Kleinbekbaars: Verskil tussen weergawes

Die '''Kleinbekbaars''' (''Micropterus dolomieu'') is 'n varswatervis wat natuurlik voorkom in [[Noord-Amerika]] en losgelaat is in [[Suid-Afrika]]anse water in [[1937]]. In Suid-Afrika kom die [[vis]] voor in [[rivier]]e in die [[Wes-Kaap|Wes-]] en [[Oos-Kaap]], [[KwaZulu-Natal]] en die [[Hoëveld]]. In [[Engels]] staan die vis bekend as die ''Smallmouth bass'' en in Afrikaans ook as ''Kleinbek-swartbaars''.

Die vis is [[Olyf (kleur)|olyfgroen]] met 'n [[Brons (kleur)|brons]] skynsel en daar is donkerder olyfkleur vertikale bane oor die lyf. By die [[oog|oë]] is strepe wat uitstraal, 'n kenmerk van die vis. Die vinne is donker olyf-swart en die onderkant is [[wit|witterig]]terig. Die onvolwasse visse het 'n [[geel]] en [[swart]] gestreepte stertvin. Die vis word tot 550&nbsp;mm lank en die Suid-Afrikaanse hengelrekord is 2.8&nbsp;kg en die wêreldrekord is 5.41&nbsp;kg.<ref>[ http://wrec.igfa.org/WRecordsList.aspx?lc=AllTackle&cn=Bass,%20smallmouth Die Internasionale Roofvisvereniging (IGFA)], besoek op 17 Junie 2013</ref>

Kleinbekswartbaars benodig kouer en helderder water as die [[Grootbekbaars]] en daarom word hul hoofsaaklik in vloeiende riviere, oor los klipagtige bodems, aangetref. Hulle word by poele se inlope gevind of by groot klippe of rotse waar draaikolke geneig is om te vorm; natuurlike voedsel wat stroomaf spoel word hier byeengebring. Hulle skuil ook aan die stroomaf kant van klippe sodat hul nie gedurig teen die stroom hoef te stoei nie én om te lê en wag vir 'n larwe of ander stukkie kos wat stroom af spoel. As daar nie skuilplek is nie, lê hulle net buite die sterk stroom terwyl hulle stroomop kyk. Kleinbekswartbaars hou van diep water en sal ook gevind word by harde, sanderige of klipperige bodems, in dongas, gate, óf die skadu kant van boomstompe en rotse óf tussen boom wortels óf by ‘n stroom versnelling se beginpunt.<ref>[http://www.henkor.co.za/bass-index.php Kunsaashengel vir swartbaars], besoek op 17 Junie 2013</ref>

Kleinbekswartbaars begin eers broei op die ouderdom van twee jaar. Hul broei normaalweg in die lente en vroeë somer wanneer die water konstant warmer as 16&nbsp;°C (61&nbsp;°F) word. Die [[mannetjie]] soek dan 'n geskikte broeiplek in vlak water en bou 'n nes waar daar voldoende skuiling is op 'n gruiserige klipagtige bodem of tussen los klippe. Die [[wyfie]] lê haar [[Eier (biologie)|eiers]] in die nes wat deur die mannetjie opgepas word. Alhoewel die mannetjie nie gedurende hierdie tydperk eet nie sal hy wel 'n kunsaas gryp om die nes te beskerm. Die eiers neem sowat vyf tot tien dae om uit te broei. Hoe warmer die water, hoe vinniger sal hulle uitbroei. Die mannetjie pas daarna die larwes (klein vissies) op totdat hulle sowat 20&nbsp;mm [[lengte|lank]] is.

Kleinbekswartbaars se ideale temperatuur is 19,5&nbsp;°C (67&nbsp;°F). As die temperatuur 2&nbsp;°C hoër of laër is word hulle onaktiewer en traer om te byt behalwe in die lente wanneer hulle vlak water toe kom as die watertemperatuur daar gereeld 16&nbsp;°C (61&nbsp;°F) word. Dan sal hulle om hulle neste te beskerm of bloot uit aggresie gedurende die broeityd byna enige kunsaas gryp, veral swaailemme en kunsvissies. As die wateroppervlak glad is, werk knalproppe en ander bo-lopers soms ook goed in die lente.

Gedurende die res van die jaar, en ook in die winter, word hulle oorwegend met dieselfde kunsaas gevang as wat gebruik word vir die [[Grootbekbaars]]. Maar wanneer hulle nie kunsvissies wil gryp nie is swaailemme, met hul ingeboude trillings wat so tipies van klein vlugtende vissies en waterinsekte, in baie gevalle die antwoord.

Kleinbekswartbaars swem nie die hele rivier vol nie; hulle bly altyd in dieselfde area, selfs gedurende [[oorstroming]]s. Dus ken hulle al die hindernisse en obstruksies in die area en sodra hul aan 'n hoek gevang word sal hulle probeer om die hengelaar se lyn te breek met behulp van haakplekke en obstruksies soos onderwaterwortels. Die sterk rivierstrome veroorsaak dat Kleinbekswartbaars, soos hulle groter word, baie sterk stertvinspiere ontwikkel en gevolglik is hulle baie sterker swemmers, meer veglustig en baklei harder as die Grootbekbaars. Vis tot so in die omgewing van 1kg1&nbsp;kg word redelik maklik gevang maar groter visse toets selfs ervare hengelaars se bekwaamheid. Vangste is normaalweg die beste gedurende die broeityd, [[Augustus]] tot [[Oktober]] maand.

Kleinbekswartbaars is gevoelig vir helder sonlig, daarom word hulle vroeg soggens en laat middag, wanneer die lig nie so skerp is nie, in die vlak water naby die kant gevang. Sodra die lig skerper word, soek hulle dieper water op waar die lig flouer of draagliker is óf hulle soek ander skuilplekke soos watergras en die skaduweekante van klippe, stompe, klipbanke en holtes op. Dus, hengel bedags as die son helder skyn in diep water en moet veral nie die genoemde skaduplekke oorslaan nie. In die middesomer is snags 'n baie goeie hengeltyd vir Kleinbekswartbaars.