Chloor-37 (chemiese notasie 3717Cl) is 'n stabiele isotoop van chloor.

Eienskappe

Algemeen

Naam Chloor-37 
 
Protone 17 
Neutrone 20  

Navigasie

3516S 3617Cl 3718Ar
3616S 3717Cl 3818Ar
3716S 3817Cl 4018Ar
Lys van isotope
Portaal Chemie
Portaal Fisika

KMR wysig

Die kern het nes chloor-35 s'n 'n kernspin van I=3/2 en daardeur 'n kwadrupool. Die verbreding van die pieke wat hierdeur veroorsaak word, is effens minder as vir chloor-35, maar die gevoeligheid en die aanwesigheid is kleiner. Dit lei tot 'n gevoeligheid by natuurlike isotoopsamestelling van slegs 6,58 x 10-4 keer die proton s'n. Die ander isotoop word baie meer gebruik vir kernmagnetiese resonansie.[1]

Neutrino-deteksie wysig

Hoewel die son vir die aarde met baie neutrino's bombardeer, is dit moeilik om hulle waar te neem en om instrumente te bou wat dit vermag. Davis het die chloor-37-isotoop hiervoor gebruik. Die kernreaksie is:

 

Die argon-isotoop wat gevorm word het 'n halfleeftyd van 35 dae. Davis se instrument het bestaan uit 'n met 100 000 gallon C2Cl4 gevulde vat wat een myl ondergronds in die Homestake goudmyn geplaas is. Die gevormde radioaktiewe argon is met helium uit die vloeistof gespoel en versamel. Die radioisotoop se verval verloop deur elektronvangs:

 

Die teruggevormde chlooratoom is aanvanklik in 'n opgewekte toestand en verval met vrystelling van fotone wat gemeet kan word.

Davis se eksperiment het net 'n derde van die verwagte neutrino's gewys. Later is dit verklaar deur die vermoë van neutrino's om van "aroma" te verander. Net een van die drie aromas wys die bostaande reaktiwiteit.[2]

Isotoopverhoudings wysig

Die waarde van δ37Cl-isotoopverhouding wissel hier op aarde gewoonlik nie meer as van -4‰ tot +3‰ nie. Uitsonderings is poriewater in neerslae wat waardes van -8‰ kan bereik, natuurlike perchlorate wat wissel van -15 to +7‰ en vulkaniese gasse wat tot +20‰ kan bereik.

Op die maan is dit heeltemal anders. Daar is waardes gevind wat wissel van -4 tot +34 ‰[3]

Die standaard wat gebruik word, heet SMOC (Standard Mean Ocean Chloride) en is die gemiddelde verhouding wat in oseaanwater aangetref word.[4]

Verwysings wysig

  1. Hebreeuse Universiteit van Jerusalem
  2. The Physical Universe: An Introduction to Astronomy Frank Shu University Science Books, 1982, ISBN 0-935702-05-9, ISBN 978-0-935702-05-7
  3. Non-Traditional Stable Isotopes Fang-Zhen Teng, James Watkins, Nicolas Dauphas Walter de Gruyter GmbH & Co KG, 2017, ISBN 3-11-054563-2,ISBN 9783110545630
  4. CIAAW IUPAC