Merneptah

Egiptiese farao

Merneptah (ook bekend as Merenptah) was die vierde farao van Antieke Egipte se 19de Dinastie, wat tydens die Nuwe Ryk regeer het. Hy het byna 10 jaar lank regeer, van Julie of Augustus 1213 tot 2 Mei 1203 v.C., volgens historiese rekords.[1]

Merneptah
Merenptah
Standbeeld van Merneptah in die Egiptiese Museum.
Standbeeld van Merneptah in die Egiptiese Museum.
Farao van die 19de Dinastie
Periode 1213-1203 v.C.
Voorganger Ramses II
Opvolger Seti II/Amenmesse
Vader Ramses II
Moeder Isetnofret
Oorlede 1203 v.C.
Merneptah in Egiptiese hiërogliewe
Serech of Horusnaam
G5
E1
D40
A28Aa15
Aa11
t
C10
Nebty-naam
G16
D4
G30
Z3r
N17
N21
S3U33imV28wT14A1
A1
N17
Z3
Goue Horus-naam
G8
nbG54O29
N37
f
F8
Praenomen of troonnaam
M23
t
L2
t
raE11
n
C12U6
Nomen of geboortenaam
G39N5
 
U7
n
p
t
V28R4
t p
D2Z1U4t
D36
H6
Portaal  Portaalicoon   Antieke Egipte

Familie wysig

Hy was die 13de seun van Ramses II[2] en het aan die bewind gekom nadat al sy ouer broers voor hom dood is – hy was teen dié tyd in sy laat 60's of dalk vroeë 70's.[3] Sy troonnaam was Ba-en-re Meri-netjeroe, "Die Siel van Ra, Geliefde van die Gode".

Merneptah was met koningin Isetnofret getroud, wat moontlik sy suster was. Daar word aangeneem hy was ook getroud met koningin Tachat, en een van hul seuns sou later farao Seti II word. Hulle was ook die ouers van prins Merenptah en moontlik die troonrower Amenmesse. Hul dogter was Twosret, vrou van Seti II en later farao uit eie reg.

Bewind wysig

Merneptah moes verskeie militêre veldtogte voer tydens sy bewind. In sy vyfde bewindsjaar het hy teen die Libiërs, wat Egipte uit die Weste bedreig het, oorlog gevoer en hulle gewen.

In ’n stele word ook melding gemaak van die sogenaamde "algehele verwoesting van Israel" in ’n veldtog in Kanaän voor sy vyfde jaar: "Israel is uitgewis . . . sy saad bestaan nie meer nie." Dit is die eerste erkenning van Israel deur Egipte – as ’n volk, nie as ’n land nie.[4]

Opvolging wysig

 
Merneptah bring ’n offerande aan Ptah op ’n suil.

Merneptah het die administratiewe hoofstad van Pi-Ramses na Memphis geskuif waar hy ’n paleis laat bou het langs die tempel van Ptah.

Sy opvolger, Seti II, was ’n seun van koningin Tachat. Hy het egter ’n mededinger, Amenmesse, gehad wat óf ’n ander seun van Merneptah by Takhat was óf, minder waarskynlik, ’n seun van Ramses II. Hy het in die middel van Seti se bewind die mag oorgeneem in Bo-Egipte en Koesj. Seti het daarna, in sy vyfde jaar, beheer oor Thebe teruggekry nadat hy Amenmesse verslaan het.

Verwysings wysig

  1. Jürgen von Beckerath, Chronologie des Pharaonischen Ägypten, Mainz, (1997), bl. 190
  2. Gae Callender, The Eye Of Horus: A History of Ancient Egypt, Longman Cheshire (1993), bl. 263
  3. Joyce Tyldesley (2001). Ramesses: Egypt's Greatest Pharaoh. Penguin Books. p. 185.
  4. Jacobus Van Dijk, "The Amarna Period and the Later New Kingdom" in The Oxford History of Ancient Egypt, red. Ian Shaw, Oxford University Press (2000), bl. 302

Eksterne skakels wysig