Otto Schwellnus: Verskil tussen weergawes

'''Otto Schwellnus''' (* [[12 Junie]] [[1910]], [[Botshabelo]] - † onbekend) was ’n [[Afrikaans]]e [[joernalis]] en koerant- en tydskrifredakteur, wat onder die skuilnaam '''Paul E. Otto''' verskeie spanningsverhale skryf. Onder sy eie naam ver skyn die historiese verhaal oor ''Maripane'', ’n Suid-Afrikaanse, vroulike Robinson Crusoe en die vertaling van Edward, die Hertog van Windsor, se herinneringe (''A King’s story'') in Afrikaans as ''’n Koning vertel''.

Otto Erdmann Schwellnus was op 12 Junie 1910 in [[Botshabelo]] in die [[Vrystaat]] gebore, as een van vyf kinders van die sendeling dr. Paul Erdmann Schwellnus en Maria Emmi Agnes Müller.<ref>Geni-webwerf: https://www.geni.com/people/Otto-Erdmann-Schwellnus/6000000029859697617</ref>

Hy word [[joernalis]] wat in die vroeë dertigerjare verbonde is aan ''Ons Vaderland'' (later [[Die Vaderland|''Die Vaderland'')]]. Op [[2 Februarie]] [[1937]] verskyn ''[[Die Brandwag]]'' die eerste keer as bylae tot ''Die Vaderland'', met hom as eerste redakteuredakteur<ref>Die Burger 2 Februarie 2001: http://m24arg02.naspers.com/argief/berigte/dieburger/2001/02/02/3/9.html</ref>waarna dit vanaf September 1937 as selfstandige weekblad verskyn Na tien maande word hy as redakteur opgevolg deur A.M. van Schoor<ref>Afrikaanse Wikipedia: [[Die Brandwag]]</ref>Na ’n ernstige meningsverskil tussen die direksie en bestuur van Afrikaanse Pers verlaat hy in [[1946]] saam met A.M. van Schoor, Marius Jooste en Willem (Wollie) van Heerden hierdie persgroep en word Dagbreekpers vroeg in 1946 gestig. Hy probeer saam met Van Heerden om kontant te kry om ’n Afrikaanse Sondagkoerant te begin, maar is onsuksesvol en gaan werk dan by ’n landboublad in die [[Kaapprovinsie|Kaap]]<ref>Afrikaanse Wikipedia: [[Dagbreekpers Beperk]]</ref><ref name=":0">Institute of Current World Affairs: <nowiki>http://www.icwa.org/wp-content/uploads/2015/10/PBM-25.pdf</nowiki></ref>

Later word hy redakteur van die Sondagblad ''[[Dagbreek]] en Sondagnuus''<ref>Institute of Current World Affairs brief gedateer 27 Julie 1954: http://www.icwa.org/wp-content/uploads/2015/10/PBM-25.pdf</ref>is betrokke by die redaksie van ''[[Die Transvaler]]'' en word ook aangestel as Hoof van Publikasies van Afrikaanse Pers<ref name=":0" />.

Hy trou met Esmé Pretorius en hulle het ’n seun, Paul Ludwig.

Hy skryf die historiese verhaal oor “''Maripane''”, ’n vroulike Robinson Crusoe in ’n byna onbekende tydperk in die geskiedenis van die [[Mpumalanga|Oos-Transvaal]]. In hierdie jare, net voor die koms van die eerste blankes, het mensvreters ’n skrikbewind oor ’n groot deel van die land gevoer. Die gegewens oor die mensvreters is ontleen aan die verslae van Duitse sendelinge wat uitvoerige aantekeninge gemaak het van gesprekke wat hulle met voormalige mensvreters gevoer het. Die verhaal van Maripane is gebaseer op ’n sendeling se berig oor ’n jong Pedi-dogter wat gevlug het na die berge naby die sameloop van die Olifants- en die Steelpoortrivier. Daar het sy ’n eensame bestaan tussen die wilde diere gevoer totdat sy baie jare later toevallig deur ’n jaggeselskap ontdek is. Schwellnus se fabel oor “''Sankaambe – die skilpad''” verskyn in ''[[Huisgenoot|Die Huisgenoot]]'' van [[10 Julie]] [[1931]] en word dan deur [[G.S. Nienaber|G.S.Nienaber]] en [[P.J. Nienaber]] opgeneem in die versamelbundel “''Die Afrikaanse dierverhaal''”.

Hy vertaal Edward, die Hertog van Windsor, se herinneringe (“''A King’s story''”) in Afrikaans as “''’n Koning vertel''”.

Onder die skrywersnaam naam Paul E. Otto skryf hy talle spanningsverhale. In “''Rooi lippe en ou wyn''” word privaatspeurder Niel Brummer dringend deur ’n ryk sakeman na sy huis ontbied. Die sakeman vertel vir Brummer van ’n geheimsinnige telefoonoproep wat hy ontvang het, maar voordat hy sy storie klaar vertel het, word hy voor Brummer se oë vermoor.  Sterwend prewel die sakeman “iemand wat my dierbaar is”.  Die polisie glo dat die dogter Esmé haar vader vermoor het en die bewyse teen haar is onweerlegbaar. Brummer is egter vas oortuig van haar onskuld. Om dit te bewys, moet hy die werklike moordenaar aan die man bring. In “''Geen blomme asseblief''” gee Bob ’n koevert vol inkriminerende getuienis teen Hennie van Wyk by sy prokureur in, as versekeringpolis as iets met hom sou gebeur. Hennie raak dan betrokke by sy vrou Rita se plan om ontslae te raak van Bob en die Dominee deur hulle te vermoor, maar om die gevaar van die getuienis te omseil moet die wêreld glo dat Hennie kort daarna noodlottig verongeluk het. In “''Die kaartmannetjie''” versamel oom Hendrik du Toit deur sy sakevernuf honderde duisende ponde en hy wil dit nie graag nalaat aan sy onverantwoordelike, selfsugtige en spandabel kinders nie. Wanneer almal tuis is op die vooraand van sy sewentigste verjaarsdag, vind hulle hom vermoor in sy studeerkamer. Baie van sy spanningsverhale word later heruitgegee as deel van die Klub 707-reeks.

|''Maripane''

|''’n Koning vertel – Edward, Duke of Windsor''

|''Die geheim van Toelare''

|''Professor Friede''

|''Die wit vrou''

|''Die geheim van die rooi kat''

|''Die kaartmannetjie''

|''Swart satyn''

|''Rooi lippe en ou wyn''

|''Dis doodsake my skat''

|''Solank die wyn vonkel''

|''Geen blomme asseblief''

|''Man uit die nag''

|''Kaptein Muskiet''

|''’n Halssnoer vir Selina''

|''Wat in die duister wandel''

|''Rooi oë op Annemarie''

|''My gister, jou môre''

|''My liefste Britta''

== BronnelysVerwysings ==