Cameron Dugmore (gebore 16 September 1963)[1] is 'n Suid-Afrikaanse politikus wat sedert Junie 2024 'n lid van die Nasionale Vergadering van Suid-Afrika vir die African National Congress is. Hy was voorheen die leier van die opposisie in die Wes-Kaapse Provinsiale Parlement. Hy was sedert 2014 as 'n lid van die provinsiale parlement, nadat hy ook tussen 1994 en 2009 as lid gedien het. Hy was ook die Wes-Kaapse minister van onderwys tussen 2004 en 2008 en die Wes-Kaapse minister van sport en kultuur van 2008 tot 2009.

Cameron Dugmore
Cameron Dugmore
Dugmore in 2007

Ampsbekleër
Termynaanvang
Junie 2024
President Cyril Ramaphosa

Leier van die Opposisie in die Wes-Kaapse Provinsiale Parlement
Ampstermyn
22 Mei 2019 – Junie 2024
Premier Alan Winde
Voorafgegaan deur Khaya Magaxa

Ampstermyn
2 Augustus 2008 – 6 Mei 2009
Premier Lynne Brown
Voorafgegaan deur Whitey Jacobs
Opgevolg deur Sakkie Jenner

Ampstermyn
30 April 2004 – 2 Augustus 2008
Premier Lynne Brown
Ebrahim Rasool
Voorafgegaan deur André Gaum
Opgevolg deur Yousuf Gabru

Persoonlike besonderhede
Gebore Cameron Muir Dugmore
16 September 1963 (1963-09-16) (61 jaar oud)
Politieke party African National Congress
Eggenoot/-note Melanie Lue
Kind(ers) 3

Vroeë lewe en aktivisme

wysig

Cameron Muir Dugmore is in 1963 gebore as Gillian en Ron Dugmore se tweede van vyf kinders. Sy ma was 'n Black Sash-lid. Hy het dikwels van stad na stad verhuis en in Pietermaritzburg, Grahamstad en Komga gewoon, waar sy vader 'n onderwyser en skoolhoof was. Van 1969 tot 1974 het hy die Union Preparatory School bygewoon. Hy het in 1977 by die York High School in George begin skoolgaan. In 1978 het hy begin om deel te neem aan anti-apartheidsaktiwiteite. Die aktiwiteite het die verwydering van strand-apartheidsborde by Heroldsbaai en Victoriabaai ingesluit. Al die aktiwiteite is deur sy moeder gelei.[2]

Hy het aan die York High School gematrikuleer en was hul hoofseun.[3] In 1982 begin hy in tale en die regte studeer aan die Universiteit van Kaapstad.[4]

Terwyl hy 'n student in 1983 was, het hy by die National Union of South African Students (Nusas) aangesluit. Hy het ook as voorsitter van die regsstudentevereniging gedien. Hy was voorsitter van die NUSAS-aksiekomitee vir onderwys. In 1984 het hy 'n BA in Lettere en Wysbegeerte behaal.[4]

In 1985 het hy NUSAS UCT verteenwoordig in die Education Charter-veldtog onder leiding van die nie-rassige studentebeweging.[4] Hy is in 1986 as visepresident van die Studenteraad verkies en nie lank daarna nie, in 1988, tot president. Hy het hierna as 'n gewetensbeswaarmaker by die End Conscription Campaign aangesluit.[5][4][6]

In 1989 is hy tot die Interim-komitee van die United Democratic Front (Wes-Kaap) aangestel en het hy die Wes-Kaapse tak van die UDF by nasionale vergaderings verteenwoordig.[7] In 1990 was hy die eerste sekretaris van die Nasionale Sportkongres (NSS). Die UDF Wes-Kaap het hom later as organiseerder aangestel.[8]

Politieke loopbaan

wysig

In 1991 het hy lid van die African National Congress geword. Hy was betrokke by die Rondebosch- (Gaby Shapiro) tak. Hy word hierna tot die Streeks- Nasionale Komitee van die African National Congress verkies en word in 1992 en 1993 as die hoof van die organisasiedepartement aangestel. Hy is later as die hoof van die African National Congress Western Cape Elections Voter Organisation and Training (VOT) aangewys.[9]

In 1994 is hy as 'n ANC-LPP verkies en hy het as lid van die PEC / PWC gedien. Hy het ook as die PEC-woordvoerder gedien. Hy was 'n takafgevaardigde by die Mahikeng-konferensie in 1997. Hy was hoof van die kommunikasiefaksie van die ANC se verkiesingsveldtog in 1999. Dugmore is in 1999 tot 'n tweede termyn as 'n provinsiale parlementslid herkies. In 2002 was Dugmore 'n takafgevaardigde na die Stellenbosch-konferensie.[10]

In 2004 het premier Ebrahim Rasool Dugmore as die provinsiale minister van onderwys aangestel. Rasool is in 2008 herroep en deur Lynne Brown as premier vervang. Brown het Dugmore as die provinsiale minister van kultuursake en sport aangestel.[11][12]

