P.G.W. Grobler: Verskil tussen weergawes

Grobler was die oudste kind van Wilhelmus Hermanus Cornelius Grobler en sy vrou, Alida Theunetta du Plessis, lidmate van die [[Gereformeerde Kerke in Suid-Afrika|Gereformeerde Kerk]], soos hul seun trouens ook lewenslank was. Sy moeder was 'n dogter van pres. [[Paul Kruger|S.J.P. Kruger]] – op wie se plaas hy gebore is – se suster Sophia Margaretha Kruger (1821–1896), eggenote van Pieter Gerrit Wessel du Plessis (1820–1901). Piet Grobler se ouers het hulleverhuis opna die plaas OtterfonteinBierkraal in die distrik [[SwartruggensPilanesberg]] gevestig,toe hy nog maar verhuis‘n laterpaar najaar oud was. Destyds was daardie wêreld nog wild en woes en die naaste bure was ‘n dagreis ver met die ossewa daarvan verwyder. Later, in 1883 het hulle op die plaas BierkraalOtterfontein in die distrik [[PilanesbergSwartruggens]] gaan woon. GroblerDaar washet die jonge Pieter die gewone werk van jongs‘n afboerseun leergierighelp enverrig, vernuftigtot hy die ouderdom van 10 jaar bereik het. Die indruk wat daardie wêreld destyds op die jong seun gemaak het, maaris waarskynlik verantwoordelik vir sy eerstevoorliefde skoolonderrigwat hethy netvir sowatdie drieTransvaalse maandeBosveld geduurgevoel het en aangesienook sy ouerssimpatie niemet kondie bekostigmense omwat homas verderpioniers tedie laatwildernis studeeringetrek niehet en later ‘n groot deel van sy setlaars uitgemaak het, toe hy minister van lande geword het.

As opgeskote seun het hy besluit om na Pretoria te gaan met die bietjie geld wat hy bymekaargemaak het om aldaar aan die Staatsgimnasium van meester W. Louis te studeer. Hy woon in byMet die president en sy tweede vrou, [[Gezina Kruger|Gezina]], en word soos 'n eie kind in die huis behandel. As bloedverwant en huisgenootposkar het Kruger met sy breë en menslike siening 'n groot en blywende invloed ophy die jongreis Piet Grobler uitgeoefenonderneem. Met sy studiePieter het ditgemeen voorspoedig gegaan en op [[1 Augustus]] [[1891]] isdat hy invir dieelke staatsdiensstuk aangestelbagasie asekstra klerkmoes inbetaal; diedaarom onderwysdepartement. Later ishet hy oorgeplaasbesluit naom diemaar departementtwee vanpakke mynwese,klere waarop hymekaar mettertydaan totte hoofklerktrek inom dieso hoofkantoorsy soupakkies vorder. Intussen het hy verder studeer deur aandklasse byminder te woonmaak. HyDat hethy hom ook aktiefdit op die joernalistiekreis tussen toegelêRustenburg en wasPretoria geruimein tyddie redakteurhartjie van die weekbladsomer Denie Pers.koud In sy hoofartikelsgehad het hy onder meer heelwat insig in Europese aangeleenthedenie, getoonja, soos blyk uit 'n ontledingamper van die implikasieshitte vanbeswyk diehet, Anglo-Duitseis handelsverdragte van die 1890’sverstaan.

Tydens sy verblyf in die buiteland het Grobler talle vooraanstaande Europese leiers ontmoet en sy kennis van [[Frans]] en [[Duits]] verbeter, en ook sy kennis in ander rigtings deeglik uitgebrei. Dit was ook gedurende hierdie tyd dat hy en Bredell die president se herinneringe te boek gestel het. Die resultaat van hul arbeid, ''Gedenkschriften van Paul Kruger'', het wye publikasie geniet en die [[Nederland]]se uitgawe ([[Amsterdam]], 1902) is vertaal en uitgegee in [[Duits]] ([[München]], 1902), [[Engels]] ([[Londen]], 1902), [[Portugees]] ([[Lissabon]], 1902), [[Noors]] ([[Oslo|Kristiana]], 1902), [[Frans]] (1903) en Afrikaans ([[Pretoria]], 1947).

In 1902 het Grobler teruggekeer in sy vaderland en hom op sy plaas Commissiedrift in die Rustenburgse distrik gevestig, waar hy 'n tyd lank geboeras boer hard gewerk het om ‘n bestaan te maak. Met die stigting van die [[Het Volk]]-party in 1904 is hy versoek om sy wyk vir die party te organiseer. Hy het talle partykongresse bygewoon en gedien as lid van die hoofbestuur. Ná die verkiesingsoorwinning van Het Volk het genl. [[Louis Botha]] hom aangestel as voorsitter van die Transvaalse Landraad en direkteur van die [[Landbank]]. In 1910, tydens die eerste algemene verkiesing ná [[Uniewording]], is hy onbestrede tot Volksraadslid vir Rustenburg verkies. As oortuigde republikein het hy nooit 'n ondersteuner van genl. Botha se konsiliasie-politiek geword nie en toe dit blyk dat 'n skeuring tussen Botha en genl. [[J.B.M. Hertzog]] onvermydelik was, het hy hom by laasgenoemde geskaar nadat Grobler sy bes gedoen om die moeilikheid opgelos te kry deur by genl. Botha aan te dring op ‘n meer versoenende houding teenoor genl. Hertzog.

Hy was teenwoordig op die historiese vergadering op [[7 Desember]] [[1912]] op [[De Wildt]] en was een van die twee [[Transvaal]]se afgevaardigdes na die [[Bloemfontein]]se kongres van [[7 Julie|7]] tot [[9 Julie]] [[1914]] waartydens die [[Nasionale Party]] gestig is. Op die stigtingskongres van die Nasionale Party van Transvaal in [[Pretoria]] op [[26 Augustus]] [[1914]] is hy aangewys as voorsitter van die kommissie wat die grondbeginsels van die party soos dit op die Bloemfonteinse kongres aangeneem is, moes nagaan en aanbevelings moes doen. Ná van die kongres is hy tot voorsitter van die sentrale bestuur gekies.

Grobler was stigterslid van die Suid-Afrikaanse Nasionale Lewensassuransiemaatskappy ([[Sanlam]]) en van 1936 af ondervoorsitter van die direksie. Hy was van 1907 tot 1910 voorsitter van die Transvaalse Landraad en direkteur van die Landbank. Op [[21 Mei]] [[1938]] is 'n eredoktorsgraad in die regte van die [[Universiteit van Suid-Afrika]] deur die destydse Universiteitskollege van Potchefstroom aan hom toegeken. Hy het 'n lewendige belangstelling in geskiedenis gehad en was 'n kenner van die geskiedenis van die ou Romeinse Ryk. As 'n getroue lidmaat, het hy 'n leidende rol in die [[Gereformeerde Kerke in Suid-Afrika|Gereformeerde Kerk]] gespeel en hom veral vir die belange van die Teologiese Skool op Potchefstroom beywer. Terwyl hy nog gelewe het, het ene D.R. geskryf: "Dis algemeen bekend dat minister Grobler ‘n troue ondersteuner van sy kerk is, waar hy van hou met al die liefde van sy hart."