Hedendaagse slawerny
Hedendaagse slawerny, wat ook bekend staan as eietydse slawerny, verwys na die gebruik van slawerny wat tot vandag toe steeds bestaan. Ramings van die aantal slawe vandag wissel van 21 miljoen[1] tot 29 miljoen[2][3][4][5] tot 46 miljoen.[6][7]
Moderne slawerny is 'n multimiljoenrandbedryf wat na raming VSA$35 miljard per jaar genereer. Die Verenigde Nasies raam dat sowat 27 miljoen tot 30 miljoen individue tans in die slawehandel vasgevang is.[8] Indië het die meeste slawe van enige land, sowat 18.4 miljoen. China is tweede met 3.4 miljoen slawe, gevolg deur Pakistan (2.1 miljoen), Bangladesj (1.5 miljoen), en Oesbekistan (1.2 miljoen). Volgens die persentasie van die bevolking wat in slawerny leef, het Oesbekistan die meeste met 4%, gevolg deur Kambodja (1.6%), Indië, (1.4%) en Katar (1.4%).
Mauritanië was die laaste land wat slawerny amptelik afgeskaf het, wat hulle in 2007 gedoen het; nogtans bly 4.3% van die bevolking slawe.[9] Hoewel dit in alle lande onwettig is, bestaan slawerny vandag steeds in talle vorme.
Slawerny bestaan ook in gevorderde demokratiese nasies, byvoorbeeld Brittanje, waar die departement van binnelandse sake raam daar tussen 10,000 en 13,000 slagoffers in Desember 2015 was. Dit sluit verskillende soorte gedwonge werk in, soos gedwonge prostitusie.[10] Brittanje het onlangs pogings aangewend om moderne slawerny die stryd aan te sê met die Moderne Slawerny-wet van 2015. Daar word nou van groot kommersiële organisasies vereis om elke finansiële jaar 'n slawerny-en-mensehandel-verslag oor hul verskaffingsketting uit te reik.
Definisie
wysigDie VSA se departement van buitelandse sake sê "moderne slawerny en mensehandel word gebruik as oorhoofse terme vir die daad om 'n mens te werf, huisves, vervoer, verskaf of verkry vir verpligte arbeid of kommersiële seksdade deur die gebruik van mag, bedrog of dwang". Ander terme wat gebruik word is "gedwonge knegskap", "skuldgevangeskap" en "gedwonge arbeid".[11]
Volgens die Amerikaanse professor Kevin Bales, medestigter en voormalige president van Free the Slaves, vind moderne slawerny plaas "wanneer 'n persoon onder die beheer van 'n ander persoon is, wat geweld en dwang gebruik om daardie beheer te behou, en die doel van daardie beheer is uitbuiting".[12] Volgens dié definisie raam navorsing van die Walk Free-stigting gegrond op sy Wêreldwye Slawernyindeks van 2016 dat daar sowat 45.8 miljoen slawe oor die wêreld heen in 2016 was, waarvan 58% in die vyf lande Indië, Pakistan, China, Bangladesj en Oesbekistan. Bales waarsku dat aangesien die gebruik oral afgeskaf is, is die praktyk onwettig en gevolglik weggesteek vir die publiek en die owerhede. Dit maak dit onmoontlik om presiese syfers van primêre bronne te verkry. Die beste wat gedoen kan word, is om ramings te maak gegrond op sekondêre bronne, soos VN-ondersoeke, koerantartikels, regeringsverslae en syfers van NRO's.
Oorsake
wysigSlawe kan 'n aantreklike belegging wees aangesien die slaafeienaar net hoef te betaal vir voedsel en dwang. Dit is soms goedkoper as die loonkoste van vrye arbeiders, aangesien vrye werkers meer verdien as voedsel. Wanneer die koste van voedsel en dwang meer is as die loonkoers sal die besit van slawe nie meer winsgewend wees nie, en eienaars sal bloot hul slawe vrylaat. Slawe is dus 'n aantrekliker belegging in hoëloonomgewings, en omgewings waarin dwang goedkoop is, en minder aantreklik in omgewings waar die loonkoers laag en dwang duur is.[13]
Vrye werkers word ook vergoed vir onaangename werk deur meer te verdien. Die koste van voedsel of dwang styg egter nie met die onaangenaamheid van die werk nie, so slawe se koste styg nie daarvolgens nie. Dit kan lei tot die oorgebruik van slawe in sulke omstandighede. Slawe kan ook gedwing word om onwettige werk te doen soos as sakkerollers of vir die produksie van dagga.[14]
Moderne slawerny kan heel winsgewend wees,[15] en korrupte regerings laat dit stilswyend toe, hoewel dit onwettig is. Die jaarlikse inkomste van mensehandelaars was in 2004 geraam as tussen VSA$5 en VSA$9 miljard,[16] hoewel die wins aansienlik laer is. Amerikaanse slawe is in 1809 vir sowat $40,000 (in vandag se geld) verkoop.[17] Deesdae kan 'n slaaf vir $90 gekoop word.[17] Die verpligte krygsdiens van kindersoldate deur party regerings word dikwels beskou as 'n vorm van slawerny wat deur die regering goedgekeur is.
