Koper(II)sulfaat
Koper(II)sulfaat is 'n sout van koper in sy +2 oksidasietoestand en swawelsuur met formule CuSO4.
Algemeen | |
---|---|
Naam | Koper(II)sulfaat |
Chemiese formule | CuSO4 |
Molêre massa | 159,6 [g/mol][1] |
CAS-nommer | 7758-98-7[1] |
Voorkoms | kleurlose, wit vastestof |
Reuk | Reukloos [1] |
Fasegedrag | |
Selkonstantes | 840,9 pm; 670,9 pm; 483,3 pm[2] |
Ruimtegroep | Pnma |
Nommer | 62 |
Smeltpunt | ontbind ~800 °C |
Kookpunt | |
Digtheid | 3,6 °C[1] |
Oplosbaarheid | 203 [g/L] @ 20 °C[1] |
Suur-basis eienskappe | |
pKa | |
Veiligheid | |
Flitspunt | onbrandbaar |
LD50 | 481 [mg/kg][1] |
Tensy anders vermeld is alle data vir standaardtemperatuur en -druk toestande. | |
Portaal Chemie |
In sy watervrye vorm is dit 'n wit vastestof, maar die stof vorm 'n drietal hidrate en sy pentahidraat is diepblou en baie bekender as sy anhidraat. Daar is ook 'n koper(I)sulfaat met koper in sy laer +1 oksidasietoestand.
Struktuur
wysigWatervrye kopersulfaat kristalliseer in 'n ortorombiese struktuur. Die sulfaatione het 'n tetraëdriese vorm. Die koperione het 'n 3d9-konfigurasie. Daar kort dus net een elektron om die tien 3d-orbitale te vul. Mens kan sê daar is 'n gat: h+ Die koperione ondergaan Jahn-Tellerverwringing. Hulle is omring deur ses suurstofatome wat deel van die sulfaatione uitmaak, maar die omringing is 'n verwronge oktaëder. In 'n perfekte oktaëder sou die Cu-3d-orbitale in drie lae t2g en twee hoër eg-orbitale opgedeel wees en die een elektron wat kort sou in 'n tweevoudig ontaarde orbitaal sit. 'n Verlaging van die simmetrie splits die tweevoudig ontaarde orbitaal op in twee nie-ontaarde z2- en x2-y2-orbitale. Die gat h+ sit nou in die x2-y2-orbitaal en hierdie konfigurasie is stabieler omdat dit 'n laer totale energie besit. In die watervrye kopersulfaat se kristalstruktuur is die koperatoom daarom omring deur 'n verwronge oktaëder met vier kort Cu-O afstande en twee wat langer is.
Hidrate
wysigKopersulfaat vorm drie hidrate:
- Die monohidraat CuSO4.1H2O liggroenerig blou
- Die trihidraat CuSO4.3H2O groenerig blou
- Die pentahidraat CuSO4.5H2O diepblou
Termogravimetrie van die blou pentahidraat is in baie universiteite 'n gunstelingeksperiment om die werking van hierdie tegniek te demonstreer. Die stof verloor 14,1% van sy massa teen 100°C en nog 14,1% teen 140°C. Dit verteenwoordig die verlies van tweemaal twee watermolekules. Die laaste watermolekule word teen 240°C vrygestel. Teen 800°C is daar opnuut massaverlies omdat die sulfaat ontbind.[3]