Mercedes-Benz W108
Die Mercedes-Benz W108 en W109 was luukse motors vervaardig deur Mercedes-Benz van 1965 tot 1972 en 1973 in Noord-Amerika. Die lyn is 'n opgradering van sy voorgangers die W111 en W112 fintail sedans. Die motors was suksesvol in Wes-Duitsland en in uitvoermarkte, insluitend Noord-Amerika en Suidoos-Asië. Tydens die sewejaartermyn is 'n totaal van 383 361 eenhede vervaardig.
_sedan_(2015-07-09)_01.jpg) | |
| Oorsig | |
|---|---|
| Vervaardiger | Mercedes-Benz |
| Produksie | 1965–1972 383 361 gebou W108: 364 699 W109: 18 662 (insl. 300 SEL 6.3: 6 526)[1] |
| Montering | Stuttgart, Duitsland |
| Ontwerper | Paul Bracq, Friedrich Geiger (1963) |
| Bakwerk en onderstel | |
| Klas | Volgrootte luukse motor (F-segment) |
| Bakstyl | 4-deur sedan |
| Uitleg | Voorenjin, agterwieldryf |
| Spesifikasies | |
| Enjin(s) | 2.5 L M129 I6 2.8 L M130 I6 3.0 L M189 I6 3.5 L M116 V8 4.5 L M117 V8 6.3 L M100 V8 |
| Ratkas | 3-gang outomaties 4- of 5-ganghandrat 4-gang outomaties |
| Plek in geskiedenis | |
| Voorganger | Mercedes-Benz W111 Mercedes-Benz W112 |
| Opvolger | Mercedes-Benz W116 |
| Variante | Mercedes-Benz W113 |
Evolusie
wysigDie motor se voorganger, die Mercedes-Benz W111 (geproduseer 1959-1971) het Daimler gehelp om groter verkope te bereik op 'n ekonomiese skaalproduksie. In die 1950's het Mercedes-Benz die bakwerke van die 300 S en 300 SL langs die handgeboude 300 Adenauers en vervoerbandgemonteerde Pontons (190, 190SL en 220), asook die "fintail" (Duits: Heckflosse) wat die hele Mercedes-Benzfamilie van voertuie verening het op een motorplatform, wat tot die vermindering van produksietyd en -koste gelei het.
Die opgradering van die W111 begin onder die leierskap van die ontwerper Paul Bracq in 1961 en eindig in 1963. Hoewel die vinne se vertrek die mees sigbare verandering was, het die W108 in vergelyking met die W111 'n laer liggaam middellyflyn gehad wat die vensterarea vergroot het, (die voorruit was 17 persent groter as die W111). Die motors het 'n laer rit ('n afname van 60 mm) en groter deure (+15 mm). Die gevolg was 'n sigbare nuwe motor met 'n meer elegante voorkoms en 'n oop en ruim kajuit.[2]
Die veerstelsel was gekenmerk deur 'n versterkte agteras met hidropneumatiese vering. Die motor ry op groter wiele (14") met skyfremme aan die voor- en agterkant. Die W109 was identies aan die W108, maar sy asafstand is met 115 mm (4,5") verleng, en het oor self-nivellerende lugsuspensie beskik. Die motor is gesien as 'n opvolger vir die W112 300SEL wat oorspronklik bedoel was as 'n tussentydse motor tussen die 300 "Adenauer" (W189) en die 600 (W100) limousines. Sy sukses as "premium vlagskip" het Daimler oortuig om 'n langasafstandmotor by die modelreeks te voeg. Sedertdien is alle toekomstige S-klasmodelle ook in 'n langas-model beskikbaar.
Die motors se prestasie het deurentyd verbeter. Op die 280S het die twee valstroomvergassers 140 pk (100 kW) geproduseer en kon die motor tot 185 km/h versnel, terwyl die 0-100 in 12,5 sekondes afgelê is. Die brandstofinspuiting lewer 160 pk (120 kW), en gebruik 'n nuwe pomp wat nie deur temperatuur of hoogte bo seespieël geraak is nie. Te danke aan die lug-olie filter en beter silinderreëling het verkoeling en ook ekonomie verbeter. Prestasie van die 280SE, 280SEL en 300SEL was soortgelyk, met 'n topspoed van 190 km/h en 'n versnelling van 0-100 in 10,5 sekondes vir die W108s; die W109 as gevolg van sy groter massa, neem effens langer, 12,2 sekondes.
Galery
wysig-
W108 Mercedes-Benz -
W109 300SEL -
W111 of W112 kabriolet (die W108 en W109 was slegs beskikbaar as 4-deurmodelle).
Verwysings
wysig- ↑ Oswald, Werner (2001). Deutsche Autos 1945-1990, Band 4 (in Duits). Stuttgart: Motorbuch Verlag. ISBN 3-613-02131-5.
- ↑ Bernd. "Mercedes 250S, SE W108: Mercedes elegance at its best" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 September 2019. Besoek op 15 Maart 2015.
| Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal. |