Hedendaagse slawerny word dikwels gesien as 'n neweproduk van armoede. Lande wat min opvoeding, ekonomiese vryheid, die oppergesag van die reg en swak sosiale strukture het, kan 'n omgewing skep waar die aanvaarding en uitbreiding van slawerny bevorder word.
Prof. Remington Crawford III van die Universiteit van Toronto sê: "Slawerny is iets wat altyd met ons is. Ons moet dit in gedagte hou wanneer ons klere koop, om te vra waar dit vandaan kom. Regerings en uitvoerende hoofde moet versigtiger nadink oor wat hulle doen en wat hulle onbewustelik ondersteun."
Soorte hedendaagse slawerny
wysigSlawerny deur herkoms
wysigDit is die vorm wat die meeste met die woord "slawerny" vereenselwig word. Dit kom histories van verowering, soos in die Romeinse Ryk, of van slaafstrooptogte soos in die Atlantiese slawehandel. Die slawe word dan hul eie sosiale klas, of stand, een wat onder diskriminasie kan ly lank nadat hulle wettiglik vrygelaat is. Dié soort slawerny kom baie in die Sahel voor, waar van die regerings ontken dat dit bestaan.
Gedwonge arbeid
wysigMiljoene mense werk vandag as verpligte arbeiders. Die siklus begin as mense oordadige lenings aangaan met die voorwaarde dat hulle die skuld sal terugwerk. Die "lening" is so ontwerp dat dit nooit afbetaal kan word nie, en word dikwels oor generasies heen oorgedra. Dié vorm van slawerny kom baie in Suid-Asië voor. Mense word in die stelsel vasgevang waar hulle skynbaar werk om die skuld terug te betaal, maar word gedwing om ver verby die aanvanklike bedrag wat hulle geskuld het te werk. Hulle werk onder die dwang van dreigemente en misbruik en hul hulpeloosheid word vererger deur die groot verskil tussen die mag van die "skuldeiser" teenoor die "skuldenaar".
Gedwonge trekarbeid
wysigMense kan verlei word om te trek met die belofte van werk, en dan word hulle dokumente afgevat en hulle word gedwing om te werk met die dreigement van geweld teen hulle of hul families.[18] Daar kan ook misbruik gemaak word van immigrante sonder die regte dokumente; sonder wetlike verblyfreg het hulle nie toegang tot die hof nie. Tesame met seksslawerny is dit die vorm van slawerny wat die meeste voorkom in ryk lande soos die VSA, Wes-Europa en in die Midde-Ooste.
Viëtnamese tieners word na Brittanje geneem en gedwing om op daggaplase te werk. Wanneer die polisie 'n klopjag op die plaas uitvoer, word die slagoffers gevang en gewoonlik tronk toe gestuur.[19][20]
Seksslawerny
wysigTesame met trekarbeidslawerny, is gedwonge prostitusie die soort slawerny wat die meeste voorkom in ryk streke soos die VSA, Wes-Europa en in die Midde-Ooste. Dit is die vernaamste vorm van slawerny in Oos-Europa en Suidoos-Asië, veral in Moldowa en Laos. Baie kinderseksslawe word van dié gebiede na die Weste en die Midde-Ooste geneem. 'n Geraamde 22% van slawe is 'n deel van die seksbedryf.[21]
Vroeë of verpligte huwelike
wysigVroeë of verpligte huwelike word hoofsaaklik aangedryf deur die kultuur in sekere streke en is 'n vorm van slawerny wat miljoene vroue en meisies oral in die wêreld raak. Wanneer families nie hul kinders kan onderhou nie, word die dogters aan die mans van ryker, magtiger families gegee om mee te trou. Hierdie mans is dikwels heelwat ouer as die meisies. Die vroue word in lewens ingedwing waarvan hul hoofdoel is om hul mans te dien. Dit lei dikwels tot 'n omgewing vir fisiese, mondelinge en seksuele mishandeling.
Kinderarbeid
wysigKinders maak sowat 26% van hedendaagse slawe uit.[22] Die meeste is huiswerkers of werk in die kakao-, katoen- en visbedryf. Baie word verhandel en seksueel uitgebuit. In oorloggeteisterde lande word kinders ontvoer en aan politieke partye verkoop om as kindersoldate te gebruik. Gedwonge kinderarbeid is die oorheersende vorm van slawerny in Haïti.
