Barkly-Wes: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
No edit summary |
→Geskiedenis: Skakel |
||
Lyn 52:
Die dorp het begin as 'n klein sendingstasie met die naam van Pniel (''die aangesig van God''). Die sendingstasie is in 1849 deur die Berlynse Sendinggenootskap gestig op die suidelike oewer. By Pniel was 'n drif met die naam van Klipdrift wat mettertyd al hoe besiger geraak het. In [[1869]] is spoeldiamante by Kantienkoppie ontdek deur kaptein Loftus Rolleston en 'n span prospekteerders uit Natal.
Omrede Barkly-Wes in niemandsland was het baie partye skielik 'eienaarskap' ge-eis oor die volgende paar maande. Eers was dit die Koranna-hoof, Jan Bloem, gevolg deur die Tswana- en [[Griekwas (stam)|Griekwastamme]]. Hulle almal is deur die delwers onder leiding van Roderick Barker verdryf. Toe het die Vrystaat op die suidelike oewer aanspraak gemaak deur 'n landdros by Pniel te vestig terwyl [[Transvaal]] in Junie [[1870]] 'n landdros by Klipdift bevestig het op die noordelike oewer. Laasgenoemde is in 'n boot oor die rivier terug gestuur.
Op [[30 Julie]] [[1870]] het die delwers hulle eie republiek - Die republiek van Klipdrift- uitgeroep met Stafford Parker as president. Hierdie republiek was 5 maande oud toe die Kaapse regering op die toneel verskyn en 'n landdros op [[13 Desember]] 1870 by Klipdrift gevestig het. Na 'n getoutrekkery oor die besit van die grond het 'n span arbiters dit uiteindelik aan die Griekwas toegeken. Dit het nie byval gevind by die delwers nie. Brittanje het uiteindelik tussenbeide getree en aangebied om die grond by die Griekwas te koop. Na aanleiding hiervan het sir [[Henry Barkly]] die dorp besoek om 'n administrasie en landdros te vestig vir Griekwaland soos die area bekend geraak het. Die dorp is toe na hom vernoem. Die delwers het mettertyd minder geraak soos hulle uitgewyk het na die droë delwerye by [[Kimberley]].
| |||