Hoender à la King
Hoender à la King ("hoender in die styl van King") is 'n gereg wat bestaan uit blokkies hoender in 'n roomsous, dikwels met sjerrie, sampioene en groente, gewoonlik bedien oor rys, noedels of brood.[1] Dit word ook dikwels in 'n vol-au-vent of deegkas bedien.[2] Dit word soms gemaak met tuna of kalkoen in die plek van hoender.
Geskiedenis wysig
Verskeie geregte van hoender "à la Reine" en "à la Royale" het sedert so vroeg as 1665 in kookboeke verskyn, meestal sonder resepte; daar is geen aanduiding dat hulle soortgelyk is aan die moderne Hoender à la King nie.[3][4][5]
- Een bewering is dat dit in die 1880's deur Delmonico se sjef Charles Ranhofer as Chicken à la Keene geskep is, vernoem na Foxhall Parker Keene.
- 'n Ander weergawe beweer dit is in 1881 by Claridge's Hotel in Londen geskep en vernoem na James R. Keene, vader van Foxhall.
- ’n Derde storie is dat die gereg in 1903 vir Wolfram Mercy Keene, seun van Foxhall en kleinseun van James, uitgedink is.
- 'n Vierde, dikwels betwiste verhaal is dat Chicken a la King voorberei is vir Dewberry William Keene, seun van Wolfram, kleinseun van Foxhall, en agterkleinseun van James.
- Nog 'n vertelling beweer sjef George Greenwald van die Brighton Beach Hotel in Brighton Beach het dit in 1898 geskep en dit na beskermheer E. Clarke King II en sy vrou vernoem.[6] [7] [8]
- Nog 'n bewering is dat hoender à la King in die 1890's geskep is deur die hotelkok William "Bill" King van die Bellevue Hotel in Philadelphia. Verskeie doodsberigte vroeg in Maart 1915 het King gekrediteer nadat hy op 4 Maart 1915 gesterf het. [9] [10] 'n New York Tribune-hoofartikel ten tyde van King se dood het gesê:
Die naam van William King word nie onder die grotes van die aarde gelys nie. Geen monumente sal ooit ter nagedagtenis opgerig word nie, want hy was net 'n kok. Tog wat 'n kok! In hom het die vuur van genialiteit gevlam wat hom eendag, in die ou Bellevue, in Philadelphia, in die wit hitte van inspirasie gedryf het om stukkies hoender, sampioene, truffels, rooi en groen soetrissies en room in daardie lekkerte te kombineer mengsel wat ooit as "Chicken a la King" bekend gestaan het. [11]
Die resep is in 1893 in The New York Times genoem,[12] en vroeë gepubliseerde resepte het in 1900[13] en 1905 verskyn.[14] Fannie Merritt Farmer het 'n resep in haar 1911-publikasie oor spyseniering ingesluit.[15] Die Fannie Farmer-kookboek sluit 'n resep vir Chicken à la King in die 1906-opdatering in.[16] Dit was 'n gewilde gereg gedurende die middel tot laat 20ste eeu.[17]
Verwysings wysig
- ↑ D'Amato, Luisa (17 Oktober 2007). Delicious, easy to make and oddly addictive. The Waterloo Record (via Internet Archive)
- ↑ James C. O'Connell, Dining Out in Boston, ISBN 1611689937, 2016, p. 273
- ↑ L'Esprit de Cour, 1665
- ↑ The Cooks and Confectioners Dictionary, 1724
- ↑ Nouveau traité de la Cuisine, 1739
- ↑ Allen, Beth and Susan Westmoreland (2004). Good Housekeeping Great American Classics Cookbook. Hearst Books, ISBN 978-1-58816-280-9
- ↑ Gilbar, Steven (2008). Chicken a la King & the Buffalo Wing: Food Names and the People and Places. Writers Digest, ISBN 978-1-58297-525-2
- ↑ George Leonard Herter and Berthe E Herter, (1971) Bull Cook and Authentic Historical Recipes and Practices, p31
- ↑ Staff report (March 5, 1915). "Chicken a la King" inventor dies. New York Tribune, p. 9, col. 5
- ↑ Via Philadelphia Ledger (14 March 1915). A name on all men's tongues. The Washington Post, pg. M4
- ↑ Editorial (7 March 1915). Chicken a la King. New York Tribune, pg. 8, cols. 1-2
- ↑ Staff (14 December 1893). Dinner to Princeton's Football Team. The New York Times, p. 3.
- ↑ A Book of famous old New Orleans recipes used in the South for more than 200 years. Peerless Printing Co., 1900; the 1900 date is dubious based on the recipes and the typography -- Goodreads.com gives 1959
- ↑ Staff report (3 February 1905). Chicken a la King. Washington Times, p. 7, col. 1
- ↑ Farmer, Fannie Merritt (1911). Catering for special occasions. D. McKay
- ↑ Marion Cunningham, Fannie Merritt Farmer, Lauren Jarrett (1996). The Fannie Farmer cookbook. Random House, Inc., p. 250. ISBN 978-0-679-45081-8
- ↑ "DE GUSTIBUS; The Entree That Wouldn't Die". The New York Times. 1989.