Philippe Entremont

Philippe Entremont (gebore op 7 Junie 1934) is 'n Franse klassieke pianis en dirigent. Sy opnames as pianis sluit concertos deur Tsjaikofski, Maurice Ravel, Rachmaninoff, Saint-Saëns en andere in.

Vroeë lewe

Philippe Entremont was in Reims gebore as die seun van musikale ouers. Sy moeder was 'n Grand Prix-bekroonde pianis en sy vader 'n operadirigent. Entremont het aanvanklik op 6-jarige leeftyd klavierlesse van sy moeder ontvang. Sy vader het hom bekendgestel aan die wêreld van kamermusiek en orkesmusiek.

Hy het in Parys onder Marguerite Long gestudeer en ingeskryf by die Conservatoire de Paris. Hy het op 12-jarige leeftyd in onderskeidelik die lees van bladmusiek; op 14-jarige leeftyd in kamermusiek; en laastens op 15-jarige leeftyd in klavier; pryse ontvang. Hy het reeds op 16-jarige leeftyd 'n Laureaat by die Internasionale Long-Thibaud-Crespin Kompetisie geword.

Loopbaan

Entremont het in 1952 'n prys tydens die Koningin Elisabeth Musiekkompetisie gewen,^[1] en daarna sy loopbaan as konsertpianis van stapel gestuur.

Hy het in die kort bestek van vyf jaar bekendheid verwerf as 'n nuwe en gerekende stem in Europese pianisme. Hy het verdere erkenning verkry deur uitgebreide toere in Suid-Amerika en die Verenigde State wat georganiseer is deur die Nasionale Musiekliga en die Jeunesses Musicales International in 1953 en 1955. Eugene Ormandy het in 1954 'n onderhoud met hom gevoer en hom eensklaps vir 'n buiging met die Philadelphia Simfonieorkes genader, welke in November 1956 plaasgevind het. Sy vroeë Columbia opnames met Ormandy (c.1957–58), vrygestel in Europe deur Philips Records (bv. Rachmaninoff se Rapsodie op 'n Tema van Paganini) het die gees van uitbundigheid vergestalt wat gepaard gegaan het met sy Europese buigings. Sy opname van Rachmaninoff se Klavierconcerto No. 2 met Leonard Bernstein op Columbia was in die tyd as 'n buitengewone interpretasie daarvan beskou. Hy het ook Tsjaikofski se Klavierconcerto No. 1 met dieselfde orkes en plate-etiket opgeneem.

Hy het Rachmaninoff se Klavierconcertos No. 1 en No. 4 met Ormandy en die Philadelphia Simfonieorkes opgeneem. Die Concertos Nos. 2 en 4 van Saint-Saëns met Ormandy verdien ook vermelding as opmerklike uitvoerings. Entremont het sy buiging as beide pianis en dirigent (hy het van die klawerbord [klavier] af gedirigeer) in 1968 op 'n Columbia vrystelling gemaak, waartydens hy Mozart se Klavierconcertos Nos. 13 en 17 gespeel het, en die Collegium Musicum van Parys gedirigeer het. Hy het ook baie van Friedrich Kuhlau se liedere opgeneem.

Entremont was vanaf 1980 tot 1986 die musiekdirekteur van die New Orleans Simfonieorkes gewees. Hy het van 1986 tot 1988 die Denver Simfonieorkes as hoofdirigent gedien.^[2] Entremont was ook die hoofdirigent van die Weense Kamerorkes gewees, en is tans die orkes se Dirigent-laureaat. Hy hou dieselfde titel met die Israelse Kamerorkes. Entremont het in 1997 die twee-jaarlikse Santo Domingo Musiekfees gestig. Hy is sedert 2002 die hoofdirigent van Sjina se Shanghai Uitsaai-simfonieorkes. Entremont het gedurende die 2005–2006 seisoen die München Simfonieorkes as beide pianis en dirigent gelei tydens die orkes se debuut VSA toer. In September 2007 het Entremont as solis na New Orleans teruggekeer ten einde die Louisiana Filharmoniese Orkes se tweede post-Katrina seisoen met Ravel se Klavierconcerto in G majeur te speel.

Verwysings

↑ "Philippe Entremont". Queen Elisabeth Competition (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Oktober 2019. Besoek op 25 Mei 2018.
↑ "Entremont Leaving Denver Symphony". New York Times. 5 Januarie 1989. Besoek op 8 September 2007.

Eksterne skakels

Voorafgegaan deur Carlo Zecchi	Hoofdirigent, Weense Kamerorkes 1976–1991	Opgevolg deur Ernst Kovacic

[1] "Philippe Entremont". Queen Elisabeth Competition (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Oktober 2019. Besoek op 25 Mei 2018.

[2] "Entremont Leaving Denver Symphony". New York Times. 5 Januarie 1989. Besoek op 8 September 2007.

[1]

[2]