Rekeningkundige standaarde

Rekeningkundige standaarde is 'n globale stel rekeningkundige reëls en beginsels. Finansiële state wat deur 'n onderneming opgestel en aangebied word, word gewoonlik ooreenkomstig sekere rekeningkundige standaarde opgestel. Hierdie standaarde kan wêreldwyd aansienlik verskil en word gewoonlik onder die toesig van die rekeningkundige beroep in die betrokke land en reguleringsowerhede aldaar opgestel. Die beoordeling van finansiële transaksies tussen lande met verskillende rekeningkundige standaarde kan dus moeilik wees.

Publieke maatskappye waarvan die aandele op aandelebeurse verhandel word, is gewoonlik aan die strengste standaarde onderhewig. Klein en middelgrote ondernemings word dikwels toegelaat om meer vereenvoudigde standaarde toe te pas, dikwels aangevul met spesifieke openbaarmaking wat deur hul belanghebbendes, insluitende hulle aandeelhouers, vereis word. Rekeningkundige standaarde skryf die rekeningkundige verantwoording van sekere transaksies en gebeure in besonderhede voor, hoe dit in die finansiële state aangebied moet word en watter bykomende openbaarmakings vereis word.

Enkele belangrike elemente wat deur rekeningkundige standaarde gedek word, is onder meer: die identifisering van die verslagdoenende entiteit, kwessies rondom die lopende saak veronderstelling, aanduiding van monetêre eenhede en verslagdoeningstydperke. Voorts word onder meer spesifieke voorskrifte gegee oor die rekeningkundige verantwoording van huurtranskasies, buitelandse valutatransaksies, finansiële instrumente en eiendom, aanleg en toerusting, om maar slegs enkele voorbeelde te noem.

Beperkings

Rekeningkundige standaarde is grotendeels in die vroeë 21ste eeu opgestel of herskryf. Rekeningkundige onreëlmatighede by groot ondernemings soos Worldcom en Enron en Steinhoff illustreer dat, ondanks al hierdie pogings, wydverspreide bedrog steeds kan voorkom, en dat dit soms selfs nie deur die eksterne ouditeure ontdek word nie.

Voordele van rekeningkundige standaarde

Die gebrek aan deursigtige rekeningkundige standaarde in sommige lande maak dit moeilik om in daardie lande sake te doen. Die Asiatiese finansiële ineenstorting in die laat 1990's word veral deels toegeskryf aan die gebrek aan gedetailleerde rekeningkundige standaarde. Reuse-ondernemings in sommige Asiatiese lande kon hul minderwaardige rekeningkundige standaarde gebruik om groot bedrae aan skuld en verliese te verdoesel, waardeur uiteindelik die hele streek in 'n finansiële krisis beland het.

Eenvormige rekeningkundige standaarde regoor die wêreld

• Internasionale Finansiële Verslagdoeningstandaarde

Hierdie standaarde word in geheel of in 'n groot mate deur baie lande, ook in Suid-Afrika, aanvaar. In die VSA is dit vir buitelandse ondernemings toelaatbaar om in hierdie formaat verslag te doen.

Rekeningkundige standaarde volgens land

• • Kanada - Generally Accepted Accounting Principles
  • China - Chinese Rekeningkundige Standaarde (Zhōngguó qǐyè kuàijì zhǔnzé 中国企业会计准则)
  • Frankryk - Algemeen Aanvaarde Rekeningkundige Praktyk (Plan Comptable Général)
  • Duitsland - Algemeen Aanvaarde Rekeningkundige Praktyk (Grundsätze ordnungsmäßiger Buchführung)
  • Indië - Indian Accounting Standards
  • Luxemburg - Luxembourg Generally Accepted Accounting Principles (Lux GAAP)
  • Nepal - Nepal Financial Reporting Standards
  • Rusland - Russian GAAP
  • Switserland - Swiss GAAP FER (Fachempfehlungen zur Rechnungslegung)
  • Verenigde Koninkryk - Generally Accepted Accounting Practice (UK)
  • Verenigde State - Generally Accepted Accounting Principles (United States) Binnelandse entiteite doen verslag in hierdie formaat. Buitelandse entiteite wat in die VSA sake doen rapporteer gewoonlik in IFRS formaat.

Globale standaardisering en IFRS

Baie lande gebruik reeds die Internasionale Finansiële Verslagdoeningstandaarde (IFRS) wat deur die International Accounting Standards Board (IASB) uitgereik word. In sommige lande word plaaslike rekeningkundige standaarde vir sekere maatskappye gebruik, maar genoteerde en groot maatskappye moet dikwels aan IFRS voldoen. In laasgenoemde geval is finansiële verslae dus internasionaal vergelykbaar.

In die EU word daar sedert 2005 van alle genoteerde maatskappye en maatskappygroepe verwag om IFRS te gebruik, in Kanada sedert 2009, in Taiwan sedert 2013, terwyl ander lande plaaslike weergawes toepas.

Hoewel die SEC in die Verenigde State 'n verklaring van volgehoue ondersteuning vir 'n enkele stel wêreldwye aanvaarde rekeningkundige standaarde van hoë gehalte uitgereik het waarin erken word dat IFRS die beste middel is is om hierdie rol te vervul, is vordering hier minder duidelik.

Verdere leeswerk

• Meeks, Geoff en GM Peter Swann. "Accounting standards and the economics of standards." Accounting and Business Research 39.3 (2009): 191-210m

Eksterne skakels

• FASAB Handbook of Federal Accounting Standards (2014)