Enkelados (maan)
Enkelados (Grieks: Ἐγκέλαδος; ook Saturnus II) is die sesde grootste natuurlike satelliet van die planeet Saturnus. Die maan is op 28 Augustus 1789 ontdek deur William Herschel en is vernoem na Enkelados, een van die Titane in die Griekse mitologie wat verslaan en onder die Etna begrawe was deur Athena.
 Enkelados se Noordelike Halfrond. | |||||||
| Ontdekking | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Ontdek deur | William Herschel | ||||||
| Datum | 28 Augustus 1789[1] | ||||||
| Alternatiewe name | Saturnus II | ||||||
| Wentelbaaneienskappe | |||||||
| Semihoofas | 237 948 km | ||||||
| Wentelperiode | 1,370 218 dae[2] | ||||||
| Hellingshoek | 0,019° (tot Saturnus se ewenaar) | ||||||
| Satelliet van | Saturnus | ||||||
Fisiese eienskappe
| |||||||
| Afmetings | 513,2×502,8×496,6 km | ||||||
| Gem. radius | 252,1 ± 0,2 km (0,0395 Aardes) | ||||||
| Massa | 1,080 22 ± 0,001 01×1020 kg (1,8×10−5 Aardes) | ||||||
| Gem. digtheid | 1,609 ± 0,005 g/cm³ | ||||||
| Oppervlak- aantrekkingskrag | 0,114 m/s² 0,011 3 g | ||||||
| Ontsnapping- snelheid | 0,239 km/s 860,4 km/h | ||||||
| Rotasieperiode | sinchronies | ||||||
| Ashelling | geen | ||||||
| 1,375 ± 0,008 (geometries) 0,99 (Bond) | |||||||
| Oppervlak-temp. Kelvin[3] |
| ||||||
| Skynmagnitude | 11,7[4] | ||||||
| Atmosfeer | |||||||
| Oppervlakdruk | spoor, belangrike ruimte variasie[5][6] | ||||||
| Samestelling | 91% Waterdamp 4% Stikstof 3,2% Koolstofdioksied 1,7% Metaan[7] | ||||||
.jpg)
Enkelados se oppervlak weerspieël amper alle sonlig. Die maan het ook die grootste albedo in ons sonnestelsel (> 0,9). Die gevolg is 'n gemiddelde temperatuur van -201 °C. In 2005 is daar geisers op Enkelados ontdek wat waterdamp tot 'n hoogte van amper 500 km uitspoeg.
Dit was op 9 Maart 2006 bevestig dat die Cassini-ruimtetig die aanwesigheid van vloeibare water waargeneem het.
Verkenning van EnkeladosWysig
Voyager 2 het die eerste duidelike beelde van Enkelados van vanuit die ruimte geneem. Voyager 1 kon Enkelados slegs van 'n groot afstand in Desember 1980 waarneem, maar in Augustus 1981 het Voyager 2 die moontlikheid gehad om beelde met 'n veel hoër resolusie as Voyager 1 te neem, en was die oppervlak van Enkelados ook vir die eerste keer van naby gesien.
Die volgende gedetailleerde verkenning het eers weer op 30 Junie 2004 begin, met die arrivering van die Cassini-ruimtetuig. Na aanleiding van 'n bestudering van die foto's van Enkelados deur Voyager 2, het die beplanners van die Cassini-missie Enkelados as 'n top-prioriteit gesien. Daar word talle "gemikte" benaderings beplan, wat Cassini tot ongeveer 175 km van die oppervlak sal bring, en 'n paar "ongemikte" benaderings, waar Cassini op 'n afstand van 100 000 km van die oppervlak sal wees.
VerwysingsWysig
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Enkelados (maan).
- ↑ Jodra, Serge (2004). "Imago Mundi – La Découverte des satellites de Saturne" (in Frans). CosmoVisions.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Junie 2020. Besoek op 13 Maart 2009.
- ↑ Enkelados
- ↑ Spencer (2006). “Cassini Encounters Enceladus: Background and the Discovery of a South Polar Hot Spot”. Science 311 (5766): 1401–5. doi:10.1126/science.1121661.
- ↑ Observatorio ARVAL (15 April 2007). "Classic Satellites of the Solar System". Observatorio ARVAL. Besoek op 2011-12-17.
- ↑ Dougherty (2006). “Identification of a Dynamic Atmosphere at Enceladus with the Cassini Magnetometer”. Science 311 (5766): 1406–9. doi:10.1126/science.1120985.
- ↑ Hansen (2006). “Enceladus' Water Vapor Plume”. Science 311 (5766): 1422–5. doi:10.1126/science.1121254.
- ↑ Waite (2006). “Cassini Ion and Neutral Mass Spectrometer: Enceladus Plume Composition and Structure”. Science 311 (5766): 1419–22. doi:10.1126/science.1121290.