Petrolikanaal

Die Petrolikanaal of Malamocco-Margherakanaal is tussen 1961 en 1969 voltooi. Die bou daarvan is genoodsaak weens die ontwikkeling van die Marghera-petrochemiese aanleg. Die kanaal verbind die monding van die Malamoccohawe met die raffinaderye van Marghera. Op hierdie wyse word Venesië omseil, sodat olietenkers nie die roetes gebruik wat deur die stad Venesië self loop nie. Die kanaal is by die eerste stuk omtrent 200 meter breed en het 'n diepgang van 17 meter (hoewel dit op omtrent 14,5 meter geraam word); die tweede stuk is 12,5 meter diep.

Tydens die graafwerk van die Petrolikanaal is die modder oor duisende hektaar van die strandmeer gestort, met die doel voor oë om dit later in 'n derde nywerheidsgebied naby Fusina te omskep. So het die Casse di colmata ("opgevulde kiste") letterlik grondgevat. Maar deur hierdie drooglegging het die owerheid skynbaar ook die stad ten gronde gerig, want die oorstroming van Venesië in 1966 kon toe net toegeskryf word aan hierdie hoop aarde as die grondoorsaak.

Uitwerking op die omgewing

Die kanaal vorm die middelpunt van 'n woordestryd - destyds en vandag nog - veral weens die wankelende balans in die strandmeer wat nou nog verder versteur word deur die kanaal se enorme grootte. Trouens, die onnatuurlike watervloei het tydens die getywisseling juis die waterstand van die Middelstrandmeer ('Laguna Centrale') na raming met tientalle sentimeter laat styg. Gevolglik word die barene, kanale en ghebi beskadig deur die sterk waterstroom wat dekades lank, jaar in en jaar uit, tweemaal per dag, die kanaalwande verder verweer. Hierdie sediment word dan opgesuig en tydens die terugvloei mooitjies in die see gestort. Aan weerskante van die kanaal - reg voor by die Bocca di Malamocco [monding van die Malamoccohawe] aan die een kant, en die Middelstrandmeer aan die ander kant - word 'n aansienlike deel stukkie vir stukkie weggekalwer.

'n Hidrografiese kaart van die Venesiese strandmeer uit die jaar 1975. Let op die olietenkerkanaal wat vanaf die Bocca di Malamocco suidooswaarts loop na Marghera (in die middel), en Venesië dus omseil.

Bron

• Luigi D’Alpaos. 2010. Fatti e Misfatti di Idraulica Lagunare. La Laguna di I Venezia dalla diversione dei fiumi alle nuove opere delle bocche di porto Venezia: Istituto Veneto di Scienze. ISBN 978-88-95996-21-9, Capitolo 5

Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Italiaanse Wikipedia vertaal.