Geen-fieterjasiesakemodelle

(Aangestuur vanaf Geen fieterjasies)

'n Fieterjasievrye sakemodel is 'n ekonomiese begrip wat aandui dat nie-noodsaaklike items/opsies van 'n produk of diens gestroop is. Die verwydering van nie-essensiële items het gewoonlik goedkoper pryse tot gevolg, maar gerief word meestal ingeboet. Dit vergestalt in verskeie sektore, onder ander in die lugvaart, supermarkte, ens.

Lugvaart

wysig

'n Laekosteredery, ook bekend as 'n "Geen fieterjasies" ("no-frills"), afslag- of begrotingslugredery, of LCC ("Low-cost carrier") is 'n lugredery wat oor die algemeen laer tariewe aanbied maar met minder geriewe. Om te vergoed vir verlore inkomste uit afgemerkte kaartjiepryse, kan die lugredery fooie hef vir ekstras soos kos, prioriteits-instap, sitplektoekenning, bagasie, ens.

By laekosterederye word die pryse laag gehou deur koste te bespaar, onder andere deur:

  • passasiers vir etes aan boord te laat betaal,
  • nie deur reisagente te werk nie en deur meer as 90% van die kaartjies via die internet te verkoop.
  • Die afwesigheid van verskillende klasse in die kajuit lewer ook kostevoordele op
    • geen addisionele items soos koerante of verskillende spysenieringsprodukte is nodig nie.
  • die omdraaityd so kort moontlik gehou, deur byvoorbeeld streng op te tree teen reisigers wat laat opdaag en die kajuit na die vlug deur die kajuitpersoneel te laat opruim. Dit kan lei tot een heen- en weervlug méér as wat 'n tradisionele redery in dieselfde tyd kan maak.
Voorbeelde van laekostelugrederye

Supermarkte

wysig

Geen-fieterjasie-supermarkte is herkenbaar aan hul winkelontwerp en besigheidsmodel.

 
'n Geen-fieterjasie-supermark in Germanië
  • Die winkels het nie versierde gange nie en soms word die rakke nie eens opgevul nie. In hierdie geval, word produkte op palette aangebied wat eenvoudig langs die gang geparkeer word, en kliënte neem die produkte daarvandaan tot dit geleidelik leegloop. Wanneer al die items op 'n palet verkoop is, word dit weer vervang. Pryse word op eenvoudige etikette vertoon.
  • 'n Wagtou by die betaalpunt is redelik algemeen, omrede personeelvlakke gemiddelde vraag eerder as hoogste aanvraag weerspieël. Op werklike spitstye moet kliënte dikwels in toue wag.
  • Inkopiesakke moet voor betaal word, aangesien dit as 'n ekstra fieterjasie beskou word. Daarom bring meeste kopers herbruikbare inkopiesakke, of koop inkopiesakke teen 'n lae fooi, sit hul inkopies in die kartondose waarin die produkte oorspronklik in gekom het, of sit dit direk in hul stootwaentjie; kliënte moet hul aankope self in hul inkopiesakke pak.
  • Hulle werk op die beginsel dat in die meeste supermarkte 20% van die produkte vir 80% van die verkope sorg. Daarom word slegs voorraad van die mees algemene lyne aangehou.
  • Hulle aanvaar slegs kontant en debietkaarte (hoewel dit verander het in baie winkels oor die jare as gevolg van die hoë gebruik van kredietkaarte).
  • Hulle is net tydens spitstye oop, naamlik 09:00-18:00 van Maandag tot Saterdag, hoewel 'n paar winkels 24 uur oop bly.
  • Hulle het dikwels nie handelsmerkitems nie, hulle verkoop generiese of privaatetiketprodukte.
  • Die stootwaentjies word met muntslotte bedryf, om te verseker dat die waentjies nie die winkel se parkeerterrein verlaat nie.
  • Gewoonlik is daar nie 'n slagter, drankwinkel, bakkery of deli beskikbaar nie.
  • Personeel (of selfs die bestuurders) doen die skoonmaakwerk.
  • Geen agtergrondmusiek is in die winkel te hore nie, alhoewel sommige satellietradio's gebruik.

word vervolg...

Motorvoertuie

wysig

'n Geen-fieterjasiemotor verwys gewoonlik na 'n motormodel met 'n minimum van geriefstoerusting, 'n minder kragtige enjin en slegs basiese, eenvoudige afwerking.

Dikwels verteenwoordig hierdie modelle die laagste-prysweergawe van 'n groter keuse rykliktoegeruste modelle van dieselfde motor. Dikwels word die goedkoper modelle slegs met 'n handrat asook 'n korter opsielys verkoop. Amerikaanse voorbeelde van die vroeë 1950's is die Chevrolet 150 en Kaiser-Frazer Henry J.

Een van die meer bekende geen-fieterjasiemotors was die Studebaker Scotsman, wat verkoop is in 1957-1958. Hierdie motors het 'n laegraadse doekafgewerkte voorsitplek gehad en slegs 'n sonskerm aan die bestuurder se kant, geen armleunings aan die deure en geverfde afwerking (in plaas van chroom-afwerking). Selfs roetine geriefsitems, soos 'n sigaretaansteker en daklig is geskrap. Kopers is toegelaat om slegs 'n lae-koste verwarmer en 'n paar ander afwerking- en geriefsitems op 'n kort opsielys by te voeg; 'n radio was geensins as 'n opsie beskikbaar op hierdie model nie.

Weens die oliekrisis van die 1970's, het baie Amerikaanse motorvervaardigers begin om geen-fieterjasiemodelle van hul kompakte motors (soos die Ford Pinto MPG, en Plymouth Duster) aan te bied. Soos voorheen, het hierdie modelle slegs basiese, goedkoop afwerking gehad (vinielsitplekke met rubber vloerbedekking); minder geriefsitems as die duurder modelle; ligter-gewig komponente (soos aluminium aan verskeie enjin-, bakwerk- en suspensiekomponente); en 'n handratkas.

 
Die geen-fieterjasie Tata Nano
 
Die geen-fieterjasie 2004 Dacia Logan

Die meeste geen-fieterjasiemotors word aan vlootkopers verkoop, soos die taxi-maatskappye of die polisiedepartemente. Hierdie modelle is egter ook beskikbaar aan die koste-bewuste privaatkliënte wie se primêre kommer prys, brandstofekonomie en basiese lae-koste vervoer blyk te wees.

Die konsep van 'n geen-fieterjasiemotor in die Europese mark was algemeen in die 1950's met motors soos die Ford Abeille of die Citroën ID Normale. Die Dacia Logan en die Fiat Albea is voorbeelde van onlangse geen-fieterjasiemotors in Europa. In Argentinië en Brasilië beslaan die geen-fieterjasies kategorie 'n aansienlike deel van die nuwemotormark.

Voorbeelde van kostesny in die basisweergawes sluit in:

  • Baie min of geen klankdigting
  • Lae-gehalte plastiek
  • Die vervanging van die rubber op die paneelbord met goedkoper plastiek
  • Geen sitplekgordelhoogteverstelling
  • Geen anti-sluitremstelsels of lugsakke, behalwe waar die wet dit vereis
  • Geen sitplekhoogteverstelling
  • Geen stuurwielverstelling
  • Goedkoper verfprosesse
  • Opgekikkerde modelle in plaas van nuwe geslag, soos die Volkswagen Santana, Fiat Palio, Fiat Uno, Volkswagen Kombi, Volkswagen Citi Golf, Opel Corsa
  • Gietyster silinderkoppe en enjinblokke
  • Geen lambda-sensor
  • Pas van ou-generasie komponente (ouer, minder doeltreffende enjins, platforms, paneelbordkomponente) op 'n Europeesontwerpte voertuig: Ford Fiesta, Fiat Idea, Fiat Punto, Chevrolet Meriva, Volkswagen Polo.
  • Enkel-stuk plastiekbuffers; enige roosters is ontwerp deur die plasing van inkepings op die plastiek
  • Lae-kwaliteit vere en suspensiedele.
  • Minder onderhoud aan die gereedskap wat gebruik word om die voertuie te bou
  • Kleiner en meer beperkende katalitiese omsetters