Dugmore het die provinsiale parlement in 2009 verlaat en is gevolglik as sameroeper van die ANC Overberg vissery-taakspan aangestel. Van 2010 tot 2014 was hy 'n spesiale adviseur vir Trevor Manuel.[13] Dugmore was betrokke by die stigting van die Mitchells Plain Bursary and Role Model Trust, asook die Mitchells Plain Skills Centre en die Mitchells Plain Education Forum.[14] Hy was 'n afgevaardigde na die ANC-konferensie in Mangaung in 2012, maar hy is by die konferensie akkreditasie geweier en kon dus nie die Wes-Kaapse tak verteenwoordig nie.[15]

In 2014 het hy na die Wes-Kaapse provinsiale parlement teruggekeer as LPP vir Hessequa. Hy was 'n afgevaardigde na die Nasionale Beleidskonferensie in 2017.[16]

In 2018 het Dugmore bekend gemaak dat hy as kandidaat staan om Marius Fransman as provinsiale voorsitter van die ANC op te volg. Dit was in politieke binnekringe bespiegel dat Dugmore 'n moontlike Wes-Kaapse premierskandidaat vir die 2019-verkiesing sou wees.[17]

Dugmore is toe in Mei 2019 weereens tot nog 'n termyn in die Wes-Kaapse provinsiale parlement verkies. Op 20 Mei 2019 het die African National Congress hom as die verkose leier van die opposisie in die Wes-Kaapse provinsiale parlement aangewys. Hy het die amp op 22 Mei 2019 aanvaar.[18][19]

Voorval

wysig

In Maart 2018 het gewelddadige betogings in Hermanus en omgewing plaasgevind. Die provinsiale minister van menslike nedersettings, Bonginkosi Madikizela, het gesê dat hy 'n mosie in die provinsiale parlement sal indien om Dugmore na die etiekkomitee te verwys omdat hy glo geweld aanhits. Die provinsiale ANC het die bewerings ontken.[20]

Persoonlike lewe

wysig

Dugmore woon in Rondebosch, Kaapstad. Hy is getroud met Melanie Lue. Die egpaar het drie kinders.

Verwysings

wysig
  1. NPE2024 - Nasionale Kandidatelys soos op 10 April 2024
  2. "Q&A with ANC WC member Cameron Dugmore". OFM. 8 Mei 2014. Besoek op 21 Junie 2019.
  3. Rabinowitz, Myron (16 Augustus 2018). "York High in social media storm". George Herald. Besoek op 21 Junie 2020.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Luescher, Thierry M (6 Oktober 2009). "Racial desegregation and the institutionalisation of 'race' in university governance: The case of UCT". University of Cape Town. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 April 2018. Besoek op 21 Junie 2020.
  5. Stuart Saunders (31 Augustus 2000). Vice-chancellor on a Tightrope: A Personal Account of Climactic Years in South Africa. New Africa Books. p. 205. ISBN 9780864864581. Besoek op 22 Junie 2020.
  6. "Anti-conscription protest, Cape Town". digitalcollections.lib.uct.ac.za. Besoek op 21 Junie 2020.
  7. Mortlock, Monique (21 Augustus 2019). "Calls for Rocklands Community Hall to be declared national heritage site". EWN. Besoek op 21 Junie 2020.
  8. The ANC brings an accomplished pool of experience to govern the Western Cape. Besoek op 19 Mei 2019.
  9. Eldrige, Matt; Seekings, Jeremy (24 Februarie 2007). "Mandela's lost province: the African national congress and the Western Cape electorate in the 1994 South African elections". Journal of Southern African Studies. 22, 1996 (4): 517–540. doi:10.1080/03057079608708510. Besoek op 21 Junie 2020.
  10. DUGMORE'S NAME IN THE HAT. Besoek op 20 Mei 2019.
  11. Rasool: Announcement of Western Cape Cabinet (30/04/2004). Besoek op 20 Mei 2019.
  12. Lynne Brown sworn in as Western Cape premier. Besoek op 20 Mei 2019.
  13. Ward, Mark (11 Mei 2017). "Trust vereer aktivis". Die Son. Besoek op 21 Junie 2020.
  14. Powell, Ivor (12 Maart 2016). "Essential art goes on auction to help a good cause". IOL. Besoek op 21 Junie 2020.
  15. Allegations of 'massive' registration fraud at Mangaung. Retrieved on 20 Mei 2019.
  16. "Cameron Dugmore looks back, and forward". Suid-Kaap Forum. 16 Mei 2019. Besoek op 21 Junie 2020.
  17. No Western Cape ANC leader. Besoek op 25 Januarie 2019.
  18. Meet the ANC's new team for Parliament. Retrieved on 20 Mei 2019.
  19. Western Cape ANC welcomes appointment of Cameron Dugmore as opposition leader Geargiveer 24 Desember 2019 op Wayback Machine. Besoek op 20 Mei 2019.
  20. Meyer, Dan. ANC denies that Cameron Dugmore incited violence in Hermanus, BusinessDay, 28 Maart 2018. Besoek op 30-11-2018.
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.