Gladys Mae West (gebore in 1930 as Gladys Mae Brown) is 'n Amerikaanse wiskundige wat bekend is vir haar bydraes tot die wiskundige modellering van die die aarde se vorm en haar bydraes tot die ontwikkeling van satellietgeodesiemodelle wat uiteindelik gelei het tot die Globale Posisioneringstelsel (GPS)[1]. West is in 2018 opgeneem in die Amerikaanse Lugmag se Hall of Fame.

Gladys West
in 2018
Gebore
Gladys Mae Brown

1930 (93–94 jaar oud)
NasionaliteitAmerican
Alma mater
Bekend virSatellite geodesy
EggenootIra West (trou 1957)
Kinders3

Vroeë lewe en opvoeding

wysig

West is gebore as Gladys Mae Brown in Sutherland, Virginia, in Dinwiddie County, 'n landelike gebied suid van Richmond.[2][1][3] Haar gesin was 'n Afro-Amerikaanse boeregesin in 'n gemeenskap van bywoners. Sy het vir 'n groot deel van haar kinderjare op haar gesin se plot gewerk.[4][5] Haar ma het by 'n tabakfabriek gewerk. Haar pa was 'n boer wat ook vir die spoorweg gewerk het.[3] West se ouers was 'n groot inspirasie vir haar en het haar aangespoor om 'n sterk en gedrewe vrou te word. West het vroeg besef dat sy nie soos die res van haar gesin in die tabakvelde of fabrieke wou werk nie, en het besluit dat geleerdheid haar uitweg sou wees.[6]

Terwyl West besig was om hoërskool te voltooi, het sy besef dat die enigste struikelblok wat haar van hoër onderwys sou weerhou, finansieel was. Haar ouers het hul bes probeer om te spaar, maar moes 'n hele gesin op die loon van 'n bywoner onderhou, wat nie veel vir West se opvoeding oorgelaat het nie. West het begin om kinders op te pas om te help om geld bymekaar te skraap, maar uiteindelik het haar voortreflike akademiese prestasie die verskil gemaak. By West se hoërskool het die twee voorste studente van elke afstudeerklas volledige beurse ontvang vir studie aan Virginia State College, 'n histories swart openbare universiteit.[5] West, vasberade en gedissiplineerd, het in 1948 eerste in haar klas geëindig en die beurs ontvang.[3][6] Sy was aanvanklik nie seker watter hoofvak sy by VSU wou volg nie, aangesien sy in al haar vakke op hoërskool presteer het. Sy is aangemoedig om wetenskap of wiskunde te studeer vanweë hul moeilikheidsgraad, en het uiteindelik besluit om wiskunde te studeer, 'n vak waarin die meeste van haar klasmaats mans was.[5] Sy het ook 'n lid geword van die Alpha Kappa Alpha sorority. West behaal in 1952 haar Bachelor of Science in Wiskunde.[3] Na haar voorgraadse studies, het sy twee jaar lank wiskunde en wetenskap gegee in Waverly, Virginia.[3] Daarna is sy terug na VSU om haar meestersgraad in Wiskunde te voltooi, wat sy in 1955 verwerf het.[6][3] Daarna het sy kortliks 'n ander aanstelling in Martinsville, Virginia, beklee. [3]

Loopbaan

wysig
 
Dataverwerkingsverslag vir GeoSat deur Gladys West [7]

In 1956 is West aangestel by die Naval Proving Ground in Dahlgren, Virginia, (tans die Naval Surface Warfare Center), waar sy die tweede swart vrou was wat ooit aangestel is en een van slegs vier swart werknemers.[2][5] West het as programmeerder op grootskaalse rekenaars gewerk en was 'n projekbestuurder vir dataverwerkingstelsels wat gebruik is in die ontleding van satellietdata.[8] Terselfdertyd het West 'n tweede meestersgraad in openbare administrasie aan die Universiteit van Oklahoma verwerf.[3]

