Miëlien
Miëlien is ’n vetterige, wit stof wat die aksons van sommige senuweeselle omring en ’n elektries isolerende miëlien- of murgskede vorm. Dit is noodsaaklik vir die regte werking van die senuweestelsel.
| Miëlienskede |
|---|
Die vervaardiging van miëlien word miëlinering of miëlinogenese genoem. By mense begin dit in die derde trimester,[1] hoewel ’n bietjie miëlien reeds by geboorte in die brein voorkom. By ’n baba vind miëlinering vinnig plaas en lei dit tot die kind se vinnige ontwikkeling, insluitende kruip en loop in die eerste jaar. Miëlinering duur voort deur die adolessente stadium van die lewe.
Schwannselle verskaf die miëlien vir die perifere senuweestelsel, terwyl oligodendrosiete die aksons van die sentrale senuweestelsel miëlineer. Miëlien is in 1854 deur die Duitser Rudolf Virchow ontdek.[2]
Verwysings wysig
- ↑ "Pediatric Neurologic Examination Videos & Descriptions: Developmental Anatomy". library.med.utah.edu (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Junie 2018. Besoek op 20 Augustus 2016.
- ↑ Virchow R (1854). "Über das ausgebreitete Vorkommen einer dem Nervenmark analogen Substanz in den tierischen Geweben". Archiv für pathologische Anatomie und Physiologie und für klinische Medizin (in German). 6 (4): 562–72. doi:10.1007/BF02116709.
{{cite journal}}: AS1-onderhoud: onerkende taal (link)
Skakels wysig
Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia
