Ruth Ginsburg
Ruth Joan Bader Ginsburg (New York Stad, 15 Maart 1933 - Washington, DC, 18 September 2020) was 'n Amerikaanse advokaat en een van nege regters van die Verenigde State se Hooggeregshof, die hoogste regterlike liggaam van die land.
Ruth Bader is in die New York-stadsdeel Brooklyn gebore tussen Joodse, Italiaanse en Ierse immigrante. Haar suster is op 'n baie jong ouderdom oorlede en Ruth as enigste kind agtergelaat. Tydens haar hoërskooljare het Ruth se ma Celia gesukkel met kanker, waaraan sy gesterf het 'n dag voor haar dogter se gradeplegtigheid. Desondanks het Celia so 'n aktiewe rol in die opleiding van Ruth gespeel dat laasgenoemde 'n toekenning ontvang het om universiteit toe te gaan. Terwyl sy aan Harvard-universiteit in die regte studeer, is sy in 1954 met Martin Ginsburg, 'n medestudent, getroud. Van 1959 tot 1961 dien sy as klerk by 'n regter in die distrik in Suid-New York; sy werk later tot 1978 as dosent aan die Rutgers-universiteit, die Columbia Law School en die Stanford-universiteit.
In 1971 was Ginsburg diep betrokke by 'n American Civil Liberties Union (ACLU) -projek om bemagtiging van vroue in die Verenigde State te bevorder, en vanaf 1970 tot 1980 werk sy ook as 'n advokaat vir die ACLU. Gedurende daardie tyd het sy verskeie hofsake in die Hooggeregshof gewen, waaronder Frontiero v. Richardson, wat beslis het dat die Amerikaanse weermag nie tussen mans en vroue mag diskrimineer nie.
Appèlhof en Hooggeregshof
wysigIn 1980 word Ginsburg deur president Jimmy Carter benoem tot die regter van die appèlhof vir die Distrik van Columbia-ring in Washington, DC; sy het daar gewerk totdat Bill Clinton haar in 1993 as federale regter van die Hooggeregshof benoem het, 'n posisie wat deur die Senaat met net drie stemme daarteen goedgekeur is. Na Sandra Day O'Connor was sy die tweede vroulike regter van hierdie hoogste Amerikaanse hof. Oor die algemeen word Ginsburg as 'n liberaal beskou, hoewel sy ook gedurende haar loopbaan ingestem het tot konserwatiewe sienings. Sy het ook teenstanders van die kriminalisering van aborsie konsekwent ondersteun, soos in die saak Stenberg v. Carhart van 2000 wat 'n beperkende aborsiewet in Nebraska afgeskaf het; nietemin het sy haar uitgespreek teen die oorspronklike uitspraak van die Hooggeregshof in Roe v. Wade wat aborsie federaal gewettig het, aangesien dit gegrond was op meer onstabiele steun as wat die aborsie-ondersteuners toegelaat sou word om meer aksie te voer. Ginsburg was ook 'n voorstander van die aanhaling van buitelandse en internasionale reg. Hierdie posisie het haar in gesprek gebring met mederegter Antonin Scalia en 'n aantal Republikeinse senatore, wat van mening was dat die Amerikaanse Grondwet nie met buitelandse reg geïnterpreteer moes word nie.
Ginsburg was een van vier regters wat in 2000 nie saamgestem het met die meerderheid van vyf regters wat die hertelling in die presidentsverkiesing in 2000 laat vaar het nie, wat die oorwinning van George W. Bush bevestig het.
In 2018 word 'n dokumentêr oor die lewe van Ginsburg, met die titel RBG, vrygestel.[1] 'n Film oor haar is ook in 2018 vrygestel, On the Basis of Sex, waarin Felicity Jones die rol van Ginsburg vertolk.[2]
Ginsburg is op 18 September 2020 in die ouderdom van 87 oorlede aan pankreaskanker.[3]
Verwysings
wysig- ↑ CNN Films Presents: 'RBG', cnn.com
- ↑ Skakel IMDb, id=4669788, On the Basis of Sex
- ↑ (en) bbc.com, 19 September 2020: Ruth Bader Ginsburg: US Supreme Court judge dies of cancer aged 87
Eksterne skakels
wysig- Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Ruth Ginsburg.
- (en) Amptelike biografie
- Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik uit die Nederlandse Wikipedia vertaal.