Johann Krönlein: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
DEFAULTSORT met spesiale karakters
Morne (besprekings | bydraes)
Lyn 31:
As sendeling was hy 'n sterk persoonlikheid, en daarby 'n harde en voorbeeldige werker; hy probeer om sy gemeente van deelname aan die politiek te weerhou en om die groot aantal stamoorloë en rooftogte te verhinder. Hy keer na sy besoek aan Duitsland in 1867 terug as superintendent van die Rynse Sendinggenootskap in Namaland, 'n pos wat hy tot 1877 beklee, toe hy weens swak gesondheid en ter wille van gesinsomstandighede aftree en hom daarna op [[Stellenbosch]] vestig.
 
Gedurende dié jare kom hy baie in aanraking met die verskillende rondtrekkende Namastamme en Basters. As gevolg van sy onderhandelinge met die Namahoofman Cornelius//Oasib verkry hy vir die aanhangers van [[Kido Witbooi]], in 1862 'n tuiste op [[Gibeon]]. Gedurende hierdie periode stig hy ook Swartmodder ([[Keetmanshoop]]) en wel op [[14 April]] [[1866]]. (Dit is genoem na die Die laaste groep van die Oorlamse stamme wat hy help, is dié van die Rehoboth-Basters wat deur sy toedoen van die Berseba-Khoekhoen vir 'n tydperk van twee jaar (1868–70) weigrond krygekry het.)
 
Krönlein belê die konferensie van [[Rynse sendeling]]e op [[Otjimbingwe]] in 1870, en neem enkele maande daarna deel aan die vredeskonferensie van Nama en Herero op [[Okahandja]] wat in September 1870 plaasvind. Saam met [[Carl Hugo Hahn|C. Hugo Hahn]] en andere, speel hy die rol van vredemaker wat die "ware vrede" (ook genoem die Vrede van Okahandja), die 10 jaar van vrede onder die stamme (1870–'80) sou inlui.