Noorweë: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
k Hersien |
Morne (besprekings | bydraes) No edit summary |
||
Lyn 90:
In Ottar se verslag vir die Engelse koning Alfred, wat omtrent 880 geskryf is, word die terme ''Norðweg'' en ''Norðmannaland'' gebruik. Die rune-inskrifte op een van die Deense Jelling-stene, wat omstreeks 980 ontstaan het, gebruik die akkusatief ''Nuruiak'' wat van die nominatief ''Norvegh'' afgelei is. [[Middeleeue|Middeleeuse]] Yslandse handskrifte verwys na die land as ''Noreg(h)r'' of ''Norveg(h)r''.
In die 14de eeu is die naam saamgetrek tot die nominatief-vorms ''Noreg(h)e'', ''Norig(h)e'' en ''Norg(h)e''. Ná hierdie eeu het nominatiewe soos ''Norie'' en ''Nories'' ontstaan waarby die ''i'' as 'n j-klank uitgespreek is (soos in die huidige Sweedse benaming vir Noorweë). Vanaf 1450 kom die variant ''Noreg(h)'' nog skaars voor, terwyl ''Norg(h)e''
Ivar Aasen het die dialektiese vorm ''Norig'' gebruik toe hy in die 19de eeu die Noorse skryftaalvariant [[Nynorsk|Landsmål]] geskep het. In 1917 het die variante ''Norig'' en ''Noreg'' gelyke status in Landsmål gekry, maar met die spellingshervorming van 1938 het ''Noreg'' die eenheidsvorm in [[Nynorsk]] geword. In [[Bokmål]] en Riksmål was ''Norge'' steeds die enigste woordvorm.
|