Filosofie van kunsmatige intelligensie
Die filosofie van kunsmatige intelligensie is 'n tak van die filosofie van tegnologie wat kunsmatige intelligensie (KI) en die implikasies daarvan vir kennis en begrip van intelligensie, etiek, bewussyn, epistemologie en vrye wil ondersoek.[1] Verder is die tegnologie gemoeid met die skepping van kunsmatige diere of kunsmatige mense (of, ten minste, kunsmatige wesens; sien kunsmatige lewe) so die dissipline is van groot belang vir filosowe.[2] Hierdie faktore het bygedra tot die ontstaan van die filosofie van kunsmatige intelligensie. Sommige geleerdes argumenteer dat die KI-gemeenskap se afwysing van filosofie nadelig is.[3]
Die filosofie van kunsmatige intelligensie poog om sulke vrae soos volg te beantwoord:[4]
- Kan 'n masjien intelligent optree? Kan dit enige probleem oplos wat 'n persoon sou oplos deur te dink?
- Is menslike intelligensie en masjienintelligensie dieselfde? Is die menslike brein in wese 'n rekenaar?
- Kan 'n masjien 'n verstand, geestelike toestande en bewussyn hê in dieselfde sin as wat 'n mens kan? Kan dit voel hoe dinge is?
Vrae soos hierdie weerspieël die uiteenlopende belange van onderskeidelik KI-navorsers, kognitiewe wetenskaplikes en filosowe. Die wetenskaplike antwoorde op hierdie vrae hang af van die definisie van "intelligensie" en "bewussyn" en presies watter "masjiene" onder bespreking is.
Belangrike stellings in die filosofie van KI sluit sommige van die volgende in:
- Alan Turing se "beleefde konvensie": As 'n masjien so intelligent soos 'n mens optree, dan is dit so intelligent soos 'n mens.[5]
- Die Dartmouth-voorstel: "Elke aspek van leer of enige ander kenmerk van intelligensie kan so presies beskryf word dat 'n masjien gemaak kan word om dit te simuleer."[6]
- Allen Newell en Herbert A. Simon se fisiese simbool sisteem hipotese: "'n Fisiese simbool sisteem het die nodige en voldoende middele van algemene intelligente optrede."[7]
- John Searle se sterk KI-hipotese: "Die toepaslik geprogrammeerde rekenaar met die regte insette en uitsette sal daardeur 'n verstand hê in presies dieselfde sin wat mense verstand het."[8]
- Thomas Hobbes se meganisme: "Om 'rede' ... is niks anders as 'afrekening', dit is optel en aftrek, van die gevolge van algemene name wat ooreengekom is vir die 'nasien' en 'betekenis' van ons gedagtes ..." [9]
Verwysings
wysig- ↑ McCarthy, John. "The Philosophy of AI and the AI of Philosophy". jmc.stanford.edu. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 Oktober 2018. Besoek op 18 September 2018.
- ↑ Bringsjord, Selmer; Govindarajulu, Naveen Sundar (2018), Zalta, Edward N., ed., Artificial Intelligence (Fall 2018 ed.), Metaphysics Research Lab, Stanford University, https://plato.stanford.edu/archives/fall2018/entries/artificial-intelligence/, besoek op 2018-09-18
- ↑ Deutsch, David (3 Oktober 2012). "Philosophy will be the key that unlocks artificial intelligence | David Deutsch". The Guardian (in Engels (VK)). ISSN 0261-3077. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 September 2013. Besoek op 29 April 2020.
- ↑ Russell & Norvig 2003, p. 947 definieer die filosofie van KI as bestaande uit die eerste twee vrae, en die bykomende vraag van die etiek van kunsmatige intelligensie. Fearn 2007, p. 55 skryf "In die huidige literatuur het filosofie twee hoofrolle: om te bepaal of sulke masjiene bewus sal wees of nie, en tweedens, om te voorspel of sulke masjiene moontlik is of nie. ." Die laaste vraag het betrekking op die eerste twee.
- ↑ Dit is 'n parafrase van die wesenlike punt van die Turingtoets. Turing 1950, Haugeland 1985, pp. 6–9, Crevier 1993, p. 24, Russell & Norvig 2003, pp. 2–3 and 948
- ↑ McCarthy et al. 1955. Hierdie bewering is gedruk in die program vir die Dartmouth-konferensie van 1956, wat algemeen beskou word as die "geboorte van KI." Crevier 1993, p. 28
- ↑ Newell & Simon 1976 and Russell & Norvig 2003, p. 18
- ↑ Hierdie weergawe is van (Searle 1999), en word ook aangehaal in Dennett 1991, p. 435. Searle se oorspronklike formulering was "Die toepaslik geprogrammeerde rekenaar is regtig 'n verstand, in die sin dat rekenaars wat die regte programme gegee het, letterlik gesê kan word dat hulle ander kognitiewe toestande verstaan en het." (Searle 1980, p. 1). Sterk KI word soortgelyk gedefinieer deur (Russell & Norvig 2003, p. 947): "Die bewering dat masjiene moontlik intelligent kan optree (of, miskien beter, optree asof hulle intelligent is) word die 'swak KI' genoem ' hipotese deur filosowe, en die bewering dat masjiene wat dit doen eintlik dink (in teenstelling met die simulasie van denke) word die 'sterk KI' hipotese genoem."
- ↑ Hobbes 1651, chpt. 5