Case Study Houses
Die Case Study Houses was 'n Amerikaanse gevallestudie in die veld van eksperimentele woonhuis-argitektuur. Die program, wat die ontwerp en bou van eenvoudige laekoste-modelhuise behels het, is teen die agtergrond van die behuisingsnood geloods wat die Verenigde State ná die Tweede Wêreldoorlog ervaar het toe miljoene terugkerende soldate en hul gesinne gehuisves moes word.
Die program, wat deur die argitektuur-tydskrif Arts & Architecture geborg is, is in 1945 van stapel gestuur en het voortgeduur tot 1966. Die programkoördineerder en uitgewer van Arts & Architecture, John Entenza, was 'n uitgesproke aanhanger van modernistiese boukuns wat gesiene argitekte soos Richard Neutra, Raphael Soriano, Craig Ellwood, Charles en Ray Eames, Pierre Koenig en Eero Saarinen vir die projek kon werf.
Die Case Study Houses-program was 'n unieke en buitengewoon innovatiewe fase in die geskiedenis van Amerikaanse boukuns wat beslissende invloed op die verdere ontwikkeling van Amerikaanse en internasionale argitektuur sou uitoefen met sy pogings om nuwe woonvorme te ontwikkel.
Altesaam 36 huise is ontwerp, alhoewel nie almal verwesenlik is nie. Die eerste ses modelhuise het tot en met 1948 ontstaan en is deur meer as 350 000 belangstellendes besigtig. Meeste van die Case Study Houses is in die metropolitaanse gebied van Los Angeles opgerig, naas enkele woongeboue in die San Francisco-streek en een in Phoenix, Arizona. Van die voltooide ontwerpe is in Arts & Architecture aan 'n breër leserspubliek voorgestel, met foto's van Julius Shulman.
Die mees ikoniese woonhuis, wat sy ontstaan aan die program te danke het, is Stahl House in Los Angeles wat danksy sy ligging in die bergreeks Hollywood Hills 'n ongewone uitsig oor dié Suid-Kaliforniese metropool bied. Stahl House is in opdrag van die argitek en bouaannemer C. H. Buck Stahl, 'n vroeëre American Football-speler, deur die argitek Pierre Koenig (1925−2004) as 'n glas-en-staal-struktuur ontwerp en in 1959 voltooi.[1][2]