Kladistiek (van die Griekse κλάδος klados, "tak")[1] of filogenese is ’n benadering in wetenskaplike klassifikasie wat wegbeweeg van die tradisionele taksonomiese klassifikasie. Dit gebruik ’n stelsel waarin organismes saam gegroepeer word gebaseer op of hulle een of meer gedeelde unieke eienskappe het wat kom van die groep se laaste gemeenskaplike voorsaat en wat nie teenwoordig is in vroeëre voorsate nie. Die lede van een groep het dus vermoedelik ’n gemeenskaplike geskiedenis en word beskou as nader verwant.[2][3][4][5]

Die oorspronklike metodes wat in kladistiese ontledings gebruik word, en die skool van kladistiek wat daarop gevolg het, spruit uit die werk van die Duitse entomoloog Willi Hennig, wat daarna verwys het as filogeniese sistematiek (dit was ook die titel van sy 1966-boek). Die terme "kladistiek" en "klade" is deur ander wetenskaplikes gewild gemaak.

Verskille

wysig
 
’n Kladogram van primate wat ’n monofiletiese takson (’n klade: in geel) aandui, asook ’n parafiletiese takson (in blou, insluitende die rooi kol) en ’n polofiletiese takson (in rooi).

Kladistiek verskil van taksonomiese klassifikasies deurdat slegs monofiletiese groepe gebruik word – dit is groepe wat alle spesies bevat wat afstam van ’n bepaalde voorsaat plus die voorsaat self (sogenaamde klades). Nie parafiletiese of polifiletiese groepe is in ’n kladistiese klassifikasie teenwoordig nie. Eersgenoemde is groepe wat wel die laaste gemeenskaplike voorsaat bevat, maar nie alle afstammelinge nie. Laasgenoemde is groepe wat die meeste afstammelinge van die voorsaat bevat, maar nie die voorsaat self nie.

Ander gebruike

wysig

Die tegnieke van kladistiek, en soms die terminologie, word ook suksesvol in ander dissiplines toegepas, soos om die verwantskappe te bepaal tussen die manuskripte van The Canterbury Tales wat bewaar gebly het,[6] of tussen die 53 manuskripte van die Sanskrit Charaka Samhita.[7]

Verwysings

wysig
  1. "clade". Online Etymology Dictionary.
  2. Columbia Encyclopedia
  3. "Introduction to Cladistics" (in Engels). Ucmp.berkeley.edu. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Mei 2020. Besoek op 6 Januarie 2014.
  4. Oxford Dictionary of English
  5. Oxford English Dictionary
  6. "Canterbury Tales Project" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Mei 2014. Besoek op 4 Julie 2009.
  7. Maas, Philipp (2010), Computer Aided Stemmatics — the Case of Fifty-Two Text Versions of Carakasaṃhitā Vimānasthāna 8.67-157, in Jürgen, Hanneder; Maas, Philipp, "Text Genealogy, Textual Criticism and Editorial Technique", Wiener Zeitschrift für die Kunde Südasiens (Wene: Austrian Academy of Sciences), 52-53: 63–120, doi:10.1553/wzks2009-2010s63