Ontlastingsmikrobiota-oorplanting

Vrywaring: Die mediese inligting verskaf op Wikipedia dien slegs as 'n riglyn en dra geen waarborg van feitelike korrektheid nie.
Enige vrae of klagtes oor u persoonlike gesondheid behoort na 'n dokter verwys te word.

Ontlastingsmikrobiota-oorplanting, ook bekend as ontlastingoorplanting,[1] is die proses om die bakterieë en ander mikrobes in fesies van 'n gesonde individu na 'n ander individu oor te dra. Dit is 'n effektiewe behandeling vir Clostridioides difficile-infeksie (CDI).[2][3] Vir herhalende CDI is ontlastingsmikrobiota-oorplanting meer effektief as die antibiotika Vankomisien.[2][4]

Weefsel met 'n Clostridioides difficile-infeksie
Die Escherichia coli-bakterie teen 10 000x vergroting

Newe-effekte kan die risiko van infeksies insluit, daarom moet die skenker gekeur word.[5] Ontlastingsmikrobiota-oorplanting behels die herstel van die kolonmikroflora deur die instelling van gesonde bakteriële flora deur aftreksel van ontlasting deur middel van kolonoskopie, 'n klysma (enema), 'n buis deur die neus tot binne die maag, of eenvoudig deur die mond in die vorm van 'n kapsule wat ontlasting van 'n gesonde skenker bevat, wat in sommige gevalle gevriesdroog is.

Namate Clostridioides difficile-infeksie meer algemeen word, kry ontlastingsmikrobiota-oorplanting toenemende bekendheid, en sommige kundiges vra dat dit as die eerste behandeling vir CDI gebruik word.[6] Ontlastingsmikrobiota-oorplanting is eksperimenteel gebruik vir die behandeling van ander gastro-intestinale siektes, insluitend kolitis, hardlywigheid, prikkelbare dermsindroom en neurologiese toestande, soos veelvuldige sklerose en Parkinson se siekte.[7][8] In die Verenigde State word menslike ontlasting sedert 2013 as 'n eksperimentele geneesmiddel gereguleer. In die Verenigde Koninkryk is daar ook regulasies hiervoor.[9]

Geskiedenis wysig

Die konsep van die behandeling van dikdermsiektes met ontlasting het sy oorsprong in Indië. Ou Ayurveda-tekste van meer as 3000 jaar gelede, beveel die inname van koeimis en koeurine aan vir verskeie maagverwante versteurings. Vierde-eeuse Chinese mediese literatuur noem ook die gebruik van ontlasting om voedselvergiftiging en ernstige diarree te behandel. Twaalfhonderd jaar later het die dokter van die Ming-dinastie Li Shizhen "geel sop" gebruik wat vars, droë of gefermenteerde ontlasting bevat om abdominale siektes te behandel.[10] Die "geel sop" is deur die pasiënt gedrink.[11] Die verbruik van "vars, warm kameel ontlasting" is ook deur Bedoeïene aanbeveel as 'n behandeling vir bakteriese disenterie.[12]

Die eerste gebruik van ontlastingsmikrobiota-oorplanting in Westerse medisyne is in 1958 gepubliseer deur Ben Eiseman en kollegas uit Colorado, wat vier pasiënte wat kritiek-siek was behandel het met behulp van ontlastingsklysmas en wat tot 'n vinnige terugkeer na gesondheid gelei het.[13]

Die eerste gerandomiseerde beheerde proef in Clostridium difficile-infeksie is in Januarie 2013 gepubliseer. Die studie is vroeg gestaak as gevolg van die effektiwiteit van ontlastingsmikrobiota-oorplanting, met 81% van die pasiënte wat genees is na 'n enkele behandeling en meer as 90% het heeltemal herstel na 'n tweede infusie.[2]

In Suid-Afrika wysig

Dr Dave Epstein, verbonde aan die Vincent Pallotti-hospitaal in Kaapstad, is een van 'n handjievol gastro-enteroloë in Suid-Afrika wat ontlastingoorplantings uitvoer. Hy doen die oorplanting deur middel van 'n buis deur die neus tot in die maag van die pasiënt. Die oorplanting word gebruik eers nadat twee rondes antibiotika misluk het. "Meer en meer mense neem kragtige antibiotika, wat hul maag-flora uitwis en vatbaar maak vir C difficile," het Epstein gesê.[14]

Die Kaapstadse gastro-enteroloog, dr. Shrish Budree, wat mikrobioomnavorsing aan die Massachusetts General-hospitaal in die VSA doen, het gesê dat klein studies oor ontlastingoorplanting by kinders met colitis ulcerosa 'n mate van belofte getoon het, maar dat groter studies nodig is. Anders as in die VSA het Suid-Afrika geen voorraad van bevrore ontlasting vir oorplanting nie.[14]

