Wildemakou

voëlspesie
(Aangestuur vanaf Plectropterus gambensis)

Die wildemakou (Plectropterus gambensis) is 'n algemene standvoël wat in Suider-Afrika voorkom. Die voël is 75 – 100 cm groot en weeg 2,5 – 7 kg. Hulle kom dikwels in groot swerms of saam met kolganse voor, en is soos voorgenoemde ook deels nagaktief. In Engels staan dit as die spur-winged goose bekend.

Wildemakou
Die donkerder geveerde suidelike
ras (P. g. niger) in die Wes-Kaap
Wetenskaplike klassifikasie
Domein:
Koninkryk:
Filum:
Klas:
Orde:
Familie:
Subfamilie:
Genus:
Stephens, 1824
Spesie:
P. gambensis
Binomiale naam
Plectropterus gambensis
(Linnaeus, 1766)
Subspesie

P. g. gambensis(Linnaeus, 1766)
P. g. niger (Sclater, 1877)

      verspreiding

Identifikasie

wysig

Dit is 'n groot, swart en wit eend met 'n groot spoor op sy vlerke.[2] Die verekleed is bont, maar die hoeveelheid wit wissel tussen individue en na gelang van die subspesie. In vlug toon dit bont ondervlerke soos die kolgans en kopereend, maar die wit dekvere is breedste in die oksels, d.w.s. teen die lyf.[3]

Verspreiding

wysig

Die wildemakou kom oral in Afrika en op Madagaskar voor, meestal in groot swerms op groot watervlakke met grasbegroeide oewers. In die suide was hulle aanvanklik algemeen in die Oos-Kaap, maar is eers in 1936 in die omgewing van Kaapstad aangeteken.[2] Daar het hulle egter aangebly en ook probeer broei. Die noordelike subspesie, P. g. gambensis, word van die Okavangodelta noordwaarts aangetref.

Gedrag

wysig

Hul voedingstyd is oorwegend skemer, en soms snags, terwyl hulle bedags in 'n veilige hawe vertoef.[3] Swerms kan gemeenskaplik pendel na voedingareas, en vlieg dan in 'n lang ry. Hulle is vegetaries met 'n dieet wat hoofsaaklik uit gras, lusern, graan en jong aartappels bestaan. Hul vlerkslae is sterk, maar hul vlug nie besonder vinnig nie. Hul fyn fluitroep word in vlug gehoor.[3]

Broeigewoontes

wysig
 
Wildemakou in die De Hoop Natuurreservaat.

Die groot nes is meestal op die grond, en dan wel tussen riete, biesies of ruie gras. Soms neem die wildemakouwyfie haar intrek in 'n ou hamerkopnes, soos kolganse ook soms doen. Die legsel bestaan uit 6 tot 10 gladde, ivoorwit eiers.[2]

Sien ook

wysig

Bronnelys

wysig

Verwysings

wysig
  1. BirdLife International (2004). Plectropterus gambensis. 2006 IUBN-rooilys van bedreigde spesies. Internasionale Unie vir die Bewaring van die Natuur 2006. Verkry op 12 Mei 2006.
  2. 2,0 2,1 2,2 Gill, E. Leonard; Winterbottom, J. M. (hersien) (1975). A first guide to South African birds (7de uitg.). Kaapstad: Maskew Miller. p. 167. ISBN 0623005964.
  3. 3,0 3,1 3,2 Prozesky, O.P.M.; Findlay, Dick (1974). Veldgids – Voëls van Suider-Afrika (1ste uitg.). Johannesburg: Perskor Uitgewery. pp. 38–39, 44–45. ISBN 0-628-00266-1.