O.R. Tambo Internasionale Lughawe

Lughawe in Suid Afrika
(Aangestuur vanaf OR Tambo Lughawe)

Die O.R. Tambo Internasionale Lughawe, afgekort ORTIA (IATA: JNB, ICAO: FAOR) is 'n reuse lughawe naby Johannesburg, Gauteng, Suid-Afrika, en die belangrikste lughawe vir binnelandse en buitelandse vlugte in Suid-Afrika. Die lughawe is ontwerp vir 'n maksimumkapasiteit van 28 miljoen passasiers per jaar.[2]

O.R. Tambo Internasionale Lughawe
O. R. Tambo International Airport
IATA: JNBICAO: FAOR
Opsomming
Tipe lughawe Openbaar
Eienaar/Operateur Airports Company South Africa
Bedien Johannesburg en Pretoria
Ligging Kemptonpark, Gauteng, Suid-Afrika
Spil vir Airlink
CemAir
FlySafair
Suid-Afrikaanse Lugdiens
South African Express
LIFT Airline
Hoogte bo seevlak 5 558 vt / 1 694 m
Koördinate 26°08′21″S 28°14′46″O / 26.13917°S 28.24611°O / -26.13917; 28.24611
Webtuiste ortambo-airport.com/index.html Edit this at Wikidata
Landkaart
JNB is in Greater Johannesburg
JNB
JNB
Ligging naby Johannesburg
Aanloopbane
Rigting Lengte Oppervlak
m vt
03L/21R 4 421 14 495 Teer
03R/21L 3 405 11 155 Teer
Statistieke (2022)
Passasiers 14 789 508 80%
Lugbewegings 139 105
Ekonomiese impak VS$ 3,2 miljard[1]
Sosiale impak 128,2 duisend[1]

Klassifikasie

wysig

Die O.R. Tambo-lughawe word as 'n hooggeleë lughawe met hoë temperature geklassifiseer. Op 1 700 meter bo seevlak is die lugdruk merkbaar "dunner" sodat die totale massa van vliegtuie verminder moet word - gewoonlik deur minder brandstof in te neem. Ook moet die aanloopbane hier langer wees - die lughawe se twee aanloopbane van respektiewelik 3305 en 4421 meter word tans as van die langstes ter wêreld beskou.[3]

Posisie in die wêreld

wysig
 
Internasionale verbindings
 
Streeksverbindings

Die lughawe is die grootste op die vasteland van Afrika, en het in 2007 tot 19 440 000 reisigers hanteer. In 1996 het Johannesburg se lughawe die Kaïro Internasionale Lughawe in Egipte as die besigste op die Afrika-vasteland verbygesteek en is nou een van die eenhonderd besigste lughawens ter wêreld. Teen die jaar 2010 het dit meer as 21 miljoen passasiers hanteer.

Beskrywing

wysig

Die lughawe is in 1952 as Jan Smuts-lughawe in Kemptonpark aan die Oos-Rand geopen. Nog in dieselfde jaar, op 2 Mei, het die Britse lugredery BOAC die stralertydperk ingelui met die eerste regstreekse ononderbroke vlug vanuit Londen na Johannesburg - met 'n togsnelheid van 770 km per uur (in vergelyking met die Douglas DC-3 se 290 km/h).[4] In die 1970's was Jan Smuts 'n toetslughawe vir die Frans-Britse supersoniese Concorde-vliegtuig. Tussen 1994 en 2006 staan dit as die Johannesburg Internasionale Lughawe bekend. Dit is op 27 Oktober 2006 na die anti-apartheidsaktivis en stigterslid van die ANC Jeugliga, Oliver Tambo, herdoop.

Die lughawe se internasionale terminaal is ontwerp om ook die grootste moderne dubbeldek-passasiersvliegtuig, die Airbus A380, te kan hanteer.

Die Suid-Afrikaanse Lugdiens en ander internasionale lugrederye se oorsese bestemmings, wat vanaf die O R Tambo-lughawe bedien word, sluit onder meer Beijing, Buenos Aires, Hongkong, New York, Perth, São Paulo en Washington, D.C. in. Daar is egter 'n groter aantal verbindings met Europese lande, waaronder sewe daaglikse verbindings vanaf Londen in die Verenigde Koninkryk met Airbus en Boeing 747-400-makrostralers.

Die lughawe word beheer en bedryf deur ACSA (Lughawemaatskappy van Suid-Afrika). ACSA het verskeie opgraderingsprojekte van stapel gestuur om vir die toenemende getal passasiers voorsiening te maak, onder meer 'n nuwe binnelandse terminaal, opgradering vir die Airbus A380-vliegtuig en baie meer parkeerplek vir voertuie.

Gautrein

wysig

Die lughawe word sedert 2010 deur 'n stasie vir die Gautrein bedien.

Fotogalery

wysig

Verwysings

wysig
  1. 1,0 1,1 "O. R. Tambo International airport - Passenger Statistics" (in Engels). Acsa. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Oktober 2019. Besoek op 2 Junie 2019.
  2. Airports Company South Africa: O.R. Tambo International Airport. Besoek op 14 April 2020
  3. Johannesburg Airport Guide. Besoek op 1 Maart 2016
  4. Jim Heimann (red.), Allison Silver: 20th Century Travel. Köln: Taschen 2016, bl. 200

Eksterne skakels

wysig