Hierdie artikel handel oor die taal. Vir die etniese groep, sien Hongare.

Hongaars (magyar [ˈmɒɟɒr] of magyar nyelv ) behoort tot die Oegriese tak van die Fins-Oegriese taalfamilie, wat ook Estnies, Fins en Samies insluit, en is een van min moderne Europese tale wat nie van Indo-Europese oorsprong is nie. Hongaars is die amptelike taal van Hongarye en die omgangstaal van Hongaarse minderhede in sewe aangrensende lande. Die taal word in Hongaars magyar [ˈmɒɟɒr] genoem.

Hongaars
magyar 
Uitspraak: [ˈmɒɟɒr]
Gepraat in: Vlag van Hongarye Hongarye en dele van:
Vlag van Roemenië Roemenië
Vlag van Slowakye Slowakye
Vlag van Serwië Serwië
Vlag van Oekraïne Oekraïne
Vlag van Kanada Kanada
Vlag van Israel Israel
Vlag van Oostenryk Oostenryk
Vlag van Kroasië Kroasië
Vlag van Slowenië Slowenië 
Gebied: Sentraal-Europa
Totale sprekers: ca. 12,6 miljoen[1] 
Rang: 57
Taalfamilie: Oeraals
 Fins-Oegries
  Oegries[2]
   Hongaars 
Skrifstelsel: Latynse alfabet (Hongaarse variant
Amptelike status
Amptelike taal in: Flag of Europe Europese Unie
Vlag van Hongarye Hongarye
Vojvodina
Vlag van Roemenië Roemenië - verskeie plaaslike gebiede
Vlag van Slowakye Slowakye (streekstaal)
Vlag van Kroasië Kroasië (streekstaal)
Vlag van Slowenië Slowenië (streekstaal)
Burgenland
Transkarpatië
Gereguleer deur: Navorsingsinstituut vir Lingustiek van die Hongaarse Akademie vir die Wetenskap
Taalkodes
ISO 639-1: hu
ISO 639-2: hun
ISO 639-3: hun 
Verspreiding van Hongaars

Van die sowat dertien miljoen moedertaalsprekers woon tien miljoen in die huidige Hongarye en die res oorwegend in gebiede van aangrensende lande, wat voor die Eerste Wêreldoorlog deel uitgemaak het van die Koninkryk van Hongarye binne Oostenryk-Hongarye. Die grootste van hierdie groepe is die Hongare in Roemenië met sowat 1,4 miljoen moedertaalsprekers. Daar is ook Hongaarse minderhede in Slowakye, Serwië, Oekraïne, Kroasië, Oostenryk en Slowenië. 'n Bykomende miljoen Hongaarstaliges woon in ander lande van Europa of oorsee.

Amptelike status

wysig

Hongaars word naas die landstale as ampstaal gebruik in die Serwiese gewes Vojvodina en in drie dorpe in die Sloweense gewes Prekmurje (Hodoš, Dobrna en Lendava). Hongaars word daarnaas in Oostenryk, Kroasië en Slowakye as minderheidstaal erken.

Die geografiese verspreiding van Hongaars

wysig
Land Aantal sprekers Sensus
Hongarye 9 546 374 2001
Roemenië (veral in die ooste van Seweburge en langs die Hongaarse grens) 1 443 970 2002
Slowakye (veral in die suide) 520 528 2001
Serwië (veral in die noorde van Vojvodina) 285 000 2002
Oekraïne (langs die Hongaarse grens in Karpato-Oekraïne) 149 400 2001
Kanada 75 555 2001
Israel 70 000
Oostenryk (veral in Burgenland) 22 000
Kroasië (veral langs die grens met Hongarye) 16 500
Slowenië (veral in die gewes Prekmurje) 9 240
Bronne: Sensusse in die genoemde lande

Die oorsprong en geskiedenis van Hongaars

wysig
 
'n Bladsy uit die eerste boek wat heeltemal geskryf is in Hongaars van 1533
'n 23-jarige vrou wat Hongaars praat
'n Yslandse man wat Hongaars praat
'n Bejaarde vrou wat praat, voltooi 'n Swabie en 'n Hongaars
'n Man wat Hongaars praat

Die oorspronklike tuisland van die Hongare en ander Fins-Oegriese volke was die Oeralgebied in die huidige Rusland. Van hier het die Hongare eeue lank saam met Turkse volke soos die Chasare en Wolga-Bulgare in westelike rigting beweeg.

