Keurvors

’n Keurvors van die Heilige Romeinse Ryk (Duits: Kurfürst, Latyn: princeps elector) was die lede van die kieskollege van die Heilige Romeinse Ryk wat sedert die 13de eeu die koning, en van die middel van die 16de eeu af die keiser, gekies het.

Die sewe keurvorste wat Hendrik van Luxemburg tot koning verkies het. Links is die drie geestelike en regs die vier wêreldlike keurvorste. Tekening uit 1341.

Dit was ’n groot eer om die amp te beklee en die keurvorste se gesag was net onder dié van die koning of keiser.

Pous Innocentius III het gelas dat net sewe keurvorste daarop geregtig is om in die kieskollege te dien. Die kollege het sedert 1257 bestaan uit:

• Drie geestelike keurvorste:
  • die aartsbiskop van Mainz
  • die aartsbiskop van Trier
  • die aartsbiskop van Keulen
• Vier wêreldlike keurvorste:
  • die paltsgraaf aan die Ryn
  • die koning van Boheme
  • die hertog van Sakse
  • die markgraaf van Brandenburg

Van die 17de eeu af het die getal keurvorste gewissel tussen sewe en tien. Van dié wat bygevoeg is, was die hertog van Beiere en die hertog van Brunswyk-Lüneburg (beter bekend as die keurvors van Hannover).