Alida Postma: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Morne (besprekings | bydraes) No edit summary |
Skakel |
||
Lyn 5:
Sy is op betreklike jeugdige leeftyd verloof aan [[Dirk Postma, seun van Marthinus|Dirk Postma]], teologiese student en toe die [[Tweede Vryheidsoorlog|oorlog]] in 1899 uitbreek, het sy hom gehelp om stilletjies weg te loop om as rebel by die Boeremagte aan te sluit. Ná die oorlog en nadat Dirk Postma van ballingskap op [[Bermuda]] af teruggekom en hy sy studie voltooi het, is hulle getroud en het sy hom met liefde en toewyding as predikantsvrou bygestaan, eers op [[Burgersdorp]], waar ds. D. Postma as professor opgetree het, en daarna op Krugersdorp, die oudste Gereformeerde gemeente op die [[Witwatersrand|Rand]] wat in 1898 gestig is. Dit was gedurende die tyd toe daar so baie Chinese in die myne gewerk het en sy moes lange dae alleen bly terwyl haar eggenoot oor 'n uitgestrekte gebied onder andere ook in [[Swaziland]] die bediening behartig het.
In 1906 is hulle na Burgersdorp waar ds. Postma as predikant werksaam was tot aan sy dood in Desember 1940. Ds. en mev. Postma het 'n groot huisgesin gehad, naamlik 15 kinders. Die tweede oudste, tweelingdogters, is jonk dood aan die gevreesde witseerkeel en is 10 dae ná mekaar begrawe op die familieplaas Brandvlei. Ten spyte van die druk werksaamhede as moeder van 'n groot huisgesin het Johanna Postma nog tyd oorgehad om haar aandag aan die gemeentelike werk te wy. Sy was baie getrou om oues van dae en siekes te besoek en het baie maal ure by hulle gewaak. Sy het haar kinders se klere self gemaak en daarby het sy nog tyd gehad om haar aandag aan die bedrywighede van die susters te wy. Onder haar leiding is een van die eerste sustersverenigings in Kaapland gestig; die vergaderings is gewoonlik in die [[pastorie]] gehou.
Hoewel sy op jeugdige leeftyd oorlede is, sy was maar 58 jaar oud, word daar aan haar gedink as 'n ware moeder wat in nederigheid en met warme liefde haar huisgesin en die gemeente gedien het. Baie maal ná haar dood het die ou mense wat haar geken het, gesê: "Sy was 'n wonderlike vrou." Sy het die gawe gehad om ander se probleme te verstaan en altyd simpatieke advies te kon gee. Sy het elke kind in die pastoriegesin verstaan, en elkeen volgens sy eie geaardheid behandel, en haar man het sy met onkreukbare trou gehelp in sy veeleisende werk as predikant. Geen wonder dat toe sy te ruste gelê is op [[2 Mei]] [[1928]], daar 'n groot wenende skare om haar graf gestaan het, gedagtig aan die woorde van ds. E.L.J. Venter van Aliwal-Noord in sy rede, naamlik "'n Ware moeder in Israel het heengegaan."
| |||