In die vroeë 1960's het sy deelgeneem aan 'n bekroonde astronomiese studie wat die reëlmatigheid van Pluto se beweging relatief tot Neptunus bewys het.[9] Daarna het West begin om data van satelliete, veral satelliethoogtemeters soos GEOS 3, te ontleed en modelle van die aarde se vorm saam te stel. Sy word projekbestuurder vir die Seasat radar hoogtebepalingsprojek, die eerste satelliet wat oseane op 'n afstand kon bespeur.[10][11] West het deurgaans ekstra ure ingesit en haar span se verwerkingstyd met die helfte verminder.[5] Sy is in 1979 uitgesonder met lof.[12]

 
Gladys West en Sam Smith ondersoek data van die Global Positioning System by Dahlgren in 1985

Vanaf die middel sewentiger- tot tagtigerjare het West 'n IBM 7030 transistorgedrewe rekenaar, die vinnigste rekenaar van sy tyd, geprogrammeer om toenemend akkurate berekeninge te lewer om die vorm van die aarde te modelleer, naamlik 'n ellipsoïd met ekstra golwings, bekend as die geoïde.[4] Om 'n uiters akkurate geopotensiële model te genereer, moes sy komplekse algoritmes gebruik om rekening te hou met variasies in gravitasie-, gety- en ander kragte wat die aarde se vorm beïnvloed. West se span het een keer 'n fout tydens die studie ontdek, en uit al die briljante wetenskaplikes op die span, was sy die enigste een wat dit kon oplos. West se model het uiteindelik die basis geword vir die Global Positioning System (GPS). [9]

In 1986 publiseer West die spesifikasies van die dataverwerkingsstelsel vir die Geosat Satellite Radar Altimeter, 'n tegniese verslag van 51 bladsye van The Naval Surface Weapons Center (NSWC). Die gids is gepubliseer om te verduidelik hoe om die akkuraatheid van die skatting van geoïedhoogtes en vertikale defleksie, belangrike komponente van satellietgeodesie, te verhoog. Dit is bewerkstellig deur die verwerking van data vanuit die radiohoogtemeter op die Geosat satelliet, wat op 12 Maart 1984 sy wentelbaan betree het.[7]

West het 42 jaar by Dahlgren gewerk en in 1998 afgetree.[5] Na haar aftrede voltooi sy 'n PhD in Publieke Administrasie aan Virginia Tech.

Nalatenskap

wysig
 
Gladys West word in 2018 opgeneem in die Air Force Space and Missile Pioneers Hall of Fame

West se belangrike bydraes tot GPS-tegnologie is herontdek toe 'n lid van haar sorority Alpha Kappa Alpha groep, 'n kort biografie gelees het wat Gladys vir 'n alumnifunksie voorgelê het.

West is in 2018 opgeneem in die United States Air Force Hall of Fame, een van die hoogste eerbewyse wat deur die Air Force Space Command (AFSPC) toegeken word.[13] [9] Die destydse persverklaring van die AFSPC noem haar "een van die sogenaamde 'Hidden Figures', deel van die span wat in die era voor elektroniese stelsels berekeninge vir die Amerikaanse weermag gedoen het'. Dit was 'n verwysing na Margot Lee Shetterly se boek van 2016, wat in dieselfde jaar verfilm is. [14] Kapt. Godfrey Weekes, bevelvoerder by die Naval Surface Warfare Center Dahlgren Division in 2018, beskryf die rol wat West gespeel het in die ontwikkeling van die Global Positioning System: 'Sy het deur die geledere gestyg, aan die satellietgeodesie gewerk en bygedra tot die akkuraatheid van GPS en die meting van satellietdata. Toe Gladys West in 1956 haar loopbaan as wiskundige by Dahlgren begin het, het sy waarskynlik nie 'n idee gehad dat haar werk die wêreld nog dekades lank sou beïnvloed nie."[15] West het ingestem en gesê dat sy destyds nie 'n idee gehad het dat haar werk soveel mense sou raak nie: "Wanneer 'n mens elke dag werk, dink jy nie: 'Watter impak gaan dit op die wêreld hê?' nie. Jy dink: 'Ek moet dit regkry'.

