Sarcocaulon patersonii
Sarcocaulon patersonii is 'n plant wat deel is van die Geraniaceae familie.[2] Paterson se boesmankers word ook norab, gifdoring, maagdoring, heldoring, inkruipdoring of kinkhoesbos genoem.
| Boesmankers | |
|---|---|
| |
Wetenskaplike klassifikasie 
| |
| Domein: | Eukaryota |
| Koninkryk: | Plantae |
| Klade: | Tracheofiete |
| Klade: | Angiospermae |
| Klade: | Eudicots |
| Klade: | Rosids |
| Orde: | Geraniales |
| Familie: | Geraniaceae |
| Genus: | Sarcocaulon |
| Spesie: | S. patersonii
|
| Binomiale naam | |
| Sarcocaulon patersonii (DC.) G.Don
| |
| Sinonieme | |
| |
Verspreiding
wysigDie plant kom voor in die suidweste van Namibië (ǁKaras) tot in Noord-Kaap (Richtersveld)[3] In die Richtersveld kom dit net op 'n paar plekke voor en word dit bedreig, maar in Namibië is dit nog volop.[1]
Beskrywing
wysigDit is 'n stekelrige, uitgestrekte tot semi-regop struik met takke wat bedek is met 'n dik, harde, wasagtige bas met rye enkele, dik stekels en klossies kort stingels in die oksels van die stekels. Die blaarlem is glad, blougrys en het 'n hele marge. Hierdie laasgenoemde kenmerk is 'n belangrike diagnostiese karakter in die genus Die blomme is baie soortgelyk aan dié van Geranium, maar verskil van daardie genus deur 15 meeldrade in plaas van 10 te hê. Die meeldrade is aan die basis verenig en het twee lengtes. Die blomstruktuur is in werklikheid feitlik identies aan dié van Monsonia. Terwyl die kusvorm van S. patersonii oor die algemeen roosblare het, is die binnelandse vorm gewoonlik effens donkerder met ligte magenta tot pers blomme. Die vrug is tipies vir die familie. Dit bestaan uit 'n skisokarp van vyf merikarpe, elk met 'n skerp puntige basis wat die saad bevat, en 'n higroskopiese stert.[3]
Die bas is die plant se opmerkelikste kenmerk. Dit is uiters hard en selfs in staat om die skuuraksie van sand en wind in die kusdiamantgebied suid van Lüderitz te weerstaan, 'n gebied wat soms as die winderigste op aarde beskryf word. Die bas bestaan uit diggepakte kurkselle wat met was gevul is. Dit is die wasinhoud wat die bas ontvlambaar maak. Dit het aanleiding gegee tot die algemene naam boesmankers. Soms brand selfs lewende plante, wat nie te verbasend is nie, aangesien die meeste boesmankerse 'n soliede houtagtige kern het en nie regtig vetplante is nie.[3]
Verwysings
wysig- ↑ 1,0 1,1 "Maagdoring". SANBI.
- ↑ "Sarcocaulon patersonii op POWO".
- ↑ 3,0 3,1 3,2 R.O. Moffett (2020). "Paterson s Bushman Candle (Sarcocaulonpatersonii)". Veld & Flora. 68 (1).
