Hemimorfiet
| Hemimorfiet | |
|---|---|
| |
| Formule | Zn4Si2O7(OH)2.H2O |
| Onsuiwerhede | Cu, Fe |
| Nickel-Strunz (10) | 9.BD.10 |
| Kleur | kleurloos, wit, ligblou, liggroen, grys[1] |
| Streep | wit[1] |
| Glans | glasagtig, vettig pêrelagtig [1] |
| Hardheid | 4,5-5 (Mohs)[1] |
| Digtheid | 3,475 g/cm3[1] |
| Optiese eienskappe | |
| Dubbelbreking | tweeassig (+)[1] |
| RI-waardes | n = 1.614; n = 1.617; n = 1.636;[1] |
| Kristallografie | |
| Kristalsisteem | ortorombies |
| Ruimtegroep | Imm2 |
| Strukturbericht-kode | S2₂ |
| Nommer | 44 |
| Eenheidsel | a = 8,367(5) Å; b = 10,730 Å; c = 5,155(3) Å; |
| * Lys van minerale | |
Portaal  Geologie
| |
Hemimorfiet is 'n silikaatmineraal met algemene samestelling Zn4Si2O7(OH)2.H2O. Dis 'n sorosilikaat.
Dié mineraal word in oksidasiesones van sinkertse gevorm waar dit as sekondêre mineraal gevind word, dikwels saam met smithsoniet, kalsiet en willemiet. Dit word op heelparty plekke gevind, byv. in die Verenigde State, Meksiko, Australië, China en Namibië.[2]
Kristalstruktuur wysig
Die mineraal kristalliseer in 'n ortorombiese struktuur wat die argetipe is van die strukturbericht-klassifikasie se S2₂ struktuur.[3] Twee tetraëders met sink en een met silikon vorm 'n ring met drie lede in die (010)-vlak. Ringe met ses en agt lede in in die a-b-vlak. In die rigting van die c-as loop lang holtes wat watermolekules bevat.[4]
Verwysings wysig
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 "mindat 1860" (in Engels). Besoek op 30 Julie 2023.
- ↑ "Hemimorphite". geology science.
- ↑ "Hemimorphite". Aflow. Besoek op 30 Julie 2023.
- ↑ Li, Yingzhe & Bass, Jay. (2020). "Single Crystal Elastic Properties of Hemimorphite, a Novel Hydrous Silicate". Minerals. 10: 425. doi:10.3390/min10050425.
{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)