Bitterbos

plantspesie
(Aangestuur vanaf Chrysocoma ciliata)

Die bitterbos (Chrysocoma ciliata) is 'n struik wat slegs 60 cm hoog word. Die plant kom in die hele Suid-Afrika met die uitsondering van Limpopo en ook in Lesotho voor. In die Wes-Kaap en die Oos-Kaap kom dit saam met die fynbos voor en wel op rotsagtige hange en klipperige gelyktes.

Bitterbos
Wetenskaplike klassifikasie
Koninkryk:
(geen rang):
(geen rang):
(geen rang):
Orde:
Familie:
Tribus:
Genus:
Spesie:
C. ciliata
Binomiale naam
Chrysocoma ciliata
L., (1753)
Sinonieme
  • Aster discoideus Sond. ex Harv.
  • Chrysocoma ciliaris Willd.
  • Chrysocoma microcephala DC.
  • Chrysocoma patula P.J.Bergius
  • Chrysocoma tenuifolia P.J.Bergius
  • Erigeron tenuifolius (P.J.Bergius) Sch.Bip.[1]

Die plant het slanke stingels met digte blare. Die blare is smal of naaldvormig met stywe hare op die rande en staan halfregop. Die blomhofies is geel en is alleenstaande op die punte van die takke sonder lintblomme. Hulle is omring deur rye smal skutblare. Die struik blom van September tot Januarie.

In Lesotho is dit waargeneem dat berghellings op die noorde wat soetgrasse soos Themeda gehad het deur oorbeweiding hulle nut verloor het en die begroeiing vervang is deur spesies soos C. ciliata wat vir beweiding amper nutteloos is. Bitterbosstruike word dikwels as Karoovegetasie gesien en verbind met woestynuitbreiding en gronderosie, maar hulle kan dalk ook erosie voorkom.[2] Bitterbos verskyn in Lesotho ook op plekke waar grond versteur is deur mynbou-aktiwiteite, soos langs geule (slote of uithollings). Grab en Deschamps beskryf dit as 'n aggressiewe indringer wat toksies is vir die vee.[3]

Verwysings wysig

  1. Plants of the World Online
  2. Hoag, Colin (2022). “The Soil Problem.” The Fluvial Imagination: On Lesotho’s Water-Export Economy 1st ed. Vol. 12. University of California Press. pp. 44–62. Besoek op 4 Julie 2023.
  3. Grab, Stefan W., and Christine L. Deschamps. (2004). ""Geomorphological and Geoecological Controls and Processes Following Gully Development in Alpine Mires, Lesotho."". Arctic, Antarctic, and Alpine Research. 36 (1): 49–58. Besoek op 4 Julie 2023.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)

Bronne wysig