Aangesien die Fins-Oegriese taalgemeenskap sowat 4 000 tot 5 000 jaar gelede ontbind is, is daar min ooreenkomste tussen Fins (en Estnies) en die huidige Hongaars.

Die woord Hongaar is afgelei van Onogur (letterlik: "tien pyle"), 'n Huns-Bulgaarse federasie van stamme in die tydperk, toe die Hongare die eerste kontakte met Europese volke aangeknoop het. Alhoewel die Hongaarse taal sy Fins-Oegriese identiteit bewaar het, is 'n aantaal woorde van die Turkse taal ontleen. Net soos Turks word Hongaars deur sy agglutinerende karakter en 'n groot aantal umlaut-klanke gekenmerk, en die Hongare is dus tydens die vroeë Middeleeue dikwels as nou verwant aan die Turke beskou.

Die Hongare noem hulleself magyar – afgelei van die naam van een van die sewe Hongaarse stamhoofde in die tydperk, toe die oorspronklik nomadiese volk homself in die Sentraal-Europese Karpatebekken gevestig het (omtrent 888 tot 900). Die eerste Hongaarse inskripsies, waarvoor runeskriftekens gebruik is, dateer eweneens uit die 9de eeu. Met die kerstening onder die heerskappy van koning Stephanus I is 'n groter aantal woorde uit die Latynse taal ontleen.

Die oudste Hongaarse teks, wat bewaar gebly het, is die sogenaamde "lykrede" (halotti beszéd) uit die 13de eeu, alhoewel 'n aantal Hongaarse woorde reeds in die stigtingsoorkonde van die Benediktynse abdy van Tihany uit die jaar 1055 voorkom.

Tydens die heerskappy van die huis Habsburg (1699–1867/1918) in Hongarye het die Duitse taal 'n groot invloed op Hongaars uitgeoefen. Met die Oostenryks-Hongaarse skikking in 1867 het die Hongaarse owerhede 'n beleid van Hongarisering in die randgebiede van die ryk soos Slowakye, Kroasië en Seweburge toegepas. Die persentasie Hongaarstalige bewoners het gevolglik van net 29 persent in die jaar 1780 tot 54 persent in 1910 gestyg. Die groot ontevredenheid van anderstaliges oor hierdie beleid was een van die hoofredes vir die ontbinding van die Koninkryk van Hongarye in 1918.

As gevolg van die vredesooreenkomste ná die Eerste Wêreldoorlog (onder meer die Verdrag van Trianon) is sowat 3,2 miljoen Hongare van hulle moederland geskei. Hongaarse gemeenskappe het sowel die grensgebiede van buurlande (veral Suid-Slowakye) asook gebiede in die hartlande van ander nasies soos byvoorbeeld in Noord-Seweburge (Roemenië) en Vojvodina (Noord-Serwië) bewoon. Ná die Hongaarse Opstand in 1956 het 'n groot aantal Hongare na ander lande geëmigreer.

 
Verspreiding van Hongaars
Afrikaans Fins Estnies Hongaars
een yksi üks egy
twee kaksi kaks kettö (két)
drie kolme kolm három
vier neljä neli négy
vyf viisi viis öt

Verwysings

wysig
  1. "Ethnologue: Languages of the World, Seventeenth edition, Hungarian" (in Engels). Ethnologue. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 Junie 2019. Besoek op 3 April 2016.
  2. Jacek Fisiak, Raymond Hickey, Stanisław Puppel, Language History and Linguistic Modelling: A Festschrift for Jacek Fisiak on His 60th Birthday, Contributor Jacek Fisiak, Uitgegee deur Walter de Gruyter, bl. 831, 1997, ISBN 3-11-014504-9, 9783110145045

Eksterne skakels

wysig
 
Wikipedia
Sien gerus Wikipedia se uitgawe in Hongaars