Die teologiese begrip van sonde verwys na 'n skeuring tussen God en mens. Die skeuring word as gevolg van etiese en morele wangedrag teweeggebring.

In verskillende godsdienste is sonde 'n ernstige of minder ernstige daad teen die moraliteit van die godsdiens. Die term impliseer 'n verwydering van en belediging van God, wat algemeen in geglo word as die "hoogste goeie". Die term word meestal in Judaïsme, Christendom en Islam gebruik, maar nie in godsdienste soos Boeddhisme en in geloofstelsels waar daar geen persoonlike godheid is nie. Sonde is dikwels nou verweef met die godsdienstige betekenis van skuld.

Sien ook wysig

Eksterne skakels wysig