Verwysings wysig

  1. Rowan, Karen (20 Oktober 2012). "'Poop Transplants' May Combat Bacterial Infections" (in Engels). LiveScience.com. Besoek op 24 Februarie 2021.
  2. 2,0 2,1 2,2 van Nood E, Vrieze A, Nieuwdorp M, Fuentes S, Zoetendal EG, de Vos WM, Visser CE, Kuijper EJ, Bartelsman JF, Tijssen JG, Speelman P, Dijkgraaf MG, Keller JJ (Januarie 2013). "Duodenal infusion of donor feces for recurrent Clostridium difficile". The New England Journal of Medicine (in Engels). 368 (5): 407–15. doi:10.1056/NEJMoa1205037. PMID 23323867. S2CID 25879411.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  3. Moayyedi P, Yuan Y, Baharith H, Ford AC (Augustus 2017). "Faecal microbiota transplantation for Clostridium difficile-associated diarrhoea: a systematic review of randomised controlled trials". The Medical Journal of Australia (in Engels). 207 (4): 166–172. doi:10.5694/mja17.00295. PMID 28814204.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  4. Baunwall, Simon Mark Dahl; Lee, Mads Ming; Eriksen, Marcel Kjærsgaard; Mullish, Benjamin H.; Marchesi, Julian R.; Dahlerup, Jens Frederik; Hvas, Christian Lodberg (23 Januarie 2020). "Faecal microbiota transplantation for recurrent Clostridioides difficile infection: An updated systematic review and meta-analysis". EClinicalMedicine (in Engels). 0 (0). doi:10.1016/j.eclinm.2020.100642. ISSN 2589-5370.
  5. Office of the Commissioner (12 Maart 2020). "Fecal Microbiota for Transplantation: Safety Alert - Risk of Serious Adverse Events Likely Due to Transmission of Pathogenic Organisms". FDA (in Engels). Besoek op 24 Februarie 2021.
  6. Brandt LJ, Borody TJ, Campbell J (September 2011). "Endoscopic fecal microbiota transplantation: "first-line" treatment for severe clostridium difficile infection?". Journal of Clinical Gastroenterology (in Engels). 45 (8): 655–7. doi:10.1097/MCG.0b013e3182257d4f. PMID 21716124.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  7. Borody TJ, Khoruts A (Desember 2011). "Fecal microbiota transplantation and emerging applications". Nature Reviews. Gastroenterology & Hepatology (in Engels). 9 (2): 88–96. doi:10.1038/nrgastro.2011.244. PMID 22183182.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  8. Borody TJ, Paramsothy S, Agrawal G (Augustus 2013). "Fecal microbiota transplantation: indications, methods, evidence, and future directions". Current Gastroenterology Reports (in Engels). 15 (8): 337. doi:10.1007/s11894-013-0337-1. PMC 3742951. PMID 23852569.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  9. Mullish BH, Quraishi MN, Segal JP, McCune VL, Baxter M, Marsden GL, Moore DJ, Colville A, Bhala N, Iqbal TH, Settle C, Kontkowski G, Hart AL, Hawkey PM, Goldenberg SD, Williams HR (November 2018). "Clostridium difficile infection and other potential indications: joint British Society of Gastroenterology (BSG) and Healthcare Infection Society (HIS) guidelines". Gut (in Engels). 67 (11): 1920–1941. doi:10.1136/gutjnl-2018-316818. PMID 30154172.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  10. Gerke, Henning (Desember 2014). "Whats the lowdown on 'fecal transplantation'?". Health at Iowa (in Engels). U of Iowa. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 Maart 2017. Besoek op 24 Februarie 2021.
  11. "Therapeutic Poop: Hope for Cure of Childhood Diarrhea Comes Straight from the Gut". The Johns Hopkins Children's Center (in Engels). The Johns Hopkins University. 29 Julie 2013.
  12. Lewin RA (2001). "More on Merde". Perspectives in Biology and Medicine (in Engels). 44 (4): 594–607. doi:10.1353/pbm.2001.0067. PMID 11600805.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  13. Eiseman B, Silen W, Bascom GS, Kauvar AJ (November 1958). "Fecal enema as an adjunct in the treatment of pseudomembranous enterocolitis". Surgery (in Engels). 44 (5): 854–9. PMID 13592638.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  14. 14,0 14,1 "Faecal transplant successes in Cape Town". Medical Brief (in Engels). 27 Oktober 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 April 2021. Besoek op 24 Februarie 2021.

Eksterne skakels wysig

  • "Vancomycin". Drug Information Portal (in Engels). U.S. National Library of Medicine.