Computing Machinery and Intelligence
"Computing Machinery and Intelligence" (Rekenkundige masjiene en intelligensie) is 'n seminale artikel geskryf deur Alan Turing oor die onderwerp van kunsmatige intelligensie. Die artikel, wat in 1950 in Mind gepubliseer is, was die eerste om sy konsep van wat nou bekend staan as die Turingtoets aan die algemene publiek bekend te stel.
Turing se artikel oorweeg die vraag "Kan masjiene dink?" Turing sê dat aangesien die woorde "dink" en "masjien" nie duidelik gedefinieer kan word nie, ons "die vraag moet vervang deur 'n ander, wat nou verwant is daaraan en in relatief ondubbelsinnige woorde uitgedruk word."[1] Om dit te doen, moet hy eers 'n eenvoudige en ondubbelsinnige idee om die woord "dink" te vervang vind, tweedens moet hy verduidelik presies watter "masjiene" hy oorweeg, en laastens, gewapen met hierdie gereedskap, formuleer hy 'n nuwe vraag, wat verband hou met die eerste, wat hy glo hy bevestigend kan antwoord.
Turingtoets wysig
Hoofartikel: Turingtoets Eerder as om te probeer vasstel of 'n masjien dink, stel Turing voor dat ons moet vra of die masjien 'n speletjie kan wen, wat die "Nabootsingspel" genoem word. Die oorspronklike Nabootding-speletjie, wat Turing beskryf het, is 'n eenvoudige partytjiespeletjie wat drie spelers behels. Speler A is 'n man, speler B is 'n vrou en speler C (wat die rol van die ondervraer vertolk) kan van enige geslag wees. In die nabootsingspel is speler C nie in staat om speler A of speler B te sien nie (en ken hulle slegs as X en Y), en kan slegs met hulle kommunikeer deur geskrewe notas of enige ander vorm wat geen besonderhede oor hulle geslag weggee nie. Deur vrae aan speler A en speler B te stel, probeer speler C bepaal wie van die twee die man en watter die vrou is. Speler A se rol is om die ondervraer te mislei om die verkeerde besluit te neem, terwyl speler B probeer om die ondervraer te help om die regte een te neem.[2]
Turing stel 'n variasie van hierdie speletjie voor wat die rekenaar behels: "Wat sal gebeur wanneer 'n masjien die deel van A in hierdie speletjie neem?" Sal die ondervraer so dikwels verkeerd besluit wanneer die speletjie so gespeel word as wanneer die speletjie tussen 'n man en 'n vrou gespeel word? Hierdie vrae vervang ons oorspronklike, 'Kan masjiene dink?[3] Die aangepaste speletjie word dus een wat drie deelnemers in geïsoleerde kamers behels: 'n rekenaar (wat getoets word), 'n mens en 'n (menslike) beoordelaar. Die menslike beoordelaar kan met beide die mens en die rekenaar praat deur in 'n terminaal te tik. Beide die rekenaar en mens probeer die beoordelaar oortuig dat hulle die mens is. As die beoordelaar nie konsekwent kan sê wat is watter nie, dan wen die rekenaar die speletjie.[4]
Navorsers in die Verenigde Koninkryk het tot tien jaar lank "masjien-intelligensie" ondersoek voor die stigting van die veld van kunsmatige intelligensie (KI)-navorsing in 1956.[5] Dit was 'n algemene onderwerp onder die lede van die Ratio Club, 'n informele groep Britse kubernetika- en elektroniese navorsers wat Alan Turing ingesluit het. Turing, veral, het die idee van masjien-intelligensie sedert ten minste 1941 bevorder en een van die vroegste bekende meldings van "rekenaar-intelligensie" is in 1947 deur hom gemaak.[6]
Soos Stevan Harnad opmerk,[7] het die vraag geword: "Kan masjiene doen wat ons (as denkende entiteite) kan doen?" Met ander woorde, Turing vra nie meer of ’n masjien kan “dink” nie; hy vra of 'n masjien ononderskeibaar kan optree[8] van die manier waarop 'n denker optree. Hierdie vraag vermy die moeilike filosofiese probleem om die werkwoord "om te dink" vooraf te definieer en fokus eerder op die prestasievermoëns wat om te kan dink moontlik maak, en hoe 'n oorsaaklike stelsel dit kan genereer.
