Impasto

Impasto is 'n tegniek wat in skilderkuns gebruik word, waar verf dik op 'n area van die doek-oppervlak neergelê word, ^[1] en gewoonlik dik genoeg is dat die kwas- of verfmesstrepe sigbaar is. Verf kan ook reg op die doek gemeng word. Wanneer dit droog is, verskaf impasto tekstuur; dit lyk of die verf uit die uit doek kom.

Etimologie

Die woord impasto is Italiaans van oorsprong; waarin dit "deeg" of "mengsel" beteken; dit is verwant aan die werkwoord impastare, "om te knie", of "om te plak". Die Italiaanse gebruik van die woord impasto sluit beide 'n skildery en 'n pottebakkers-tegniek in. Die selfstandige naamwoord van impasto is pasta, wat "plak" beteken. ^[2]

Mediums

Olieverf is die tradisionele medium vir impasto-verf, as gevolg van die dik tekstuur en stadige drogingstyd. Akrielverf kan ook vir impasto gebruik word deur swaar akriel gels by te voeg. Impasto word oor die algemeen nie in waterverf of tempera gebruik sonder die byvoeging van verdikkingsmiddel nie, as gevolg van die inherente dunheid van hierdie media. 'n Kunstenaar wat in pastelle werk, kan 'n beperkte impasto-effek produseer deur 'n sagte pastel hard teen die papier te druk.

Doelwitte

Die impasto-tegniek kan vir verskeie doeleindes aangewend word. Eerstens laat dit die lig op 'n bepaalde manier reflekteer, wat die kunstenaar bykomende beheer bied oor die speling van lig in die skildery. Tweedens kan dit ekspressiwiteit by die skildery voeg, met die kyker wat die sterkte en spoed waarmee die kunstenaar die verf aangebring het, kan raaksien. Derdens kan impasto 'n stuk van 'n skildery na 'n driedimensionele beeldhouwerk laat oorgaan. Die eerste doelwit is oorspronklik gesoek deur meesters soos Rembrandt, Titian en Vermeer, om voue in klere of juwele voor te stel: dit is toe naas 'n meer delikate skilderstyl gestel. Heelwat later het die Franse impressioniste stukke geskep wat hele doeke met ryk impasto-teksture bedek. Vincent van Gogh het dit gereeld gebruik vir estetika en uitdrukking. Abstrakte ekspressioniste soos Hans Hofmann en Willem de Kooning het ook breedvoerig daarvan gebruik gemaak, deels gemotiveer deur 'n begeerte om skilderye te skep wat die aksie van skilder self dramaties vasvang. Meer onlangs het Frank Auerbach so swaar impasto gebruik dat sommige van sy skilderye byna driedimensioneel word.

Impasto gee tekstuur aan die skildery, wat beteken dat dit in teenstellings teenoor meer plat, gladde of gemengde verfstyle geplaas kan word.

Kunstenaars

Verskeie kunstenaars het die impasto-tegniek gebruik. Sommige van die meer noemenswaardige kunstenaars sluit in: Rembrandt van Rijn, Diego Velázquez, Vincent van Gogh, Jackson Pollock en Willem de Kooning.

Geselekteerde voorbeelde van skilderye wat van die impasto-tegniek gebruik maak
'Taos Mountain, Trail Home' deur Cordelia Wilson (1920). 'n Landskap heeltemal uitgevoer met 'n gewaagde impasto-tegniek.
Sterrenag deur van Gogh (1889). Die impasto-tegniek en lynstruktuur gee sy kykers die gevoel dat die lug beweeg. ^[3]
Selfportret deur Rembrandt (1660). Sy gebruik van impasto is sekerlik deur Titian geïnspireer, en die toevoeging van impasto het 'n nuwe metode van illusie in die kunstenaar se werk getoon. ^[4]

Verwysings

↑ Impasto: https://www.moma.org/collection/terms/impasto
↑ Webster's New World dictionary of the American language. Guralnik, David B. (David Bernard), 1920-2000. (New rev., expanded pocket-size ed.). New York, N.Y.: Warner Books. 1982. ISBN 0446311928. OCLC 10638582
↑ Naifeh, Steven, 1952- (2011). Van Gogh : the life. Smith, Gregory White. (1st uitg.). New York: Random House. ISBN 9781588360472. OCLC 763401387.{{cite book}}: AS1-onderhoud: meer as een naam (link)
↑ Walter Liedtke, Carolyn Logan, Nadine M. Orenstein, Stephanie S. Dickey, “Rubens and Rembrandt: A Comparison of Their Techniques,” Rembrandt/not Rembrandt in the Metropolitan Museum of Art, New York: Metropolitan Museum of Art, 1995.

Eksterne skakels

Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Impasto.
Lindberg, Ted. Alfred Currier: Impasto
National Portrait Gallery, London. Impasto
Tate Britain Gallery, London. Frank Auerbach, Bacchus & Ariadne.
How to thin acrylic paint Easy Achieve Beautiful.

[1] Impasto: https://www.moma.org/collection/terms/impasto

[2] Webster's New World dictionary of the American language. Guralnik, David B. (David Bernard), 1920-2000. (New rev., expanded pocket-size ed.). New York, N.Y.: Warner Books. 1982. ISBN 0446311928. OCLC 10638582

[3] Naifeh, Steven, 1952- (2011). Van Gogh : the life. Smith, Gregory White. (1st uitg.). New York: Random House. ISBN 9781588360472. OCLC 763401387.{{cite book}}: AS1-onderhoud: meer as een naam (link)

[4] Walter Liedtke, Carolyn Logan, Nadine M. Orenstein, Stephanie S. Dickey, “Rubens and Rembrandt: A Comparison of Their Techniques,” Rembrandt/not Rembrandt in the Metropolitan Museum of Art, New York: Metropolitan Museum of Art, 1995.

[1]

[2]

[3]

[4]