Mensehandel
wysigVolgens die VSA se departement van buitelandse sake word na raming met 600 000 tot 820 000 mans, vroue en kinders elke jaar oor internasionale grense handel gedryf, waarvan 70% vroue en meisies is en tot 50% minderjariges is. Die data dui ook daarop dat die meerderheid van die transnasionale slagoffers verhandel word vir kommersiële seksuele uitbuiting.[23] Die departement sê ook "die skrikwekkende verslawing van mense vir die doel van arbeiduitbuiting, dikwels in hul eie lande, 'n vorm van mensehandel is wat moeilik van ver af opgespoor kan word". Na raming word jaarliks met 50 000 mense in die VSA handel gedryf.
Regerings se pogings teen slawerny
wysigDie regerings wat erkenning kry vir die sterkste reaksie teen hedendaagse slawerny is die Nederlande, die VSA, Brittanje, Swede, Australië, Portugal, Kroasië, Spanje, België en Noorweë.
Die Engelse en Walliese polisie word daarvan beskuldig dat hulle te min doen[24] en dat hulle nie slagoffers so behandel dat dit hulle aanmoedig om te verduidelik wat gebeur het nie.[25] Daar is ook regsprobleme om die misdade te omskryf en die oortreders te vervolg.[26]
Die regerings wat daarvan beskuldig word dat hulle die minste teen slawerny optree, is Noord-Korea, Iran, Eritrea, Ekwatoriaal-Guinee, die Demokratiese Republiek die Kongo en Suid-Soedan.
Sien ook
wysigVerwysings
wysig- ↑ "Forced labour – Themes" (in Engels). Ilo.org. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Julie 2010. Besoek op 15 Januarie 2015.
- ↑ Andrew Forrest signs up religious forces to fight slavery and trafficking
- ↑ Bales, Kevin (1999). "1". Disposable People: New Slavery in the Global Economy. University of California Press. p. 9. ISBN 0-520-21797-7.
- ↑ E. Benjamin Skinner (18 Januarie 2010). "sex trafficking in South Africa: World Cup slavery fear" (in Engels). Time.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 Augustus 2013. Besoek op 29 Augustus 2010.
- ↑ "UN Chronicle | Slavery in the Twenty-First Century" (PDF). Un.org. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 11 Februarie 2014. Besoek op 29 Augustus 2010.
- ↑ 46 million people living as slaves, latest global index reveals, The Guardian
- ↑ Where the World’s Slaves Live, The Atlantic
- ↑ India Tops Global Slavery Index With 18.35 Million People Enslaved, Huffington Post
- ↑ "Mauritanian MPs pass slavery law" (in Engels). News.bbc.co.uk. 9 Augustus 2007. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 April 2020. Besoek op 18 Augustus 2013.
- ↑ "'Oliver Twist' children used in crime, warns anti-slavery commissioner". BBC News (in Engels). 1 Junie 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Augustus 2019. Besoek op 6 Februarie 2017.
- ↑ http://www.state.gov/j/tip/what/.
- ↑ Sharifi, Maral Noshad (8 Junie 2016). "Er zijn 45,8 miljoen moderne slaven". NRC Handelsblad (in Nederlands). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 Oktober 2016. Besoek op 14 September 2016.
- ↑ http://econfaculty.gmu.edu/bcaplan/e321/lab3old.htm.
- ↑ "SLAVERY TYPES AND WHO IS AFFECTED". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 April 2016. Besoek op 5 Mei 2017.
- ↑ Siddarth Kara, Sex Trafficking: Inside the Business of Modern Slavery (New York: Columbia University Press, 2010).
- ↑ http://www.unece.org/press/pr2004/04gen_n03e.htm.
- ↑ 17,0 17,1 "Economics and Slavery" (PDF). Du.edu. Besoek op 18 Augustus 2013.
- ↑ Hodal, Kate (10 Junie 2014). "Revealed: Asian slave labour producing prawns for supermarkets in US, UK". The Guardian (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 April 2020. Besoek op 11 Junie 2014.
- ↑ Trafficked and enslaved: the teenagers tending UK cannabis farms The Guardian
- ↑ Trafficked children working in UK 'cannabis farms'
- ↑ http://www.ilo.org/washington/WCMS_182004/lang--en/index.html.
- ↑ http://www.ilo.org/washington/WCMS_182004/lang--en/index.html.
- ↑ http://www.state.gov/g/tip/rls/tiprpt/2005/46606.htm.
- ↑ "Modern slavery: England and Wales police investigating 'too few' cases".
- ↑ "UK slavery: Victims 'need better support'".
- ↑ "Human Trafficking: A Crime Hard to Track Proves Harder to Fight".