Sedert Turing sy toets bekendgestel het, is dit beide hoogs invloedryk en wyd gekritiseer, en het 'n belangrike konsep in die filosofie van kunsmatige intelligensie geword.[9][10] Sommige van sy kritiek, soos John Searle se Chinese kamerargument, is self kontroversieel.[11][12] Sommige het Turing se vraag beskou as "Kan 'n rekenaar, wat oor 'n teledrukker kommunikeer, 'n persoon flous om te glo dat dit 'n mens is?"[13] maar dit blyk duidelik dat Turing nie daaroor gepraat het om mense te flous nie, maar oor die generering van menslike kognitiewe kapasiteit.[14]
Verwysings wysig
- ↑ Turing 1950, p. 433
- ↑ Oppy, Graham; Dowe, David (2021), Zalta, Edward N., ed., The Turing Test (Winter 2021 ed.), Metaphysics Research Lab, Stanford University, https://plato.stanford.edu/archives/win2021/entriesuring-test/, besoek op 2023-08-06[dooie skakel]
- ↑ Turing 1950, p. 434
- ↑ Dit beskryf die eenvoudigste weergawe van die toets.
- ↑ Die Dartmouth-konferensies van 1956 word algemeen beskou as die "geboorte van KI".(Crevier 1993, p. 49)
- ↑ "Intelligent Machinery" (1948) was not published by Turing, and did not see publication until 1968 in:
- Evans, A. D. J.; Robertson (1968), Cybernetics: Key Papers, University Park Press
- ↑ Harnad, Stevan (2008), "The Annotation Game: On Turing (1950) on Computing, Machinery, and Intelligence", in Epstein, Robert; Peters, Grace, The Turing Test Sourcebook: Philosophical and Methodological Issues in the Quest for the Thinking Computer, Kluwer, http://eprints.ecs.soton.ac.uk/12954/
- ↑ Harnad, Stevan (2001), "Minds, Machines, and Turing: The Indistinguishability of Indistinguishables", Journal of Logic, Language and Information 9 (4): 425–445, doi:10.1023/A:1008315308862, http://cogprints.org/2615/.
- ↑ Swiechowski, Maciej (2020). "Game AI Competitions: Motivation for the Imitation Game-Playing Competition".: 155–160, IEEE Publishing. doi:10.15439/2020F126.
- ↑ Withers, Steven (11 Desember 2007), "Flirty Bot Passes for Human", iTWire, http://www.itwire.com/your-it-news/home-it/15748-flirty-bot-passes-for-human, besoek op 10 Februarie 2010
- ↑ Williams, Ian (10 December 2007), "Online Love Seerkers Warned Flirt Bots", V3, http://www.v3.co.uk/vnunet/news/2205441/online-love-seekers-warned-flirt-bots, besoek op 10 Februarie 2010
- ↑ Jeremy Kahn (13 Junie 2022). "A.I. experts say the Google researcher's claim that his chatbot became 'sentient' is ridiculous—but also highlights big problems in the field". Fortune. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 Junie 2022. Besoek op 13 Junie 2022.
- ↑ Wardrip-Fruin, Noah and Nick Montfort, ed (2003). The New Media Reader. The MIT Press. ISBN 0-262-23227-8.
- ↑ Harnad, Stevan (1992), "The Turing Test Is Not A Trick: Turing Indistinguishability Is A Scientific Criterion", SIGART Bulletin 3 (4): 9–10, doi:10.1145/141420.141422, http://cogprints.org/1584/.