. Besoek op 2 Augustus 2021.
- ↑ 8,0 8,1 Bech, Claus; Mehlum, Fridtjof; Haftorn, Svein (1 Augustus 1991). "Thermoregulatory abilities in chicks of the Antarctic Petrel (Thalassoica antarctica)". Polar Biology (in Engels). 11 (4): 233–238. doi:10.1007/BF00238456. ISSN 1432-2056.
- ↑ 9,0 9,1 Tveraa, Torkild; Sether, Bernt‐Erik; Aanes, Ronny; Erikstad, Kjell Einar (September 1998). "Regulation of food provisioning in the Antarctic petrel; the importance of parental body condition and chick body mass". Journal of Animal Ecology (in Engels). 67 (5): 699–704. doi:10.1046/j.1365-2656.1998.00234.x. ISSN 0021-8790.
