Monserrat, Buenos Aires

Monserrat (Spaans: monseˈrat) of Montserrat (die oorspronklike Katalaanse naam, munsəˈrat) is 'n stadsdeel (Spaans: barrio) oos van die sentrale besigheidsdistrik van die Argentynse hoofstad Buenos Aires.

Monserrat Montserrat
Barrio (stadsdeel)
Kloksgewys van bo: die Plaza de Mayo, die Cabildo, Diagonal Sur en Casa Rosada
Seël
Ligging in Buenos Aires
Monserrat Ligging in Argentinië
Koördinate: 34°36′45″S 58°23′00″W
Land	Argentinië
Outonome stad	Buenos Aires
Comuna	C1
Oppervlak
• Totaal	2,2 km2 (0,8 vk. myl)
Bevolking
• Totaal	43 560
• Stedelike digtheid	19 800/km2 (51 000/vk. myl)
Tydsone	UTC-3:00 (ART)

Sommige van die belangrikste openbare geboue in Buenos Aires is in Monserrat geleë, waaronder die stadsaal, die stadsparlement, die Casa Rosada (die presidensiële paleis), die befaamde hoërskool Colegio Nacional de Buenos Aires en die Libertador-gebou, die hoofkwartier van die Argentynse Departement van Verdediging.

Die bekende straat Avenida de Mayo, wat die Plaza de Mayo (Meiplein) met die Plaza de los Dos Congresos (Twee-Kongresse-plein) verbind, loop deur die stadsdeel.

Een of twee straatblokke suid van die Plaza de Mayo begin die oudste deel van Monserrat. Dit is ook die oudste kwartier in Buenos Aires, en selfs vandag is min van sy geboue buiten die Avenida Belgrano jonger as honderd jaar. In die suide grens die kwartier aan 'n ander historiese stadsdeel, San Telmo.

Geskiedenis

Koloniale tydperk

Die geskiedenis van Monserrat strek terug tot die stigting van Buenos Aires toe die Spaanse Adelantado Juan de Garay hier in 1580 voet aan wal gesit het. Die eerste belangrike gebou in die gebied was 'n fort wat in 1594 opgerig is. In 1608 het die Jesuïete-orde 'n erf van twee hektaar ontvang waarop vanaf 1686 die San Ignacio-kerk ontstaan het. Hierdie kerkgebou, wat in 1734 ingewy is, is tans die oudste in Buenos Aires. Die kerk se skool en biblioteek is as die beste in koloniale Buenos Aires beskou en was die enigste opvoedkundige instelling waar leerders 'n klassieke opleiding kon ontvang. In die volkstaal is na die skool dus as Manzana de las Luces ("Huis van die Verligtes") verwys.

Ook ander geestelike ordes het hulle in Monserrat gevestig nadat die nedersetting begin groei het, waaronder die Katalaanse broederskap "Jonkvrou van Monserrat" waarvan in 1769 die huidige naam van die stadsdeel afgelei is. In die Cabildo, die setel van die koloniale administratiewe raad en huidige raadsaal, het burgers hulle in 1810 ten gunste van selfregering uitgespreek - 'n besluit wat uiteindelik tot Argentinië se onafhanklikwording sou lei. Ter gedagtenis van hierdie gebeure is in 1811 die ikoniese Mei-piramide op 'n plek opgerig wat later as Plaza de Mayo sou bekend staan..

Ekonomiese groei en modernisering

Die presidensiële paleis Casa Rosada

In die volgende sewe dekades het Monserrat se koloniale stadsbeeld nouliks verander. Eers nadat Argentinië vanaf 1875 vinnige ekonomiese groei getoon het, is ook die historiese kwartier met sy kenmerkende kleisteenstrate en modderstrand deur die proses van modernisering geraak. Landwinning en die bou van dokke in die huidige Puerto Madero net oos van Monserrat het gepaard gegaan met die bou van 'n nuwe straat, die Paseo Colón, wat langs Monserrat se oostelike rand loop.

Twee aangrensende pleine is in 1884 omgeskep tot die groot plein Plaza de Mayo, 'n mylpaal vir Buenos Aires wat saamgeval het met die voltooiing van die presidensiële paleis Casa Rosada. In die volgende jare is talle geboue uit die koloniale tydperk, waaronder dele van die Cabildo, gesloop om plek te maak vir die Avenida de Mayo, wat in 1894 geopen is, en die Plaza de los Dos Congresos in 1910. In 1913 is Buenos Aires se eerste moltreinstasie op die Avenida de Mayo ingewy.

Vanweë Monserrat se ligging in die middestad het in die volgende twee dekades talle regerings- en ander belangrike geboue asook strate in die stadsdeel ontstaan, waaronder die gebou van die stadsparlement, die doeane-gebou, die hoofkwartier van die dagblad La Prensa (tans die Kultuurhuis van Buenos Aires), die NH City Hotel met sy kenmerkende Art Déco-boustyl, die hoofkwartier van die Departement van Verdediging ('n kantoorgebou met twintig verdiepings) en die Suidelike Diagonale Laan (Diagonal Sur).

Moderne geskiedenis

Monserrat: Avenida 9 de Julio

Sedert die 1950's loop die breë Avenida Nueve de Julio dwarsdeur Monserrat. Weens die bou van meer aantreklike moderne veelverdieping-woonstelblokke in ander stadsdele het talle middelklasbewoners na ander kwartiere verhuis, terwyl Monserrat ook minder gewild as sakebuurt was. Laer huurgelde en die nabyheid tot die groeiende finansiële distrik San Nicolás in die noorde het van Monserrat nogtans 'n gewilde kwartier vir tango-dansers en ander kunstenaars gemaak.

Die argitektoniese erfenis en sy unieke nou straatjies het vanaf die vroeë 1990's weer die belangstelling van meer welvarende Porteños, soos die bewoners van Buenos Aires hulself noem, gewek. So het hier in 1993 die veelverdieping-hotel InterContinental ontstaan. Monserrat word danksy sy groot aantal Spaanse restaurante en klubs, maar ook die bekende Café Tortoni, instellings wat veral by Spaanse immigrante gewild is, met Spaanse kultuur en tradisies verbind en het sodoende ook tot 'n toeristetrekpleister ontwikkel.