As alumna van die Virginia State University het Dr Gladys West die toekenning gewen vir "Vroulike Alumna van die jaar" by die Historically Black Colleges and Universities Awards in 2018.[16]

West is deur die BBC gekies as deel van hul program 100 Women of 2018.[5] In 2021 ontvang sy die Prince Philipmedalje van die Royal Academy of Engineering, die vereniging se hoogste individuele eerbetoning.[17]

Persoonlike lewe

wysig

Sy ontmoet haar man Ira West by die Naval Surface Warfare Center Dahlgren Division, waar hy ook as wiskundige gewerk het. Hulle was destyds twee van slegs vier swart werknemers. Hulle is in 1957 getroud en het drie kinders: Carolyn, David en Michael, en sewe kleinkinders. West woon in King George County, Virginië.[5][2][1]

West het aanvanklik die pos by Dahlgren van die hand gewys vanweë die ligging en die vereiste om 'n onderhoud te voer. West het nie 'n motor gehad nie en kon nie Dahlgren op 'n kaart vind nie. Dit, gepaard met haar vrees dat hulle haar na die onderhoud sou verwerp weens haar ras, het haar laat besluit om eers te wag om van ander aansoeke te hoor, maar sy het geen terugvoer gekry nie. Gelukkig het Dahlgren weer kontak gemaak en vir haar die pos sonder 'n onderhoud aangebied. Die salaris was tweekeer soveel as haar onderwyspos, sy het geen ander aanbiedings gekry nie. Om slegs op grond van haar kwalifikasies aangestel te word, met 'n salaris wat haar uiteindelik sou help om haar gesin te onderhou, was destyds 'n seldsame vonds vir 'n swart vrou, so sy het die geleentheid aangegryp.

Dit was in die tyd toe die Hooggeregshof 'n belangrike oordeel gevel het in die saak van Brown vs Board of Education of Topeka, Kansas, wat beslis het dat Amerikaanse staatswette wat rasseskeiding in openbare skole opstel, ongrondwetlik was. Skole in Virginië was egter steeds volgens ras geskei omdat die Hooggeregshof nie bepaal het watter state volgens die nuwe uitspraak moes hervestig nie. Dit het bygedra tot senuweeagtigheid by West oor die pos in die middel van nêrens in die Suide. Verskeie groepe soos die Ku Klux Klan en die Night Riders was steeds op vrye voet en die vooruitsig om na 'n plattelandse area in 'n suidelike staat te trek, kon vir 'n ongetroude swart vrou skrikwekkend wees, maar West het haarself nie laat afskrik nie.

Die Burgerregtebeweging was in volle gang tydens haar tyd by Dahlgren. Alhoewel sy die beweging ondersteun het, kon sy nie aan vreedsame protesoptredes deelneem nie omdat sy 'n regeringswerknemer was. In Boomtown, waar getroude mense op die basis woon, was sy deel van 'n klub van swart vroue wat onderwerpe rondom burgerregte bespreek het.

Gedurende haar loopbaan het sy baie ontberings ondervind weens rassisme teen Afro-Amerikaners, primêr die gebrek aan erkenning wat sy tydens haar werk gekry het, terwyl haar blanke kollegas lof en voorregte ontvang het. Haar teleurstelling kom na vore in haar biografie dat sy nie die projekte gegee is wat reismoontlikhede en blootstelling moontlik gemaak het nie.

In 2018 het West 'n PhD voltooi via 'n afstandsonderrigprogram by die School of Public and International Affairs by Virginia Tech.[9]

West verkies steeds om 'n papierkaart bo 'n GPS te gebruik en sê dat sy steeds haar brein meer vertrou.[18] Sy het gesê: 'Ek is 'n praktiese soort persoon. As ek die pad kan sien en kan sien waarheen dit draai en waarheen dit gaan, voel ek meer seker."[4]

Publikasies

wysig
  • West, Gladys B. (1979). "Smoothing of Geos 3 satellite radar altimeter data". Journal of Geophysical Research. American Geophysical Union (AGU). 84 (B8): 4055. doi:10.1029/jb084ib08p04055. ISSN 0148-0227.
  • West, Gladys B (Mei 1981). SEASAT Satellite Radar Altimetry Data Processing System. Dahlgren, VA: Naval Surface Weapons Center. NSWC TR 81-234 – via Defense Technical Information Center.
  • West, Gladys B. (10 Julie 1982). "Mean Earth ellipsoid determined from SEASAT 1 altimetric observations". Journal of Geophysical Research: Solid Earth. American Geophysical Union (AGU). 87 (B7): 5538–5540. doi:10.1029/jb087ib07p05538. ISSN 0148-0227.
  • West, Gladys B. Data Processing System Specifications for the GEOSAT Satellite Radar Altimeter. Dahlgren VA: Naval Surface Weapons Center. NSWC TR 86-149 – via Defense Technical Information Center.

