Lady Grey: Verskil tussen weergawes

In Mei 1927 is Lady Grey as 'n aparte magistraatsdistrik geproklameer. Tot 1895 was Lady Grey onder jurisdiksie van 'n spesiale vrederegter, John Henry Harris, wat die amp van September 1877 af beklee het. In Desember 1895 is William (ou Billy) M. Lendrum aangestel as hoofkonstabel en geregsbode.

 

[[Joubertspas]] naby aan die dorp is die derde hoogste pas met 'n openbare pad in Suid-Afrika, naamlik 2 349 m bo seespieël<ref>[http://samountainpasses.co.za/EasternCape/tabid/903/Default.aspx Oos-Kaapse bergpasse op samountainpasses.co.za]</ref>.

===Poskantoor===

Die syspoorlyn loop deur asemrowende natuurskoon in die suidelike Drakensberg. Jare lank moes treine swoeg teen ongelooflike steil hellings uit oor berge en deur valleie. Die bouwerk aan die verbinding tussen Lady Grey en [[Barkly-Oos]] is eers in 1930 voltooi, want 53&nbsp;km van Barkly-Oos, naby Melk-sylyn, is 'n brug 90&nbsp;m bokant die rivierloop en oor die kloof van Karnmelkspruit beplan. Aan die oorkant sou die spoor deur 'n tonnel loop. Die tonnel is reeds in 1911 voltooi, maar die staalwerk vir die brug het verlore gegaan toe die skip sink wat dit uit [[Engeland]] moes bring. Die verkeer op die spoorlyn het nie die koste van nog 'n vrag staalwerk geregverdig nie. Intussen het 'n reeks van ses omkeer-haltes dit vir die spoorlyn moontlik gemaak om af te sig-sag tot by 'n spooroorgang oor die Karnmelkspruit en uit teen die oostelike rivierwal. Tussen New England, wat in 1913 bereik is, en Barkly-Oos draai die trein nog twee keer om. Dit bring die totale getal omkere op die spoorlyn van 156 km op agt te staan.

[[Beeld:Lady Grey kerkie.jpg|thumb|260px|'n Siersteenkerkie van 'n Engelse kerkverband.]]

Die eerste lokomotief wat op die spoor diens gedoen het, was 'n verkleinde G.B. Garratt. Dit was heel geskik vir die steiltes en teen 1964 was sewe Garratts op die spoor in bedryf. Op [[26 Mei]] [[2001]] het belangstellendes 'n laaste treinrit op dié spoorlyn deur die prentjiemooi omgewing meegemaak. Dit was die laaste stoomtrein wat op die lyn sou rein, want die volgende dag het 'n dieselenjin met die spoor langs gery om watertenktrokke oop te tel en so is dié hoofstuk in Suid-Afrika se treingeskiedenis stil-stil afgesluit. Die spoorlyn is nog daar, hoewel onkruid nou daaroor groei en die ingang na die tonnel wat in 1911 voltooi maar nooit gebruik is nie, is steeds hoog bokant 'n kloof in die bergwand te sien.