Eduard die Martelaar

Eduard die Martelaar (Engels: Edward the Martyr; c. 962 – 18 Maart 978) was waarskynlik die buite-egtelike seun van Edgar die Vreedsame en Ethelfleda, ’n non wat hy verlei het, hoewel verskeie weergawes van sy afkoms bestaan. Hy het sy pa in 975 opgevolg as koning van Engeland, maar is ná ’n paar jaar vermoor. Eduard is beskou as ’n groot Christen en is in 1001 tot heilige verklaar.

Eduard die Martelaar
Koning van Engeland
Huis	Wessex
Regeer	8 Julie 975 – 18 Maart 978
Voorganger	Edgar
Opvolger	Ethelred II
Gebore	ca. 962
Oorlede	18 Maart 978; Dorset, Engeland
Vader	Edgar
Moeder	Ethelfleda

Sint Eduard die Martelaar
Koning van Engeland, Martelaar
Gebore	ca. 962,
Sterfte	18 Maart 978, Dorset, Engeland
Vereer in	Rooms-Katolieke Kerk Oosters-Ortodokse Kerk Anglikaanse Gemeenskap
Heiligverklaring	1008, Rome deur Pous Johannes XVIII
Pelgrimsoord	Shaftesbury-abdy (vernietig)
Feesdag	18 Maart
Attribute	geklee soos 'n koning met 'n dolk en 'n koppie, 'n smous of 'n septer

Bewind en dood

Sy troonbestyging is betwis deur ’n groep mense onder leiding van sy stiefma, koningin Elfrida. Sy het gevoel haar seun en Eduard se halfbroer, Ethelred, moes koning geword het. Eduard het egter groter steun gehad. ’n Paar jaar later is hy vermoor terwyl hy Elfrida en Ethelred besoek het. Sommige bronne meld nie wie hom vermoor het nie, terwyl ander beweer hy is deur Elfrida vermoor of laat vermoor. Hy is sonder koninklike seremonie in Wareham begrawe.

Kultus rondom Eduard

Eduard se liggaam is vroeg in 980 met groot seremonie herbegrawe by Shaftesbury-abdy. In 1001 is sy oorskot na ’n meer prominente plek in die abdy geskuif, waarskynlik met die seëning van sy halfbroer, koning Ethelred. In dié tyd is Eduard tot heilige verklaar. Sy feesdag is op 18 Maart, die dag van sy moord.

In die 16de eeu onder koning Hendrik VIII is talle kloosters gesluit en heilige plekke verwoes, maar Eduard se oorskot is versteek om te keer dat dit geskend word. In 1931 het J. Wilson-Claridge die oorskot gevind tydens ’n argeologiese opgrawing. Die beenkundige T.E.A. Stowell het bevestig dat dit wel Eduard s’n is. In 1970 het ’n ondersoek getoon dat die jong man op dieselfde manier as Eduard gesterf het.

Die oorskot is later na ’n kerk in die Brookwood-begraafplaas in Woking, Surrey, geskuif. Die kerk heet tans die St. Edward the Martyr Orthodox Church.

Verwysings en verdere leesstof

Hierdie artikel is merendeels vertaal vanaf die Nederlandse Wikipedia-artikel nl:Eduard de Martelaar

• Fisher, D. J. V. (1952), "The Anti-Monastic Reaction in the Reign of Edward the Martyr", Cambridge Historical Journal (Cambridge: Cambridge University Press) 10 (3): 254–270, http://www.jstor.org/pss/3021114 
• Dales, Douglas J. (1988), Dunstan: Saint and Statesman, Cambridge: Lutterworth Press, ISBN 0-7188-2704-X 
• Fell, Christine (1971), Edward, King and Martyr, Leeds Texts and Monographs, Leeds: University of Leeds School of English, ISBN 0-902296-07-8 
• Higham, Nick (1997), The Death of Anglo-Saxon England, Stroud: Sutton, ISBN 0-7509-2469-1 
• Miller, Sean (1999), "Edward the Martyr", in Lapidge, Michael, The Blackwell Encyclopedia of Anglo-Saxon England, Oxford: Blackwell, p. 163, ISBN 0-631-22492-0 
• Williams, Ann (2003), Æthelred the Unready: The Ill-Counselled King, Londen: Hambeldon & London, ISBN 0-85285-382-4 

Eksterne skakels

• (nl) Edward de Martelaar (Heiligen-3s)
• (en) Saint Edward the Martyr (Patron Saint Index) Geargiveer 11 Mei 2008 op Wayback Machine
• (en) St. Edward the Martyr (Catholic Online)