Verwysings

wysig
  1. 1,0 1,1 1,2 Dyson, Cathy (19 Januarie 2018). "Gladys West's work on GPS 'would impact the world'". The Free Lance Star, Fredericksburg.com. Besoek op 9 Februarie 2018.
  2. 2,0 2,1 2,2 Hayes, Jaron (19 Junie 2015). "Boomtown Discussion Draws Crowd for Dahlgren Museum Series". South Potomac Pilot. p. 1. Besoek op 9 Februarie 2018.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 Kinkade, Daniel (3 Mei 2019). "Destination on Right: the Influence of Dr. Gladys West". Gideons International. Besoek op 29 Mei 2019.
  4. 4,0 4,1 4,2 Mohdin, Aamna (19 November 2020). "Gladys West: the hidden figure who helped invent GPS". The Guardian (in Engels). Besoek op 20 November 2020.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 5,7 Butterfly, Amelia (20 Mei 2018). "Gladys West – the 'hidden figure' of GPS". BBC News Online. BBC 100 Women 2018. {{cite news}}: Eksterne skakel in |series= (hulp)
  6. 6,0 6,1 6,2 Lane, Derrick (18 Desember 2018). "Dr. Gladys West: The Black Woman Behind GPS Technology". BlackDoctor.org. Besoek op 17 Maart 2019.
  7. 7,0 7,1 West, Gladys B. (Junie 1986). "Data Processing System Specifications for the Geosat Satellite Radar Altimeter" (PDF). Naval Surface Weapons Center, Report NSWC TR 86-149. Besoek op 9 Februarie 2018.
  8. "Forum to Recount Impact of the War Years on Dahlgren and Region". Dahlgren Museum. 11 Junie 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Mei 2021. Besoek op 9 Februarie 2018.
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 Air Force Space Command Public Affairs (7 Desember 2018). "Mathematician inducted into Space and Missiles Pioneers Hall of Fame". Air Force Space Command (in Engels (VSA)). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Junie 2019. Besoek op 4 Februarie 2019.
  10. "Seasat". www.jpl.nasa.gov. Besoek op 9 Februarie 2018.
  11. "NASA – NSSDCA – Spacecraft – Details". nssdc.gsfc.nasa.gov. Besoek op 9 Februarie 2018.
  12. Riley, Ricky (7 Februarie 2018). "Celebrate Black History Month: When you use your GPS, remember Gladys West". The Atlanta Voice | Atlanta GA News. Besoek op 9 Februarie 2018.
  13. "Hidden Figure | Mathematician who helped develop GPS technology inducted into Air Force hall of fame". Colorado Springs Gazette (in Engels). 19 Desember 2019. Besoek op 12 Februarie 2019 – via 9News.
  14. Glorfeld, Jeff (14 Oktober 2019). "Science History: Gladys West maps the future". Cosmos. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 Augustus 2021. Besoek op 17 Augustus 2021.
  15. Capt. Godfrey Weekes, in a 2017 message about Black History Month, as quoted by Dyson (2018).
  16. Report, Contributed. "VSU finalist in nine HBCU Award categories". The Progress-Index (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 Augustus 2021. Besoek op 4 Mei 2020.
  17. "'Hidden Figure' whose mathematical modelling enabled GPS becomes first woman to win the Prince Philip Medal". Royal Academy of Engineering (in English). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Junie 2021. Besoek op 10 Junie 2021.{{cite web}}: AS1-onderhoud: onerkende taal (link)
  18. Kenney, Tanasia (4 Februarie 2018). "Meet Gladys West, The Black Female Engineer Who Played a 'Pivotal' Role In Developing the GPS". Atlanta Black Star (in Engels (VSA)). Besoek op 17 Maart 2019.

Bronne

wysig