Onion Johnnies
Onion Johnnies is die Engelse benaming vir Bretonse boere en plaaswerkers wat sedert 1828 vanuit die tradisionele vertrekhawe Roscoff die Engelse kanaal oorgesteek het om in die suide van Engeland en in Wallis - met volgepakte fietse as hul hoofsaaklike vervoermiddel - van huis tot huis te trek en pienk uie te verkoop. Hulle het die skertsende bynaam in Bretons oorgeneem om na hulself as ar Joniged of ar Johnniged te verwys.
Met hul kenmerkende kleredrag - gestreepte hemde en berets - het Onion Johnnies in 'n tyd, toe vakansies in die buiteland buite bereik van die meeste Britse huishoudings was, vir die gewone Engelsman die stereotipiese beeld van 'n Fransman geword, al kon baie Onion Johnnies voor die Tweede Wêreldoorlog nog nouliks Frans praat.
Sedert die 1950's het die getal rondtrekkende Bretonse uieverkopers sterk afgeneem. Die laaste Onion Johnnies het in die 1970's besoeke aan Engeland gebring. Eers vanaf die laat 1990's, toe boere en verbruikers weer belang gestel het in kleinskaalse boerdery, is die ou tradisie deur sommige Bretonse boere hervat.
'n Museum, wat aan die geskiedenis van Onion Johnnies gewy is, is in 2004 in Roscoff geopen, terwyl in dié seehawe ook elke somer twee dae lank 'n uiefees gehou word, die Fête de l'Oignon. Roscoff se beroemde pienk uie is in 2009 deur Franse wetgewing as 'n produk van oorsprong beskerm.[1]