Muscat Internasionale Lughawe

Muscat Internasionale Lughawe (voorheen Seeb Internasionale Lughawe) is die grootste internasionale lughawe in Oman en is geleë in Seeb, 32 km vanaf die ou stad en hoofstad Muscat binne die Muscat metropolitaanse gebied. Die lughawe dien as die spilpunt vir die vlagdraer Oman Air, en Oman se eerste laekostelugredery Salam Air bied vlugte na verskeie streeksbestemmings sowel as sommige interkontinentale dienste na Asië, Afrika en Europa.

Muscat Internasionale Lughawe Arabies: مطار مسقط الدولي
IATA: MCT – ICAO: OOMS
Opsomming
Tipe lughawe		Openbaar
Operateur		Oman Lughawens
Bedien		Muscat, Oman
Spil vir		Oman Air SalamAir
Koördinate		23°35′18.92″N 58°17′26.16″O
Landkaart
MCT Ligging van die lughawe in Oman
Aanloopbane
Rigting	Lengte		Oppervlak
	m	vt
08R/26L	3 584	11 758	Teer
08L/26R	4 000	13 123	Teer
Statistieke (2017)
Totale passasiers			14 034 865
Totale lugbewegings			114 258

Geskiedenis

Die lughawe het in 1973 as Seeb Internasionale Lughawe geopen en 'n kleiner vliegveld in Bayt al Falaj vervang.

Ná die magsoorname deur Sultan Qaboos bin Said al Said, is planne vinnig opgestel vir 'n nuwe lughawe. Konstruksie het in 1970 begin en die lughawe is amptelik op 23 Desember 1973 geopen onder die naam Seeb Internasionale Lughawe. Die ou Bait Al Falaj-lughawe is heeltemal gesloop. Op 1 Februarie 2008 is die lughawe se naam verander na Muscat Internasionale Lughawe. Om bykomende passasiers en vrag te kan hanteer, is 'n nuwe aanloopbaan gebou, wat tussen die terminaal en die kus geleë is. Hierdie aanloopbaan is 4 000 meter lank en 60 meter breed. Die totale belegging van hierdie uitbreiding is op VS$ 1,8 miljard geraam.

In 1929 is Oman se eerste lughawe - Bait Al Falaj - geopen. Daar was skaars enige infrastruktuur en die aanloopbaan was nie geplavei nie. Benewens militêre lugverkeer is die lughawe ook deur oliemaatskappye gebruik om personeel na en van Oman te vervoer. In die 1960's het Gulf Air begin om aktiwiteite by die lughawe te ontplooi.

Dit het in die verlede Britse Lugmag BAe Nimrods gehuisves, ook tydens die Golfoorlog in 1991. Hierdie vliegtuie het saamgewerk met die Koninklike Vloot van Oman in die 'Magic Roundabout'-oefenreeks. Die basis is gebruik deur 'n afdeling van Vickers VC10-tenkwaens van No. 101 Eskader RAF tydens die Golfoorlog- opleiding met Britse Lugmag SEPECAT Jaguars.

Fasiliteite

Die hele lughawe is versprei oor 'n gebied van 5 250 hektaar (21 km²). Dit het oorspronklik slegs een passasiersterminaalgebou, een aanloopbaan sowel as geringe vrag- en instandhoudingsfasiliteite gehad. 'n Deel van die uitbreiding van die lughawekompleks het behuising vir lughawewerknemers en werknemers van Oman Air gehad.

Die "Royal Flight of Oman" en die Koninklike Lugmag van Oman is by die lughawe gesetel en die RAFO deel ook sy fasiliteite met die lughawe. 'n Koninklike terminaal en Royal Flight loodse is langs die ou terminaal geleë.

Sedert 2019 is die Aaronia AARTOS C-UAS hommeltuigopsporingstelsel hier geïnstalleer wat dit die eerste internasionale lughawe ter wêreld maak wat 'n operasionele hommeltuigopsporingstelsel het.

Terminale

Terminaal 1 (nuwe terminaal)

Die lughawe se nuwer en aansienlik groter terminaal is geleë noord van die bestaande terminaal en die eerste aanloopbaan, en het in 2018 geopen. Hierdie nuwe gebou het aanvanklik die lughawe se kapasiteit tot 20 miljoen passasiers per jaar verhoog na voltooiing van die eerste fase. Die terminaal beslaan 580 000 m² en beskik oor 118 inweegtoonbanke, 10 bagasie-afhaalgondels, 82 immigrasietoonbanke, 45 hekke en 'n nuwe beheertoring van 97 meter. Die nuwe terminaal is tussen die ou en nuwe aanloopbane geleë en is in staat om groot vliegtuie soos Airbus A380's en Boeing 747-8's te hanteer. Die terminaal het op 18 Maart 2018 geopen, met die eerste vlug, 'n Oman Air-vlug vanaf Najaf, het om 18:30 aangekom.

Terminaal 2 (ou terminaal)

Terminaal 2 is 'n enkelgebou, tweeverdieping, T-vormige passasiersterminaal. Dit is in 1970 gebou en in 1973 geopen as 'n plaasvervanger vir die Bait al-Falaj-lughawe. Dit is gedurende die laaste jare verskeie kere uitgebrei om voorsiening te maak vir groeiende passasiersgetalle. Hierdie terminaal het 58 inboektoonbanke, 23 vertrekhekke, vier bagasie-afhaalgondels en verskeie dienstoonbanke en winkels gehad. Gedurende sy bedryfsjare is passasiers en bemanning met pendelbusse na en van die vliegtuie vervoer, aangesien die terminaal geen lugbrûe gehad het nie.

Die laaste internasionale vlug wat vanaf die ou terminaal vertrek het, was 'n Oman Air-vlug na Zürich, Switserland, terwyl nog 'n Oman Air-vlug op pad na Salalah die laaste binnelandse vlug was. Daar is beplan om die ou fasiliteit te herontwikkel in 'n laekostediensterminaal, maar in plaas daarvan, is dit omskep in 'n veldhospitaal en Covid-19-inentingsterrein sedert die uitbraak van die Covid-19-virus.

Statistiek

Lugfoto van die hele lughawe toon die nuwe terminaal (middel) en die ou fasiliteite (bo)

Terminaal 2, die ou hoofgebou

Oman Air Airbus A330-300's op die kant van die ou terminaal geparkeer. Voor die opening vd nuwe terminaal, was daar geen lugbrûe beskikbaar nie.

Jaarlikse passasiers en vragtotaal

Jaar	Passasiers	Vrag in MT	Lugbewegings
2020	4 085 499	109 806	35 188
2019	16 038 844	240 285	117 601
2018	15 392 095	212 764	118 698
2017	14 061 732	200 852	114 360
2016	12 031 496	180 332	103 326
2015	10 315 358	154 868	103 915
2014	8 709 505	121 368	92 347
2013	8 310 927	120 667	90 223
2012	7 546 716	112 306	81 486
2011	6 479 860	98 085	78 650
2010	5 752 017	96 696	79 710
2009	4 558 002	63 764	66 872
2008	4 001 393	57 887	58 346
2007	4 219 000	76 448	49 806
2006	4 778 000	97 908	49 901
2005	4 071 000	76 563	52 781
2004	3 461 000	67 151	43 622
2003	2 886 000	48 630	42 330
2002	2 447 000	46 934	39 555
2001	2 700 992	71 830	35 064
2000	2 721 393	69 696	36 082