Edward de Bono

Edward de Bono (19 Mei 1933 - 9 Junie 2021) was 'n Maltees gebore dokter en skrywer met 'n oorvloed van publikasies oor die onderwerp van denke en het ook baie opleiding aangebied oor die vakgebied. Baie mense ken hom as die persoon wat die term laterale denke verwoord het en beskou hom as die pionier op die gebied.

Edward de Bono
De Bono in 1994
Gebore	19 Mei 1933 Malta
Sterf	9 Junie 2021
Nasionaliteit	Verenigde Koninkryk
Beroep	dokter en skrywer

De Bono is in Malta gebore en het aan die St Edward's College daar gestudeer, waarna hy dan ook sy mediese doktersgraad by die Royal University of Malta verwerf. Na verdere studie by die Universiteit van Oxford met 'n Rhodes-beurs het hy 'n honneursgraad in sielkunde en fisiologie asook die D.Phil graad in geneeskunde daar verwerf. Hy het verder ook 'n doktorsgraad by die Universiteit van Cambridge voltooi en fakulteitsaanstellings gehad by Oxford, die Universiteit van Londen, Cambridge en Harvard. Hy is getroud en het twee seuns.

In 1969 het De Bono die Cognitive Research Trust (CoRT) gestig wat voortdurend materiaal wat op sy idees geskoei is produseer en bemark.

Hy het reeds 65 boeke geskryf wat vertaal is na 37 tale. Hy het die laaste 30 jaar van sy lewe gewy aan die onderrig van denktegnieke, wat samewerking met regerings, maatskappye, organisasies en indiwidue insluit en tree ook gereeld as spreker op rondom vele aangeleenthede. Hy het begin om SITO – die 'Supranational Independent Thinking Organisation' op die been te kry in Malta, wat hy beskryf as 'n tipe intellektuele Rooi Kruis.

De Bono het 'n reeks doelgerigte denkmetodes ontwikkel en beskryf, wat klem lê op denke as 'n doelbewuste daad eerder as 'n reaktiewe een. Hy gebruik 'n duidelike en praktiese skryfstyl en vermy akademiese terminologie. Hy het bygedra tot die vooruitgang van toegepaste sielkunde deur sy teorieë oor kreatiwiteit en persepsie duidelik om te skakel na bruikbare hulpmiddelle. Hy neig om nie na ander se teorieë oor verstandelike prosesse te verwys nie maar verkies eerder om te bou op sy eie (soos uiteengesit in sy boek The Mechanism of the Mind (1969) wat dien as onderbou van sy latere werke).

De Bono se werk het veral gewildheid verwerf in die besigheidsgeledere – miskien vanweë die geloof dat daar 'n behoefte bestaan om maatskappye te herstruktureer om meer plooibare werkspraktyke toe te laat en om innoverend te wees ten opsigte van produkte en dienste. Baie van sy metodes is aangepas en ingelyf in korporatiewe opleidingskursusse wat ontwerp is om werknemers en bestuurders te help om 'buite die norm' te dink.

De Bono bestuur 'n netwerk van opleidingsbeamptes wat onderrig gee oor sy amptelike denkmetodes, maar baie elemente van sy werk word deur ander opleidingsbeamptes ook gebruik.

Gepubliseerde werke

Boeke deur De Bono sluit in:

• The Use of Lateral Thinking (1967) waar die term "laterale denke" bekendgestel is
• The Five-Day Course in Thinking (1968) waar die L-speletjie bekendgestel word
• The Mechanism of the Mind (1969)
• Lateral Thinking (1970)
• The Dog-Exercising Machine(1970)
• Technology Today (1971)
• Practical Thinking (1971)
• Lateral Thinking for Management (1971)
• Po: Beyond Yes and No (1972)
• Children Solving Problems (1972)
• Po: Beyond Yes and No (1973)
• Eureka!: An Illustrated History of Inventions from the Wheel to the Computer (1974)
• Teaching Thinking (1976)
• The Greatest Thinkers (1976)
• Wordpower (1977)
• The Happiness Purpose (1977)
• Future Positive (1979)
• Atlas of Management Thinking (1981)
• De Bono's Course in Thinking (1982)
• Tactics: The Art and Science of Success (1985)
• Conflicts (1985)
• Masterthinker's Handbook (1985)
• Six Thinking Hats (1985)
• Serious Creativity: Using the Power of Lateral Thinking to Create New Ideas (1992) - a summation of many of De Bono's ideas on creativity
• Why I Want To Be King Of Australia (1999)
• How to Have A Beautiful Mind (2004)

De Bono het ook verskeie artikels gepubliseer in erkende joernale soos The Lancet en Clinical Science.

Eksterne skakels

• (de) Die Evolution des Bewusstseins Geargiveer 8 Februarie 2005 op Wayback Machine